Αναμεσα στην σκονη ενος παλαιοπωλειου ειδα τον εαυτο μου που εμοιαζε σκουπιδι

Eδω και μερικα χρονια λογω της οικονομικης μου καταστασης συνηθιζω να κατεβαινω σε παλαιοπωλεια του Ψυρρη(Μοναστηρακι)και ψαχνω για φνηνα βιβλια.Θυμαμαι,πανε δυο-τρια χρονια που μπηκα σ’ένα μαγαζακι και ρωτησα τον κυριο αν ειχε το ‘’Μανιφεστο του Κουμουνιστικου κομματος’’.Χωρις να το καταλαβω μου ανοιξε μια πολιτικη συζητηση.Αμεσως θεωρησαεντιμο να του ομολογησω ότι δεν γνωριζω πολλα για την πολιτικη και τωρα αρχιζω να ψαχνομαι.Το επραξα αυτό γιατι δεν ηθελα να νομιζει πως εκανα ότι καταλαβαινα αυτά που μου ελεγε γιατι ηθελα να του πουλησω μουρη.

Αυτος με τη σειρα του θεωρησε ότι επρεπε να με επιπληξει και μου ειπε ότι’’αργησα πολύ’’,αφου πρωτα ρωτησε την ηλικια μου.Μου φανηκε σαν να μου ειπε:’’παρε ένα άλλο αναλαφρο βιβλιο,είναι ματαιο πλεον,θα χασεις αδικα τον χρονο σου και αμφιβαλω αν θα καταλαβεις τιποτα…’’.Προς στιγμην αισθανθηκα ασχημα και ενοιωσα ταπεινωμενος και κατωτερος πνευματικα.Το μυαλο μου προσπαθησε να αμυνθει και μου υποδεικνυε ότι δεν επρεπε να παιρνω τοις μετρητοις τα λογια των ανθρωπων.Αρχισα να αισθανομαι καλυτερα αλλα δεν περασαν μερικα δευτερολεπτε και αναρωτηθηκα:’’Μπορει καποιος ανθρωπος για προσωπικους λογους να θελει να σε σνομπαρει,αυτό όμως δεν σημαινει ότι θα σκορπισεις τα λεγομενα του με ελαφρα την καρδια.Μπορει αυτος ο κυριος να εχει δικιο ή να σε επιπλητει για να σε οδηγησει με περισσοτερο ζηλο να ασχοληθεις με το πολιτικο γιγνεσθαι.

Εδώ πρεπει να πω ότι και εγω πολλες φορες ειμαι αυστηρος με τον εαυτο μου γιατι πραγματι πιστευω ότι επρεπε να ασχολουμαι περισσοτερο(καθως ο ανθρωπος είναι πολιτικο ον κτλ.).Δεν μπορω όμως να δεχθω την προσβολη ενός ανθρωπου που ουτε καν με γνωριζει.Τελοσπαντων ο κυριος πηγε να πιασει από ένα ραφι το βιβλιο που του ζητησα.Τον ρωτησα ευγενικα αν ηθελε βοηθεια γιατι ειδα ότι δυσκολευονταν καθως το ένα χερι του ηταν ατροφικο.Με κοιταξε περιφρονητικα και μου απαντησε κοφτα πως μπορουσε να το κανει μονος του.Καταλαβα ότι αισθανθηκε καπως γιατι νομισε ότι τον κοροιδεψα για το προβλημα του.Ισως να διεκρινε στο υφος μου λογια σαν κι αυτά:’’ποιος εισαι εσυ που θα με κρινεις,δεν κοιτας τα χαλια σου κουλε;’’Αναρωτηθηκα μηπως πραγματι το υφος μου εκρυβε καποιο υπονοουμενο και αισθανθηκα για δευτερη φορα ασχημα.

Ακομη και σημερα δεν ειμαι σιγουρος,αλλα δεν θελω να το πιστεψω γιατι δεν θελω να παραδεχτω ότι ειμαι ενας μικροπρεπης εγωιστης…

(πραγματι όμως ειμαι …κι ας προσπαθω να το αποβαλλω)