Περίεργο Πάσχα

Hταν ένα απ’τα πιο περιεργα πασχα.Θελω να το αφαιρεσω απ’τη μνημη μου αλλα δυστυχως οι ασχημες αναμνησεις ριχνουν αγκυρα στο μυαλο μας,κι όταν παμε να την τραβηξουμε,αυτή φρακαρει αναμεσα στα βραχια…

Λειπαμε 5000 μιλια μακριααπ’τα σπιτια μας.Η ψυχολογια μας ηταν χαλασμενη και επιπροσθετα,επιβαλλονταν να γιορτασουμε το Πασχα κι ας μη νοιωθαμε κατι ιδιαιτερο.Το πρωτοκολλο ελεγε να ψησουμε αρνι.Ελα όμως που στα μερη που βολοδερναμε ,δεν ειχαν καμια επαφη με την κουλτουρα μας!!!Ηταν δυσκολο να βρουμε σουβλες(επρεπε να τις κατασκευασουμε)και ηταν ακομη πιο δυσκολο να βρουμε αρνια.Ενας προμηθευτης ανελαβε να μας εξυπηρετησει για να μπορεσουμε άλλη μια φορα να νικησουμε το θανατο (να χασουμε όμως στη μαχη με τη χοληστερινη).Αραγε ποσοι συμπολιτες μας οδηγουνται αυτές τις μερες ένα βημα πιο κοντα στο εμφραγμα για χαρη του εθιμου;

Ξενιτεμενοι κι είναι Κυριακη των Βαιων.Για να το βιωσουμε ριχνουμε βαγια στις φακες!!!Εφτασε κι η Μεγαλη Βδομαδα.

Μ.Δευτερα αδιαφορη

Μ.Τριτη και Μ.Τεταρτη ξενερωτα.

Μ.Πεμπτη θυμηθηκαμε ότι πισω στην πατριδα βαφουν τα’αυγα.

Μ.Παρασκευη στολισαμε επιταφιο…και μπηκαμε μεσα!!!

Μ.Σαββατο αναστηθηκαμε…και

Κυριακη του Πασχα σηκωθηκα ξημερωματα για να κοροιδεψω τον ιδιο μου τον εαυτο ότι γουσταρω παρα πολύ την ολη διαδικασια.

Ετοιμασαμε τα’αρνια(εφτα στον αριθμο,όχι παιξε γελασε…)και καθαρισαμε τις σουβλες.Διαπιστωσαμε αμεσως δυο προβληματα:οι σουβλες ηταν ψηλες και επρεπε να τις γυριζουμε ορθιοι(βλ.φωτο),ενώ τα αρνια ηταν στεγνα από λιπος λες κι ηταν ψευτικα.Μπας κι ο προμηθευτης μας πασαρε λαμα αντι για οβελια;Αnyway,ηπιαμε(για να μπορεσουμε να διασκεδασουμε),φαγαμε,μεθυσαμε και γελασαμε…Το γλεντι κρατησε ως την επομενη το πρωι.Οταν εμφανισα τις φωτογραφιες και ειδα το κατακρεουργημενο αρνι πανω στη σουβλα,φανταστηκα ότι το φαγανε ζωα κι όχι εμεις.Θυμηθηκα και τη γευση του που δεν εμοιαζε με το αρνακι του γαλακτος που εκτρεφουμε στην Ελλαδα!Ξανασκεφτηκα ποια ζωωδη ενστικτα μας παρεσυραν να κατασπαραξουμε το αρνι πανω απ’τη σουβλα!Θα μου πειτε,σαν ζωα δεν μας στειλαν 5000 μιλια μακρια στον πολεμο;Και τι ειρωνεια!!Ονομασαν την αποστολη ‘’ειρηνευτικη’’ κι ολοι οι πολεμιστες,ως ανθρωποι του Χριστου γιορτασαμε την ΑΓΑΠΗ…τις αγιες αυτές ημερες.

…Και την μεθεπομενη,Τριτη του Πασχα,βρεθηκαμε στην πρωτη γραμμη να σκοτωνουμε αθωους πολιτες!!!Κι όταν γυρισαμε στην πατριδα επειτα από τεσσερεις μηνες στο μετωπο του πολεμου,μας υποδεχτηκαν,λες και πραγματρικα ειχαμε φερει στο κοσμο την ειρηνη…

Οι τυψεις θα μας τρυπανε το μυαλο σ’ολη μας τη ζωη.

Μακαρι να ‘ροκανισουν’το κομματι της μνημης…για να μη θυμομαστε τα εγκληματα μας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: α) δειτε τους ‘’ασκους του πολεμου’’στο βαθος της φωτο…

β) η σούβλα που ψηνω ειναι η μόνη κοντη