Οδος ...
...ειναι ενας ασημος χωματινος δρομος πλατους εξι μετρων,που κανεις δεν θυμαται τ'ονομα του γιατι απλα δεν αναγραφεται πουθενα.Τεμνεται καθετα απο δυο αλλους οδους και περικλειει ενα χωρο που μετα βιας φιλοξενει 7-8 σχολιαροπαιδα που κλωτσανε το τοπι τους και διαπληκτιζονται.Ακους παντου γελια.Ο δρομος σφιζει απο ζωη.
Τα χρονια περνανε ,τα παιδια γινονται αντρες κι ο χωματινος δρομος γινεται ασφαλτος.Μια νεκροπομπη περναει και εχει πρωταγωνιστη εναν ακινητο... ανδρα εικοσι χρονων που αλλοτε σ'αυτο το δρομο ετρεχε,χοροπηδουσε,επαιζε ποδοσφαιρο.Ακους μοναχα ενα μοιρολοι.Ο δρομος ξεχυλιζει θανατο.
Περναει λιγος καιρος.Στον ιδιο δρομο τοποθετουνται ανα τακτα διαστηματα μπλε ταμπελες,που αναγραφουν τ'ονομα του για να μην το ξεχναει κανεις.Οι πρωταγωνιστες της νεκροπομπης ειναι παλι εδω.Λειπει μοναχα ενας...Αυτη τη φορα μαζευτηκαν ολοι για μια γαμηλια τελετη.Ακολουθουν κι αυτη τη φορα ,οπως μερικα χρονια πριν,την ιδια γνωστη διαδρομη που οδηγει στην εκκλησια του χωριου.Ακουγονται τραγουδια.
Τα χρονια περνανε ,τα παιδια γινονται αντρες κι ο χωματινος δρομος γινεται ασφαλτος.Μια νεκροπομπη περναει και εχει πρωταγωνιστη εναν ακινητο... ανδρα εικοσι χρονων που αλλοτε σ'αυτο το δρομο ετρεχε,χοροπηδουσε,επαιζε ποδοσφαιρο.Ακους μοναχα ενα μοιρολοι.Ο δρομος ξεχυλιζει θανατο.
Περναει λιγος καιρος.Στον ιδιο δρομο τοποθετουνται ανα τακτα διαστηματα μπλε ταμπελες,που αναγραφουν τ'ονομα του για να μην το ξεχναει κανεις.Οι πρωταγωνιστες της νεκροπομπης ειναι παλι εδω.Λειπει μοναχα ενας...Αυτη τη φορα μαζευτηκαν ολοι για μια γαμηλια τελετη.Ακολουθουν κι αυτη τη φορα ,οπως μερικα χρονια πριν,την ιδια γνωστη διαδρομη που οδηγει στην εκκλησια του χωριου.Ακουγονται τραγουδια.
8 Comments:
O δρόμος λέγεται ΖΩΗ;
Καλημέρα παιδί μου!
o τιτλος αρχικα ηταν ''οδος...ζωης''αλλα αφησα μονο την οδο για να μην προιδεασω.Παντως ο δρομος υπηρξε πραγματικα και τα γεγονοτα συνεβησαν πραγματικα,και δυστυχως ημουν πρωταγωνιστης ή συμπρωταγωνιστης και στις τρεις σκηνες που περιγραφω.Το 'δυστυχως' κολλαειστη δευτερη...
Καλημέρα...εύχομαι αυτά τα δρομάκια να υποδέχονται έκτοτε μόνο χαρές.
Τ' άσχημα αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας είναι.
Όλα τα καλά από 'δω και μπρος...
ποδαρικό...
κι είναι μόνο τόσο μικρό;
μου κάνει εικόνα από ταινία του Κουστουρίτσα...
Καλησπέρα!
krot εχω γραψει και κατι μεγαλα που δεν τα διαβασε ουτε η συντροφος μου!
urbantulip μου αρεσε η ταινια του ''η ζωη ειναι ενα θαυμα'',τί τοπια ηταν αυτα!σκετη ποιηση !γαιδουρακια,παπιες ,κοτουλες...
Ναι όντως! Αλλά η αγαπημένη μου του Κουστουρίτσα παραμένει το Underground. Θυμάσαι τις υπέροχες σκηνές του γάμου στο τέλος; Γλυκόπικρες.
Post a Comment
<< Home