O γερος...

Οδος Αγιας Κυριακης
ενα λευκο σπιτακι
ενα παραθύρι με καγκελα
που μοιαζουν ιδια φυλακης
και απο πισω στεκεται ενας γερος αειθαλης
γκριζα μαλλια,γενια λευκα,χοντρο μουστακι.

Μερες γιορτινες,
ψωνια,χαρουμενες φωνες,
κοσμοπλημυρισμενοι δρομοι και μπρος στο σπιτι το λευκο
ενας κηπος γιοματος ανθη,'μπιμπελο'!
μα ο γεροντας δε νοιαζεται
κοιταζει λυπημενος με βλεμμα απλανες...

Χιλιαδες χρονια εχουνε
το γερο φυλακισμενο
σε σπιτια ,σε παραθυρα,σε κηπους ,σε μπαλκονια,
σε βιτρινες,σε χριστουγεννιατικες ιστοριες
σε τοπια με χιονια,
όπου χωραει τελος παντων ενας γερος γραφικος
καλοβουλος και στοργικος.

Δεν ειναι ο μονος φυλακισμενος γερος
υπαρχουν χιλιαδες δεκαδες γυρω μας
που ξεχαστηκαν,
κλεισμενοι σε λιγα τετραγωνικα,
σε σπιτια ελαχιστα στολισμενα
και εγκατελειμμενα,
χωρις φροντιδα,διχως αγαπη,μητε ενα καλο λογο,

και υπαρχουν και χιλιαδες συνανθρωποι
ξεχασμενοι απ'την ιδια τη ζωη,
φυλακισμενοι της μοιρας
(ποια μοιρα;)
αυτη που μας βολευει...
και τους θυμαμαι τετοιες μερες γιορτινες
(μονο στις γιορτες τους θυμαμαι...τι κριμα!)
σαν περναω μπροστα απ'την οδο Αγιας Κυριακης,
και τους ξεχνω ολο τον υπολοιπο καιρο

σπανια καμια φορα μοναχα σαν περνω
ανοιξη,καλοκαιρι,φθινοπωρο
θυμαμαι πως ειμαι κι εγω ανθρωπος!
μου το θυμιζει η απουσια του γερου
απ'το σπιτακι της οδου Κυριακης,
με ποιανει το παραπονο σαν πεφτω καταγης,
σαν σκεφτομαι...''τυχερε Γερο Αι-Βασιλη...εισαι ''φυλακισμενος''μονο μερικες μερες το χρονο...''




ΣΗΜ:επι χρονια περνουσα απ'το μικρο σπιτακι της γειτονιας μου και καθε χριστουγεννα,ο ηλικιωμενος που'μενε εκει,εβαζε στο παραθυρο-πισω απ'τα σιδερενια καγκελα-εναν φωτεινο Αι-Βασιλη (προφανως για να 'χει παρεα ).Βεβαια ποτε δεν ειδα αν πραγματι ο παππους ηταν μονος,το φανταστηκα...οπως φανταστηκα την μοναξια των εγκατελειμενων ανθρωπων...και πρωτη φορα φετος δεν ειδα τον φωτεινο γεροντα στο παραθυρο,και επειδη η φαντασια μου καλπαζει σκεφτηκα οτι ο ηλικιωμενος πηγε ταξιδι...να περασει τις γιορτες με αγαπημενα προσωπα...κι ισως να πηρε και τον αι-Βασιλη μαζι του...ισως...και μπορει να του αρεσει εκει που πηγε και να μην ξαναρθει στη μικρη μας γειτονια!