Χουν και Στηβ (2)

...o ψηλος μισογκρεμισμενος χορταριαμενος τοιχος δεν αφηνε τον καυτο ηλιο να διεισδυσει στο στενο κακοασφαλτοστρωμενο δρομο που διεσχιζε την μπροστινη πλευρα της ‘Τεχνικης Διευθυνσης’ του στρατοπεδου.Η σκια που απλωνονταν εμοιαζε με μικρη οαση στα ματια του Στηβ.Αν κι ηθελε να κανει μια σταση,δεν τολμησε να το ζητησει απ’τον κ.Χουν.Στην πραγματικοτητα δεν ενοιωθε κανενα ειδος φοβου,απλα δεν ηθελε να δωσει την ευκαιρια στον κ. Χουν να του το αρνηθει.Ηταν απολυτα πεπεισμενος ότι ο ανωτερος του θα ενεργουσε κατ’αυτόν τον τροπο για να του θυμισει ποιος εχει τα ηνια της εξουσιας…κι ηταν γνωστο ότι του αρεσε να επιβαλλεται-προσχεδιασμενα και κακοπροαιρετα-στους υφισταμενους του.Ο Στηβ ασφιξε τα δοντια , ασυνειδητα ανοιξε το βημα και παρασυρμενος απ’την προηγουμενη σκεψη του απομακρυνονταν αναγκαζοντας τον Χουν να υψωνει τη φωνη του που αναμφισβητητα τον ικανοποιουσε,χωρις να γνωριζουμε γιατί.

Ενας ασπρομαλλης ρυτιδιασμενος γεροντακος τους αποσπασε την προσοχη,συγκεκριμενα όχι ο ηλικιωμενος,αλλα ο θορυβος που’κανε η παλια τρικυκλη μοτοσυκλετα του,απομειναρι της γερμανικης κατοχης.Ο Στηβ γουρλωσε τα ματια του και μετα την πρωτη εκπληξη ακουμπησε το φορτιο καταγης γιατι δεν μπορουσε να κρατηθει απ’τα γελια.Αν και γνωριζε πολύ καλα το γεροντακο(ηταν πολιτικο προσωπικο και δουλευε ως συγκολητης),δεν τον ειχε ξαναδει κατω από τοσο γελοιες συνθηκες!Ο μαστρο-Βαγγελης (ετσι τον αποκαλουσαν στο συνεργειο) φορουσε μια μπλε ολοσωμη φορμα και στη μοναδικη της τσεπη,στο υψος της καρδιας,κρεμονταν ένα κοκκινο τριανταφυλλο.Στην διπλανη θεση της τρικυκλης ΒΜW ειχε τοποθετησει ένα κοτοπουλο,ένα καρπουζι μισο καρβελι ψωμι κι ένα μεγαλο πρασινο αγγουρι που προεξειχε μαλλον εσχεμενα!Τιποτα απ’ολο αυτό το θεαμα δεν ευθυνονταν για τα γελια του Στηβ.Ηταν γνωστο εξαλλου ότι οι’’ παππουδες’’ του πολιτικου προσωπικου, εμμεσα προστατευμενοι απ’το συνδικαλιστικο οργανο,βγαζαν εκτος στρατοπεδου κάθε λογης αντικειμενο ή τροφιμο που θα βοηθουσε το οικογενειακο εισοδημα.Δεν ηταν δυσκολο να περασουν τα ‘κλοπιμαια’ απ’την εξωτερικη πυλη αφου όπως προειπαμε ο ελεγχος ειχε ατονησει. Αυτό που πραγματικα ‘γονατισε’ τον Στηβ ηταν η εφευρετικοτητα του μαστρο-Βαγγελη ,που λογικο ηταν να την κατεχει,αφου σ’ολη του τη ζωη δουλευε στο συνεργειο με πατεντες διοτι η υλικοτεχνικη υποστηριξη στο στρατο ηταν ανυπαρκτη!!Τελευταια ειχαν παρθει δραστικα μετρα για τους οδηγους που δεν φορουσαν κρανη(δεν θα γινοταν αν δεν ειχαν σκοτωθει δυο συναδελφοι του Στηβ).Ο κινδυνος δεσμευσης της αδειας κυκλοφοριας οδηγησε τον πολυμηχανο μαστορα να σκαρφιστει να κοψει μια μπαλα του μπασκετ,να της προσαρμοσει ένα συρματινο λουρακι και να την χρησιμοποιει ως κρανος!Μαλιστα ειχε φτιαξει και δευτερο κρανος απ’τ’άλλο μισο της μπαλας και το’χε τοποθετησει στη θεση του συνοδηγου,διπλα στο πονηρο ζαρζαβατικο!

Ο τυπικος…κ.Χουν ενοιωσε θιγμενος απ’το θεαμα κι αντι να γελασει όπως ο Στηβ,απευθυνθηκε στο διερχομενο μοτο-συγκολητη με προτεταμενο το δεικτη και αυστηρο υφος.Ο μαστρο-Βαγγελης,χρονια στο κουρμπετι,οργανωμενος συνδικαλιστης…τα’χε χεσμενα τα γαλονια !Εντικτωδως γυρισε αταραχος προς τον αξιωματικο Χουν και του υψωσε το αγγουρι συνοδευομενο με τις απαραιτητες βωμολοχιες...Με το άλλο χερι μαρσαρε τη μηχανη και χαθηκε στο βαθος σαν γνησιος easy rider!!!

O Στηβ κρυφογελασε,βουτηξε τη βαλιτσα με τους σακους και ξεκινησε με πιο αργο βημα γιατι ηδη πλησιαζε προς το τελος της σκιας εκτεθειμενος στον μεσημεριατικο ‘φονια-ηλιο’ που δεν δισταζε να επιτεθει κατακουτελα.Τριαντα μετρα πιο κατω συναντησαν μια καντινα στην οποια υπευθυνος ειχε ορισθει ενας ανθυπασπιστης γιατι επροκειτο για δυσκολη αποστολη και δεν μπορουσε να ανατεθει σε κατωτερο υπαξιωματικο…Συμφωνα με μυστικες πληροφοριες που’χαν διαρευσει,η καντινα αποτελουσε στοχο-κλειδι και κατεστη σαφες ότι θα’πρεπε να διατεθουν δυο στρατευσιμοι βοηθοι γιατι οι εισβολεις θα προσπαθουσαν να πληξουν τους ‘πυραυλους-παγωτα’!!Το χειμωνα που θ’αλλαζαν οι πρωτεραιοτητες,οι στρατευσιμοι θα μετατιθονταν σ’άλλο ποστο κι ο ανθυπας θα’ταν σε εγρηγορση(κρυμμενος όμως σπιτι του για να μην είναι ευκολος στοχος) και θα μελετουσε τις συνθηκες της αποστολης του επομενου καλοκαιριου.Θα’ταν βεβαια ανακλησιμος… γιατι ανα πασα στιγμη θα μπορουσαν να’ρθουν οδηγιες απ’τον θαλαμο επιχειρησεων του πενταγωνου!!!

Ο ηλιος εκαιγε κι ο ιδρωτας εσταζε στο κουτελο του Στηβ.Τα ματια του τσουζαν και τα χερια του ηταν απασχολημενα με το φορτιο.Δεν μπορουσε να σκουπιστει γι αυτό προσπαθουσε ανοιγοκλεινοντας τα βλεφαρα να ανακουφιστει. Ματαια όμως.Στην αριστερη μερια του δρομου απλωνονταν μια κακοτραχαλη εκταση που εμοιαζε με βομβαρδισμενο τοπιο.Μοναχα η ημερομηνια του ρολογιου σου θυμιζε ότι ο πολεμος ειχε τελειωσει τουλαχιστον σαραντα χρονια πριν...Τα χαμοσπιτα ηταν αβαφα,οι σοφαδες ειχαν πεσει,τα κεραμιδια ηταν ξεχαρβαλωμενα και σε μερικα μπαλκονια εβλεπες απλωμενες μπουγαδες που σταζαν στα ‘σαρακωφαγωμενα’ μωσαικα..Το μονο που διακοσμουσε το τοπιο ηταν η θαλασσα στην πισω μερια.Ομορφη –από μακρια-αποβαθρα ενώ αν πλησιαζες κοντα εβλεπες το σκουπιδαριο που πλατσουριζε και μυριζες τα λυμματα του αγωγου που περνουσε κατω απ’τα σπιτια και κατεληγε στην υδατινη χωματερη.Μια σκουριασμενη πινακιδα εγραφε; ‘’ΘΕΡΕΤΡΑ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ’’.Ο Στηβ δεν αντεξε να μη γελασει όταν θυμηθηκε το αστειο που’χε σκαρωσει ο μαστρο-Βαγγελης πριν τρια χρονια όταν στη θεση της πινακιδας ειχε τοποθετησει μια άλλη που’γραφε: ‘’ΑΥ-ΘΑΙΡΕΤΡΑ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ’’.Κανεις δεν κακοχαρακτηρισε τον ιδιορρυθμο μαστορα γιατι η ενεργεια του θεωρηθηκε απολυτα δικαιολογημενη καθως εκατο μετρα πιο κατω δεσποζαν οι μοντερνες τριωροφες πολυκατοικιες με τα οροφοδιαμερισματα των αξιωματικων…

(συνεχιζεται?)