XΡΟΝΙΚΟ

Tα μιλίγκια τρέμουν

το στομάχι χτυπά

τα μάτια θολώνουν

τα δάκρυα στάζουν

το’να δάκρυ πηδά πάνω στ’άλλο

τα δάκρυα γίνονται ποτάμι

το ποτάμι γίνεται χείμμαρος

λίμνη το σεντόνι σου

παλεύεις να σωθείς

φοβάσαι μην πνιγείς

ψάχνεις ένα βράχο να πιαστείς

βράχος εκείνη δίπλα σου

απλώνεις το χέρι να την αγκαλιάσεις

σκληρή σαν βράχος γυρνά πλευρό

γλιστράς

πέφτεις στα λασπόνερα

ένα κλαδί περνάει δίπλα σου

το αρπάζεις

τ’αγκαλιάζεις

είναι ο απομηχανής θεός σου

το κρατάς γερά

κουλουριάζεσαι πάνω του

το νερό προσπαθεί να σε παρασύρει

τελικά τ’αφήνεις…

αποφασίζεις να τσακιστείς πάνω στο βράχο σου!!!