Mελάνι,παλιό χαρτί και παλιά μυαλά...

Τρεις τέσσερεις επισκέψεις τους τελευταίους μήνες στη βιβλιοθήκη του δήμου Σαλαμίνας ήταν αρκετές για να πειστώ ότι και σ’αυτόν τον τομέα δεν υπάρχει καμιά οργάνωση παρ’ότι κατά την άποψη μου θα’πρεπε μια βιβλιοθήκη να τυγχάνει ιδιαίτερης μεταχείρισης καθώς μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην καλλιέργεια των παιδιών μας και γενικότερα των πολιτών του νησιού μας και όχι μόνο. Μετά από ολιγόλεπτες συνομιλίες που’χα με την κυρία που επωμίζεται την ευθύνη (ουσιαστικά περί αγγαρίας προκειται κι ας με συγχωρέσει η κυρία…)να βρίσκεται τα πρωινά στο χώρο της βιβλιοθήκης προς εξυπηρέτηση των αναγνωστών(πράγμα σπάνιο και η σωστή εξυπηρέτηση… και οι αναγνώστες!!),διαπίστωσα ότι από πλευράς δήμου δεν υπάρχει κανενός είδους υποστήριξη.Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι κάθε φορά που πήγαινα(με μεσοδιαστήματα ενός ή δύο μηνών)η κυρία με διαβεβαίωνε ότι περιμένουν από στιγμή σε στιγμή τον μαραγκό για να πάρει μέτρα,όχι για να φτιάξει,αλλά για να δώσει προσφορά για κατασκευή ραφιών ώστε να τοποθετηθούν τα χιλιάδες βιβλία που’ναι ντανιασμένα και δεμένα στο πάτωμα,καταδικασμένα να παλεύουν με την υγρασία,απρόσιτα για το κοινό θυμίζοντας αλλοτινές εποχές που η γνώση ηταν μονάχα για τους λίγους των ιερατείων. Κατά την τέταρτη επίσκεψη δύο ανυποψίαστες φοιτήτριες μπήκαν στη βιβλιοθήκη για να βρουν υλικό για τις εργασίες τους αλλά απογοητέυτηκαν διότι ήταν σαν να ψάχνουν ψύλλους στ’άχυρα…καθώς δεν υπάρχει καμιά βάση δεδομένων για τους τίτλους των βιβλίων.Σημειώνω επίσης ότι η βιβλιοθήκη δεν λειτουργεί ως ‘δανειστική’ πράγμα φυσικό με τα χάλια πού’χει! Πάντως η υπεύθυνη ‘έπιασε το σφυγμό μου’ και θέλοντας να με βοηθήσει με συμβούλεψε να πάω στο δημοτικό διαμέρισμα Σεληνίων όπου στεγάζεται κι εκεί βιβλιοθήκη, ‘’πιο οργανωμένη και δανειστική’’ όπως χαρακτηριστικά είπε.Χαρούμενος έσπευσα στο χώρο αλλά το μόνο που συνάντησα ήταν καναδυό άδεια γραφεία .Μάταια μια μεσόκοπη κυρία περίμενε τον γιατρό ο οποίος συνταγογραφεί σε διπλανό γραφείο και βέβαια έλλειπε όπως κι οι άλλοι υπάληλοι κι όχι πρώτη φορα όπως μου εκμυστηρεύθηκε . Αρχές Σεπτεμβρίου ξαναπήγα στο δημοτικό διαμέρισμα Σεληνίων αλλά και πάλι δεν κατέστει δυνατό να μπω στο χώρο της βιβλιοθήκης ,κι έστω λιγάκι ,να μυρίσω βρε αδερφέ το παλιό χαρτί και το μελάνι!Αυτή τη φορά μια υπάλληλος με ενημέρωσε ότι η υπευθυνη είχε καποιο ατύχημα κι ήταν αμφίβολο αν η βιβλιοθήκη θα λειτουργούσε το Σεπτέμβριο.Όταν της είπα ότι είχα ξαναπεράσει,ετοιμόλογη,μου απάντησε ότι τον Αυγουστο άνοιγε μονάχα Τρίτη και Πέμπτη.Απέφυγα να της πω ότι είχα περάσει το μήνα Ιούλιο αλλά έβγαλα τα συμεράσματά μου:Ιουλιο Αυγουστο Σεπτεμβριο η βιβλιοθήκη Σεληνίων υπολειτουργούσε…(δεν τσεκάραμε τους υπόλοιπους μήνες!). Ε,πότε στο διάολο θ’ανοίξει κανονικά;Συναγωνίζονται οι βιβλιοθήκες ποια θα πιάσει πιο πολύ πάτο;Που να μιλήσουμε κι όλας για σύγχρονες προδιαγραφές βιβλιοθηκών που απαιτούν τα παρακάτω: αμέτρητα τετραγωνικά,ρυθμιζόμενες συνθήκες ψύξης-θέρμανσης και υγρασίας ώστε να μην φθείρονται τα βιβλία, κατάλληλο φωτισμό και πληθώρα αναγνωστηρίων,υγειεινή θορύβου, ράμπες για άτομα με ειδικές ανάγκες, μετακινούμενα ράφια από βραδύκαυστα υλικά, αντιπυρική προστασία,συντήρηση παλιών και σπάνιων βιβλίων,σημάνσεις,καταλαγογράφηση κι ένα σωρό άλλα που’μαι βέβαιος ούτε κατά διάνοια δεν έχουν περάσει απ’το μυαλό των υπευθύνων γιατί αν είχαν περάσει θα τους έπιανε το φιλότιμο και θα’καναν έστω το ελάχιστο.

(beerman)