Ημιτελές

Mια σανιδένια προβλήτα εισχωρεί στα γκριζοπράσινα νερά του λιμανιού.Τρία ζευγάρια ξυπόλητα ποδια κρέμονται και κουνιούνται ρυθμικά στο ρείθρο.Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν πρόκειται για ανδρικά ή γυναικία πόδια.Χάλασε ο κόσμος; Οι άνδρες γίνανε θυληπρεπείς ή οι γυναίκες ανδροφέρνουν;Δε βαριέσαι!Προσπαθείς με κλεφτές ματιές ανάμεσα απ’τα διάκενα των σανίδων να δεις τα προσωπα.Θές να καταλάβεις πώς σκέφτονται.Οι αχτίδες του ήλιου σ’εμποδίζουν.Αλλάζεις οπτική γωνία.Ακούς βήματα και ξανακρύβεσαι,χρόνια τώρα κρύβεσαι απ’τους ανθρώπους.Τα βήματα γίνονται ποδοβολητό.Μια ορδή τουριστών διασχίζει την προβλήτα.Φοβάσαι μην υποχωρήσουν τα υποστηρίγματα,αλλά πιο πολύ φοβάσαι τους ανθρώπους.Βουτάς στο νερό και κρατάς την αναπνοή σου.Δεν αντέχεις για πολύ και ξαναβγαίνεις στην επιφάνεια.Στ’αυτιά σου μπερδεύονται λέξεις,δυσκολο να εντοπίσεις λέξεις που κατανοείς.Επικεντρώνεσαι στις αναπνοές.Προσπαθείς να βγάλεις κάποια συμπεράσματα.Δεν εχεις οργανώσει τη σκέψη σου παρ’ότι εχουν περάσει χρόνια από τότε που ξεκίνησες .Δύσκολο να καταλάβεις τους ανθρώπους απ’τις ανάσες τους,μάταιο να προσπαθείς να τους καταλάβεις απ’τα λόγια που ξεστομίζουν.Πάψαν να λεν μονάχα ψεύτικα λόγια και πλέον αρχίσαν ν’ανασαίνουν εξίσου ψεύτικα.Ολος ο κόσμος μια ψευτιά.Δεν έχει νόημα ν’ακούς,καλύτερα να βλέπεις.Όχι τα πρόσωπα,όχι τα χέρια.Μαθαν κι αυτά να τα κουνάνε ψεύτικα.Καλύτερα να παρακολουθείς τα πόδια.Αυτά κρύβουν πολλές αλήθειες.Πρόσεχε μονάχα μην σε τσαλαπατήσουν…