''Eιρωνεια''
Ο Άις (eyes) ειναι 26 χρονων,ψηλος με γεροδεμενο κορμι,ξανθα μαλλια και ομορφα γαλανα ματια τα οποια εδω κι οχτω χρονια δεν μπορουν να δουν τον ομορφο ετουτο κοσμο γιατι ο Α'ις μετα απο μια βαρια ασθενεια εμεινε τυφλος.
Ο Ιαρχεντ (ear hand) ειναι 22 χρονων με μακρια μαυρα ισια μαλλια που καλυπτουν τα δυσαναλογα αυτια του.Εδω και τρια χρονια του εχουν ακρωτηριασει και τα δυο του χερια.Ο Ιαρχεντ δεν πτοηθηκε καθολου καθως ηδη ηταν κουφος εκ γενητης και ειχε μαθει να'ναι δυνατος κι αισιοδοξος.Παρατηρωντας τις εκφρασεις των αλλων,εχει μαθει κι ο ιδιος να γελαει κι ας μην εχει ακουσει ποτε του τον ηχο ενος γελιου.
Η Νάιστοκ (nice talk) καθεται παρεα με τους φιλους της κι αρκειται να πλαθει λεξεις με την νοηματικη γλωσσα.Κωφαλαλη μπορει να ειναι,αλλα δεν στερειται εξωτερικης ομορφιας.Εχει υψος κοντα στο 1,70 με ομορφες γαμπες,λεπτη μεση,πλουσιο στηθος,γλυκο προσωπο με σαρκωδη χειλη,μαυρα ισια μαλλια και πρασινα ματια.
Ο Α'ις δεν μπορει να θαυμασει την ομορφια της Νάιστοκ ''ιδοίας ομασι''αλλα την αγγιζει ποτε-ποτε,της χαιδευει τα μαλλια και το λειο δερμα της και ψηλαφιζει το καλαισθητο κορμι της.Το αγγιγμα της του αρκει.Ο Ιαρχεντ στη θεα του αγγιγματος τους αφηνει να κυλησουν απ'τα ματια του μερικα δακρυα ζηλειας.Μοναχα η Νάιστοκ βλεπει αυτα τα δακρυα και ρωταει τον Ιαρχεντ τί συμβαινει δια της νοηματικης.Ο Ιαρχεντ δεν μπορει να της εξηγησει με λογια γιατι η Νάιστοκ δεν ακουει,δεν μπορει να χρησιμοποιησει την νοηματικη γιατι ο ιδιος δεν εχει χερια.Συνεχιζει να δακρυζει ωσοτου ξεχαστει.
Οι τρεις φιλοι εδω και πεντε χρονια ζουν μαζι σε μια μονοκατοικια,και χωρις να το γνωριζουν,παιρνουν μερος σ'ενα πειραμα που ονομαζεται ''Ειρωνεια''.Μες στο ιδιο σπιτι,μαθανε να παιζουν,να γελαν,να κλαιν,να επικοινωνουν με το δικο τους τροπο.Σπανια ομως μπορουν να συμμετεχουν κι οι τρεις ταυτοχρονα!!Αρκουνται ομως στα λιγοστα που τους χαρισε η τυχη.Ας γινουν παραδειγμα για εμας τους αχαριστους...
Ο Ιαρχεντ (ear hand) ειναι 22 χρονων με μακρια μαυρα ισια μαλλια που καλυπτουν τα δυσαναλογα αυτια του.Εδω και τρια χρονια του εχουν ακρωτηριασει και τα δυο του χερια.Ο Ιαρχεντ δεν πτοηθηκε καθολου καθως ηδη ηταν κουφος εκ γενητης και ειχε μαθει να'ναι δυνατος κι αισιοδοξος.Παρατηρωντας τις εκφρασεις των αλλων,εχει μαθει κι ο ιδιος να γελαει κι ας μην εχει ακουσει ποτε του τον ηχο ενος γελιου.
Η Νάιστοκ (nice talk) καθεται παρεα με τους φιλους της κι αρκειται να πλαθει λεξεις με την νοηματικη γλωσσα.Κωφαλαλη μπορει να ειναι,αλλα δεν στερειται εξωτερικης ομορφιας.Εχει υψος κοντα στο 1,70 με ομορφες γαμπες,λεπτη μεση,πλουσιο στηθος,γλυκο προσωπο με σαρκωδη χειλη,μαυρα ισια μαλλια και πρασινα ματια.
Ο Α'ις δεν μπορει να θαυμασει την ομορφια της Νάιστοκ ''ιδοίας ομασι''αλλα την αγγιζει ποτε-ποτε,της χαιδευει τα μαλλια και το λειο δερμα της και ψηλαφιζει το καλαισθητο κορμι της.Το αγγιγμα της του αρκει.Ο Ιαρχεντ στη θεα του αγγιγματος τους αφηνει να κυλησουν απ'τα ματια του μερικα δακρυα ζηλειας.Μοναχα η Νάιστοκ βλεπει αυτα τα δακρυα και ρωταει τον Ιαρχεντ τί συμβαινει δια της νοηματικης.Ο Ιαρχεντ δεν μπορει να της εξηγησει με λογια γιατι η Νάιστοκ δεν ακουει,δεν μπορει να χρησιμοποιησει την νοηματικη γιατι ο ιδιος δεν εχει χερια.Συνεχιζει να δακρυζει ωσοτου ξεχαστει.
Οι τρεις φιλοι εδω και πεντε χρονια ζουν μαζι σε μια μονοκατοικια,και χωρις να το γνωριζουν,παιρνουν μερος σ'ενα πειραμα που ονομαζεται ''Ειρωνεια''.Μες στο ιδιο σπιτι,μαθανε να παιζουν,να γελαν,να κλαιν,να επικοινωνουν με το δικο τους τροπο.Σπανια ομως μπορουν να συμμετεχουν κι οι τρεις ταυτοχρονα!!Αρκουνται ομως στα λιγοστα που τους χαρισε η τυχη.Ας γινουν παραδειγμα για εμας τους αχαριστους...
24 Comments:
..............
Thanks
............
My pleasure
Ωραίος! Πολύ ωραίος!
(((((((((((.....)))))))))))))))
εξαιρετικό...
Σίγουρα τους ευχαριστούμε! Αν κι η ειρωνεία είναι πως εμείς οι καθ' όλα αρτιμελείς δεν ακούμε, ούτε βλέπουμε και ούτε εκτιμάμε τις περισσότερες φορές τα όσα έχουμε!
Σε ευχαριστω
Το μοίρασα στους μαθητές μου χωρίς την άδειά σου αλλά ειμαι σίγουρος οτι δεν σε πειράζει.
Εκπληκτικό!
!!!!!!!
Σωστοτατος.
Αν και ειρωνια συνηθως ετσι γινεται!!!
για εμάς τους αχάριστους...
Πές το ξανά, και ξανά Νικόλα...πόσο εύκολα ξεχνάμε τι έχουμε...
Ευχαριστώ, ναι.
Ευχαριστώ και γω...
Ναι, αυτό που είπε η renata. Εμείς που είμαστε αρτιμελείς, ξεχάσαμε να βλέπουμε, να ακούμε, να μιλάμε, να χαϊδεύουμε...
......... Προβληματισμένος....
Ευχαριστώ!
Ευχαριστώ...
...oσα ευχαριστω μου γραψατε αυτες τις δυο μερες δεν τα'χω ακουσει τα τελευταια δυο χρονια.Να'στε καλα φιλοι συνοδοιποροι της ζωης...
σαν αρχαία ελληνική τραγωδία...
σ'ευχαριστώ...
πρόσθεσε άλλο ένα ευχαριστώ.
Όλοι γνωρίζουμε πολλούς αρτιμελείς που όμως είναι ψυχικά ανάπηροι...και νομίζω ότι εκείνοι είναι οι πραγματικά άτυχοι στην ζωή...
Πραγματικά υπέροχο...αλλά τι πείραμα είναι αυτό αλήθεια...μεταφορικά το λες?
Νικόλα, σου συστηνω να διαβασεις αυτο: http://lemon-without-dreams.blogspot.com/2006/01/blog-post.html
:))
Yπέροχο μάθημα!!!
Πολύ - πολύ όμορφο, ευχαριστώ κι εγώ που είχα την ευκαιρία να το διαβάσω :))
ανατρίχιασε όλο μου το κορμί...
Post a Comment
<< Home