posts january εως march
Thursday, March 02, 2006
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ...TV
1977:Τα ματια μου για πρωτη φορα αντικρυζουν τον κοσμο ετουτο αλλα ως βρεφος τις πρωτες ημερες τα βλεπω όλα θολα γιατι η οραση μου θελει λιγακι χρονο...
1978-1986 :Η οραση μου είναι πληρης όμως τα παιδικα μου ματια συνεχιζουν να μην βλεπουν όλα τα χρωματα καθως η οικονομικη κατασταση της οικογενειας δεν μας επιτρεπει να εχουμε εγχρωμη τηλεοραση.Πολλες ελληνικες οικογενειες,φανταζομαι αντιμετωπιζουν το’’ προβλημα του ασπρομαυρου φοντου’’.Προσπαθω να φανταστω αν το ‘’χ’’ λουλουδι στην τηλεοραση είναι κοκκινο ή κιτρινο,αν η ‘’ψ’’ κοπελα εχει ξανθα,μαυρα ή καστανα μαλλια.(εκ των υστερων αντιλαμβανομαι ότι τα πρωιμα εκεινα χρονια ειχα την ελευθερια να φανταστω …τοπια και ανθρωπους με τα δικα μου ματια και με αυστηρα προσωπικες πινελιες!)
1985: Εισερχεται σπιτι μου η πρωτη εγχρωμη τηλεοραση 27 ιντσων.ΣΚΕΤΗ ΜΑΓΕΙΑ!!Πηρα τοση χαρα,που μια μερα το’σκασα απ’το πατρικο σπιτι του πατερα μου και περπατησα 12 km για να δω μια ταινια στην καινουρια εγχρωμη μας tv.(και τι ατυχια θεε μου,επροκειτο για απρομαυρο φιλμ νουαρ).
:κι άλλη αναβαθμιση στην οικογενεια μας…Ο θειος μου μας φερνει βιντεο από Γερμανια για να’χουμε περισσοτερες επιλογες καθ’ότι υπαρχουν ελαχιστα καναλια και για περιορισμενα γουστα.Στο χωρο του βιντεο,οι ελληνικες φθηνιαρικες παραγωγες κανουν παταγο.Ψαλτης,Γαρδελης,μηχανες και μακρυ μαλλι χαιτη…(μην κανετε πως δεν τα θυμοσαστε,ειμαι σιγουροςοτι τις βλεπατε και ότι ειχατε παρομοιο look).
1987-1989: α). Απειρες ταινιες παρελαυνουν από το σπιτι μου,ξενυχταω ως τις πρωτες πρωινες ωρες και πηγαινω κομματια το πρωι στο σχολειο και κοιμαμαι στα θρανια(όπως ο Γαρδελης στις ταινιες!!).Ας σημειωσω κατι κωμικοτραγικο:στο εσωτερικο του σπιτιου μου υπηρχε χρωμα μοναχα στην tv,γιατι το σπιτι μας ηταν αβαφτο (και δεν ειχε μαρμαροσκονη αλλα γκρι αμμο θαλασσης!)β). .Εμφανιζονται τα πρωτα δορυφορικα καναλια κι εγω ως πιτσιρικας,καρφωνομαι στο τοτε RTL PLUS που επαιζε σοφτ ερωτικες ταινιες με γλυκιες Γερμανιδες χωριατοπουλες.γ) Αποπειρα να νοικιασω την πρωτη τσοντουλα από ένα βιντεοκλαμπ.Με φανερη αμηχανια,διαλεγουμε με τον κολλητο μου μια πορνοταινια και μια άλλη ασχετη για ξεκαρφωμα,και πηγαινω στο ταμειο.Παω να πληρωσω με ψιλα που ειχα μαζεψει με αιματηρες οικονομιες απ’το χαρτζιλικι,και από το πολύ τρεμουλο μου πεφτουν τα κερματα στο πατωμα και προσπαθω να τα βρω…(μα τον Γκουσγκουνη,τί γκαντεμια!!!).
1989: Στροφη στην ελληνικη τηλεοραση.Εμφανιζονται τα πρωτα ιδιωτικα καναλια και νομιζουμε οι αμοιροι ότι πλεον ολοκληρωθηκαμε σαν ανθρωποι.Πού να ξεραμε τι θα συμβει τα επομενα χρονια.!!!
1992 : Προστιθενται και καποια τοπικα τηλεοπτικα καναλια που δεν βαζουν κανεναν περιορισμο στην αφεντια τους.Ενας εξ αυτων βαζει κατι φευγατες τσοντο-υπερπαραγωγες που με καθηλωνουν στον καναπε απειρες βραδιες(ένα πρωινο συνανταω έναν συμμαθητη μου και αντι για καλημερα του αρχιζω κατι ποινελικια:’’ρε καριολη θα σε καθαρισω…εκει που εβλεπα να του’’ κανει πινελο’’, επεσαν οι διαφημισεις απ’το γαμω-επιπλοποιειο σου και κρατησαν μια ωρα’’.).Πραγματικα παντως μου’χε κανει χαλαστρα νι φορες.
1992-1998 :Η ελληνικη ιδιωτικη τηλεοραση συνεχιζει την ανοδικη πορεια της και όλα τα καναλια εχουν τον ιδιο σκελετο προγραμματος(κατά την γνωμη μου ηταν ενας παραλυτος σκελετος!!!)1998-2002 : Δεν νοειται ελληνικη οικογενεια χωρις τηλεοραση (πολλες φορες δύο)και οι βιντεοκασσετες βαδιζουν προς το τελος τους καθως εχουμε περασει σε άλλες μεθοδους αποθηκευσης εικονας και ηχου.Στα media διακινειται αφθονο ζεστο χρημα και σκαει μυτη και η συνδρομητικη τηλεοραση για τους οικονομικα ευκαταστατους.Πλεον μιλαμε για παραδεισο της τηλεθεασης…Αν βαλεις λιγο βαθια το χερι σου εχεις αμετρητα καναλια στη διαθεση σου με ποικιλια θεματολογιας.Ξεχωριζουν τα ντοκιμαντερ και οι αισθησιακες ταινιες(πως οι τσοντες γινανε αισθησιακες ποτε δεν το καταλαβα!!!).
2003 :Τασσομαι κατά της ελληνικης τηλεορασης και παρακολουθω ελαχιστα ως καθολου.Εχω μεγαλωσει πια και δεν μπορουν να με ξεγελασουν με τσοντες και μαλακιες.Εξαλλου οι τσοντες πλεον πουλουνται με το κιλο σε περιπτερα και περιοδικα…2004-σημερα : Απ’τη μεγαλη οθονη της tv περναω σταδιακα στην μικρη του pc και στον κοσμο του ιντερνετ.
2006:Ας σκεφτουμε γιατο προσεχες μελλον: Η αθωα κι αυθορμητη παρακολουθηση μιας ερωτικης ταινιας κατά την εφηβεια μας,εγινε στις μερες μας η ατομικη μας αρρωστια και το κινητρο επιτηδειων που προσπαθουν να πλουτισουν εις βαρος μας και εις βαρος των παιδιων μας(με τις ευλογιες μας βεβαιως!!).Τα παιδια ολου του κοσμου μεγαλωνουν σ’ένα περιβαλλον που τα εκπαιδευει να γινουν οι αυριανοι τρομοκρατες,οι αυριανοι βιαστες,οι αυριανοι παιδεραστες…ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΙΤΥΧΟΥΜΕ!!!ΠΟΥ ΟΔΕΥΟΥΜΕ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ??????
Monday, February 27, 2006
Προβολη ταινιας
(μητερα και γιος καθονται στον καναπε μπροστα στην τηλεοραση)-Μανα να βαλω μια ταινια να δουμε;-Γιατι οχι ,δεν εχω προβλημα-Τι ταινια να βαλω;-Οτι αγαπας παιδακι μου(ο γιος σηκωνεται και επιλεγει μια κοινωνικη του Κουροσαβα)Η ταινια παιζει περιπου εικοσι λεπτα ενω ο γιος παρατηρει την μητερα τουνα εχει ενα περιεργο υφος.Καποια στιγμη τον ρωταει για κατι που δεν καταλαβεστην εξελιξη της ταινιας.Τη ς απανταει αλλα διαισθανεται οτι κατι δεν παει καλα.Αφου σκεφτεται λιγο γυριζει στην μητερα του και ρωταει:
-Προλαβαινεις μανα να διαβασεις τους υποτιτλους;(εκειμη προφανως ντρεπεται για τον εαυτο της που δεν ξερει να διαβαζει και απανταγρηγορα με επιτηδευμενη φυσικοτητα)
-Περνανε καπως γρηγορα και δεν προλαβαινω..
.Ο γιος σκεφτεται οτι η μητερα του παρατησε το σχολειο στην τριτη δημοτικουκαι τα βαζει με τον εαυτο του που τοσα χρονια δεν ειχε αντιληφθει τη δυσκολια της μητεραςτου στις ξενες ταινιες.Προσπαθει να επανορθωσει:
-Θελεις να βαλω μια ελληνικη ταινια να δουμε;
Εκεινη αυθορμητα απαντα -οπως τοσα χρονια τωρα-μοναχα με γνωμονα την ευχαριστησηκαι ευτυχια των παιδιων της παραβλεποντας καθε προσωπικη της επιθυμια..
.-Ασ'την αφου θελεις να την δεις,δεν πειραζει για μενα...
Ο γιος της σκεφτεται να την αφησει και να της διαβαζει τους υποτιτλους αλλα φοβαταιοτι θα την κανει να αισθανεται χειροτερα.Στην πραγματικοτητα φοβαται για τα δικα του συναισθηματα κι οχι για της μανας του.Φοβαται μην τον πιασουν τα κλαματα την ωρα που θα της διαβαζει...Παιρνει το τηλεκοντρολ , σταματαει την ταινια,βαζει ενα ελληνικο σηριαλγια τη μητερα του και πηγαινει στο διπλανο δωματιο γιατι του ξεφευγουν τα πρωτα δακρυα.
Saturday, February 18, 2006
Καποιοι το λεν 'αναπτυξη' και καποιοι απλα σωπαινουν...
Κεντρο κωμοπολης που αναπτυσσεται με γοργους ρυθμους.Ο νεοεκλεγης δημαρχος εκμετταλευτηκε τη θεση του στο επακρο και εκανε απανωτα ταξιδια σε αλλες πολεις του εξωτερικου ,συνοδευομενος παντα απο την οικογενεια του και χωρις να μας πειθει για την πηγη των χρηματων που σπαταλουσε.Στις εξορμησεις αυτες διευρυνε τους οριζοντες του και αποφασισε -μετα τη συμβουλη της συζυγου-να εκσυγχρονισει την πολη του!Την επομενη της επιστροφης του καλεσε το δημοτικο συμβουλιο και μετα απο εναν εκτενη λογο που εβγαλε τους επεισε να τοποθετησουν εκατονταδες διασπαρτα κερματομηχανηματα με σνακ, στο κεντρο της πολης.Αξιζει να σημειωθει οτι ειχε τοσο μεγαλη επιρροη στους δημοτικους συμβουλους, που η αποφαση παρθηκε ομοφωνα.
Σε λιγοτερο απο δυο μηνες οπου κι αν εστρεφες τη ματια σου εβλεπες ενα απ'τα εν λογω μηχανηματα.Ο ενθουσιασμος του δημαρχου απεκλεισε καθε ενδεχομενο για μελετη και γεννηθηκαν προβληματα απ'την πρωτη κι ολας μερα της καινοτομιας.Σε πολλα σημεια εφραξαν τα μηχανηματα εισοδους σε ανθρωπους με ειδικες αναγκες και σε στενα πεζοδρομια δυσχεραιναν την μετακινηση των περαστικων.
στην πολη ηταν ευχαριστημενοι εκτος απ'τον Ανεστη τον ζητιανο που εχει διπλα του τοσα σνακ που δεν μπορει να απολαυσει.Ο κυρ Ανεστης συνιθιζε να περιφερεται στο κεντρο.Χθες το απογευμα πλησιασε απο περιεργεια ενα μηχανημα.Το βλεμμα του ακινητοποιειται και πεφτει πανω σε μια σοκολατενια γκοφρετα.Ξερει οτι δεν εχει το αντιτιμο,αλλα βαζει το χερι του στην τσεπη για να ψαξει.Θαρρεις πως ειναι μιμος και μιμειται τους εχοντες στον ηλιο μοιρα...Ματαια ομως ψαχουλευει τις τρυπιες τσεπες του.Απομακρυνεται και πηγαινει εξω απο ενα πολυκαταστημα,απλωνει το χερι στους περαστικους,ελπιζοντας να παρει οσο πιο γρηγορα το πολυποθητο κερμα που θα του εξασφαλισει την σοκολατενια γκοφρετα και συναμα μια ''γλυκια'' στιγμη στη ζωη του.Το κρυο θεριζει.
Ο κυρ Ανεστης επιμενει παρ'οτι εχουν περασει τεσσερεις ωρες...Αντεχει ομως γιατι εχει τη σκεψη του καρφωμενη στο μοναδικο ισως στοχο που 'βαλε ποτε στη ρεμπελη ζωη του,στην αποκτηση μιας γκοφρετας!!!Ενας κυριος περνα διπλα του και αποφασιζει, μετα απο μια εξονυχιστικη ματια,να του δωσει μερικα ψιλα.Ο ζητιανος μας καρφωνεται στα κερματα,κανει εναν γρηγορο υπολογισμο και το προσωπο του παιρνει αμεσως μια χαρουμενη εκφραση γιατι εχει ακριβως το ποσο που χρειαζεται...
Με ταχυ βημα απομακρυνεται και κατευθυνεται προς το μηχανημα.Αρχιζει χαρουμενος να γεμιζει τον κερματοδεκτη με τα ψιλα και υστερα παταει περηφανα τον κωδικο της γκοφρετας.Ακουει το χαρακτηριστικο ηχο...αλλα δυστυχως δεν βλεπει την γκοφρετα να μετακινειται.Αλλαζει αποτομα εκφραση,νοιωθει θλιψη και απογοητευση καθως διαπιστωνει οτι το μηχανημα του'φαγε τα ψιλα ή μαλλον καλυτερα του'φαγε την γκοφρετα του!Ενα δακρυ ξεφευγει κι υστερα απο μερικα δευτερολεπτα ο κυρ Ανεστης παθαινει αμοκ.Βουταει ενα σιδερο απο κατω και επιτιθεται στο μηχανημα.Σπαει το τζαμι και παιρνει στα χερια του μία μοναχα γκοφρετα χωρις να αγγιξει οτιδηποτε αλλο.Ξερει πολυ καλα οτι μοναχα αυτη του ανηκει...Ειναι ετοιμος να φυγει με την λεια του αλλα εντελως ξαφνικα ερχονται τροχαδην δυο αστυνομικοι και τον συλλαμβανουν,μετα απο υποδειξη μιας κυριας που δεν γνωριζε τα γεγονοτα πώς συνεβησαν και που θελησε να αποδωσει δικαιοσυνη.Τι ειρωνεια!!!
Οι ενστολοι οδηγουν το ζητιανο στο τμημα και ακολουθει μια μικρη ανακριση.Ο κυρ Ανεστης παραμενει σιωπηλος καθ'ολη τη διαρκεια και παρα τις συνεχεις προσβολες που δεχεται απο τους κυριους που υπερβαλλουν εαυτω κατα την επιτελεση του καθηκοντος...Τα οργανα της ταξης παιρνουν αγκαζε τον ηρωα μας και τον οδηγουν στο κρατητηριο για να περασει το υπολοιπο της βραδιας του.Κατα τη γνωμη μου ειναι καλυτερα απ'το παγκακι...
Ο κυρ Ανεστης διασχιζει υποβασταζομενος εναν μακρυ διαδρομο και περναει πολλες σιδερενιες πορτες.Λιγο πριν φτασει στην πτερυγα των κελιων ,ανοιγει η τελευταια πορτα του προθαλαμου,και ο ζητιανος μας την προσπερναει με αργο βημα.Το βλεμμα του καρφωνεται στην αριστερη πλευρα του δωματιου.Εκει υπαρχουν πεντε μηχανηματα με σνακ για την εξυπηρετηση των σωφρονιστικων υπαλληλων.Οι γκοφρετες ειναι εκατονταδες!Ο κυρ Ανεστης λυγιζει τα ποδια του και γονατιζει στο πατωμα.Πολυ περισσοτερο ομως γονατιζει συναισθηματικα,σπαει τη σιωπη του και βαζει τα κλαμματα...
posted by nicola 2/18/2006 03:20:00 PM 0 comments
Monday, February 13, 2006
Φιλοδοξος ψαρας
Καλοκαιρακι,διακοπες με συγγενεις και οικογενειακους φιλους,γελια πολλα,μπανιο στη θαλασσα πρωι απογευμα(γιατι ως πιτσιρικαδες τα μετρουσαμε και επιδιωκαμε ρεκορ!).Αλλες εποχες τοτε,μαζευομαστε ολα τα παιδακια και καναμε ονειρα και σχεδια για το μελλον.Μικρα περιστατικα μας καναν ευτυχισμενους.Δεν ειχαμε σχεδον τιποτα κι ομως...ειχαμε την παιδικη αθωοτητα και τα βλεπαμε ολα μ'αλλα ματια,ματια ερευνητικα,χαρουμενα και γεματα ελπιδα...Ακουγαμε τους μεγαλους (γονεις,θειους,ξαδερφια) και βιαζομαστε να μεγαλωσουμε!Κουνια που μας κουναγε!!!Ισως αυτη να'ταν και η μεγαλυτερη πλανη που γνωριζει ποτε ο ανθρωπος...Τι την θελαμε την μεταβαση;Δεν ξεραμε...Δεν ειχαμε γνωρισει ουσιαστικα προβληματα,ουτε αδικιες ,ουτε θανατο...Ολα μοιαζαν παραμυθενια....Θα 'μουν δεν θα'μουν δεκα ετων.
Σαν επεσε το βραδυ,ο πατερας μου,ο θειος μου κι ενας οικογενειακος φιλος,αρχιζαν να προετοιμαζουν τα συνεργα του ψαρεματος.Σχεδον καθε μερα,καθ'ολη τη δειαρκεια των διακοπων,οι μεγαλοι ξανοιγονταν με την βαρκα και ψαρευαν με πετονιες.Την υπολοιπη μερα συζητουσαν και αστειευονταν μεταξυ τους ποιος επιασε το μεγαλυτερο ψαρι.Ειχα απο καιρο που προσπαθουσα να τους πεισω να με παρουν μαζι τους.Φοβομουν βεβαια μην καταντησω ψευτης σαν κι αυτους!Αλλα...καλυτερα μεγαλος και ψευτης...αργισα να καταλαβω ποσο αδικο ειχα.Εκεινο το βραδυ τους βρηκα σε στιγμη αδυναμιας(δεν πιστευα οτι ειχαν αδυνατα σημεια οι μεγαλοι!) και μου υποσχεθηκαν να με παρουν μαζι τους.Ολο το βραδυ δεν εκλεισα ματι,περιμενα να ξημερωσει.Ξεκινησαμε πολυ νωρις το πρωι.Για την ακριβεια,πολυ αργα το βραδυ!Εξω ειχε βαθυ σκοταδι.
Πηραμε τα συμπραγκαλα,πετονιες και κουβαδες,μπηκαμε νυχοπατωντας στο αυτοκινητο ακι κατευθηνθηκαμεγια το μωλο της παραλιας.Φορτωσαμε τη βαρκα,τη λυσαμε και προοδευτικα ανοιχτηκαμε για να πιασουμε το επιθυμητο βαθος(50μετρα),στο σημειο που'χαμε ραντεβου με τα ψαρια...Αισθανομουν πολυ χαρουμενος.Αρχισε να χαραζει και φτασαμε στο μερος που θα ψαρευαμε.Ριξαμε την αγκυρα.Ενοιωσα πως επιασα αγκυροβολιο μετα απο πολλες μερες ταξιδιου στο πρωτο μου μπαρκο...Νομιζα πως ημουν ενας μικρος Καββαδιας!Προσπαθησα να φτιαξω και μερικους στιχους.Φτωχο το λεξιλογιο μου κι οι μονες υποψηφιες λεξεις για ομοιοκαταληξια ηταν ''σαβριδι ''και ''αρχιδι''.Πανω που το ποιημα μου επαιρνε την τελικη του μορφη,αρχισαν να γυριζουν ολα...Εγινα ασπρος σαν το πανι και αισθανθηκα το πρωτο ανακατεμα.Παλεψα λιγη ωρα αλλα δεν τα καταφερα.Εβγαλα το κεφαλι μου εξω απ'τη βαρκα και αδειασα το στομαχι μου μεσοπελαγα.Τα ψαρια μυριστηκαν τροφη κι αρχισαν να μαζευονται...Επρεπε ομως να με βγαλουν στην παραλια.Ακουσα τα σχετικα ποινελικια απ'τον αθυροστομο μπαρμπα μου ,τραβηξε την αγκυρα και με βγαλαν στη στερια.
Εκανα χρονια να ξαναμπω σε βαρκα,αλλα ειχα κερδισει και κατι.Καταλαβα οτι ειχα ποιητικη φλεβα!!!Την δευτερη φορα που μπηκα σε πλεουμενο ηταν στην Αμοργο,σ'ενα μπαρακι που το λεγαν ''the boat''.Δεν κουνουσε αυτη τη φορα,αλλα παλι την ιδια καταληξη ειχα.Αδειασα το στομαχι μου...γιατι ειπια ενα τελαρο μπυρες!!!Ωραια τα ταξιδια μετα απο μπυροποσια και ξαναβλεπα και τον κοσμο οπως αλλοτε οταν ημουν παιδι,χωρις πολλες σκοτουρες...
posted by nicola 2/13/2006 10:23:00 PM 1 comments
Wednesday, February 08, 2006
Eκ των υστερων ολα φαινονται...(ή ''απο αλλη σκοπια)
Παραμονη πρωτοχρονιας κι ημουν μακρια απ'το σπιτι μου στο εξωτερικο.Αυτο δεν σημαινει οτι δεν περναγα καλα,αναπωλουσα ομως την ζεστασια του σπιτιου μου.Το μονο που μπορουσα να κανω ηταν ενα τηλεφωνημα στους δικους μου για χρονια πολλα.Φαντασου να ζουσα εκατο χρονια πριν και να μην υπηρχε και το τηλεφωνο!Σχηματισα τον τεραστιο αριθμο και περιμενα...Η μανα μου(ποτε δεν μπορεσα να την πω μητερα ή μαμα γιατι νομιζα οτι την κρατουσα σε αποσταση)μου απαντησε, και ολο χαρα της ευχηθηκα.Αντι να ανταποδωσει τις ευχες,αρχισε να μου κανει εναν προλογο που καταληξε ως εξης:''Δεν μπορω να στο κρατησω κρυφο...γιατι μπορει να συμβει οτιδηποτε...ο μπαμπας σου μπηκε στο νοσοκομειο σημερα με εμφραγμα''(ωραια αλλαγη ετους!!!)Πηρα την πρωτη πικρα,εμεινα αφωνος στιγμιαια,ειπα κατι ασυναρτησιες αλλα τελικα το ξεπερασα.Περασαν μερες αγωνιας,τελικα ολα πηγαν καλα και δεν χρειαστηκε να επιστρεψω Ελλαδα.Ακομα αναρωτιεμαι μηπως θα'πρεπε...Μηπως δεν υπηρξα καλος γιος;Επειτα απο δυο μηνες ο πατερας μου εκανε μια μικρη επεμβαση,το λαικο ''μπαλονακι''.
Ημουν ακομη εξωτερικο και μαθαινα νεα απο αποσταση.Ολα πηγαν καλα κι ο dad μεταπηδησε σ'εναν αλλο τροπο ζωης που περιελαμβανε διαιτα και μια μαυρη σακουλα με χαπια.Αναθεωρησε τις αποψεις του και μαζι μ'αυτον τις αναθεωρησα κι εγω.Ο πατερας μου εχασε αρκετα κιλα ως τη στιγμη που...Δεν ειχαν περασει δυο χρονια κι ολη μαζι η οικογενεια ξανααναθεωρησαμε οταν σκοτωθηκε ο αδερφος μου σε τροχαιο(ποσο ψυχρα το λεω υστερα απο 7 χρονια!!...τοτε δεν μπορουσα ουτε να το προφερω...).Οι γονεις μου το πηραν βαρια.Ε πειδη η εκφραση ''το πηραν βαρια'' δειχνει αναισθησια την τροποποιω για να μην κακοχαρακτηριστω!''Οι γονεις μου δυσκολέυτηκαν να ξεχαστουν και να πανε μπροστα''.Εμεις μπορεσαμε να συνελθουμε πιο γρηγορα γιατι ειχαμε ενα σωρο ασχολιες και ξεχαστηκαμε.Οι γονεις πως μπορουσαν να ξεφυγουν;Ειναι τοσο οδυνηρο(κατα τη γνωμη μου),καθε μερα πρωι απογευμα, να πηγαινεις να αναβεις το καντηλακι του παιδιου σου!!!Να τη χεσω τη θρησκεια μας ,αμα ειναι να περναω τετοιο ψυχολογικο λουκι...Γι αυτο και εκτοτε πηγα 'επισκεψη' στο νεκροταφειο μετρημενες φορες.
Η μανα μου μαραζωσε κι εγω ενοιωθα ψευτικος να της κανω κουραγιο.Ο πατερας μου το'ριξε παλι στα ανθυγιεινα!!!Κι επειδη η καρδια δεν χωραει συναισθηματισμους,αρχισε ο dad α παιρνει την κατω βολτα και περυσι εφτασε στο αμην.Ο καρδιοχειρουργος το'πε ξεκαθαρα.4 βουλωμενες αρτηριες και το τετραπλο by-pass αναποφευκτο.Εθεσε επισης και χρονικα περιθωρια.Ολα αυτα σε ιδιωτικο νοσοκομειο της Αθηνας.Οταν ρωτησαμε τον γιατρο για το οικονομικο(ο πατερας μου ηξερε οτι παιζονται 'φακελακια'κι ας ηταν απο χωριο)αυτος μας απαντησε και μας αφοπλισε:''...εγω ασχολουμε με το ιατρικο κομματι,τα περαιτερω τα κανονιζει η γραμματεας μου''.Αναλυσα λιγο τα λογια του και αποφανθηκα οτι απο ψυχολογικης πλευρας ειναι καλυτερα που ο γιατρος δεν σου δινει αμεσα τον τιμοκαταλογο...Τι εμπιστοσυνη θα'βαζες σ'εναν ταβερνιαρη;
Το 'πιασε το υπονοουμενο ο dad,πηρε το τηλεφωνο της ''κυριας'' και επεστρεψε στα Ιωαννινα με λεοφωρειο ,γιατι καταλαβε οτι επρεπε να ξεκινησει αιματηρες οικονομιες!!Την μεθεπομενη πηρε τηλεφωνο και η γραμματεας του ειπε για το μενου:αναμονη
6 μηνες:εξοδα κατι ψιλα(αν ζουσες,σιγα μην σε βαζαν χειρουργειο!!)
αναμονη
3 μηνες,τετρακλινο:εξοδα 4000 ευρω
αναμονη 2 μηνες,δικλινο:εξοδα 6000ευρω(χωρις ακριβη ημερομηνια,που σημαινε πιθανη καθυστερηση και πιθανο ''καπελωμα'' στα εξοδα)
Ο πατερας μου της εκλεισε το τηλεφωνο καταμουτρα.Το γεγονος αυτο μου'κανε εντυπωση γιατι ειχε μια ιδεα των τιμων απο πριν.Μαλλον του στοιχισε η ψυχροτητα της γραμματεως...Υποθετω θα σκεφτηκε:''στην καλυτερη περιπτωση,αν δεν προλαβω να κανω την επεμβαση,ναι μεν θα μου'ρθει δωρεαν,αλλα θα αναγκαστω να πληρωσω κανα τεσσαρι χιλιαδες ευρω για εξοδα κηδειας καθως εχω και μεγαλο κυκλο γνωστων...Τα εξοδα λοιπον ειναι αναποφευκτα.Για να μειωσω το χρονο αναμονης θα εγχειριστω στο κρατικο νοσοκομειο Ιωαννινων...Εγω ηξερα βεβαια ,οτι κατα βαθος σκεφτοταν το οικονομικο κι οχι τον χρονο αναμονης.Γνωριζε πολυ καλα οτι δεν ειχε τα 6000ευρω και επιπλεον ηθελε και εξτρα εξοδα αν κατεβαινε Αθηνα.Του ηταν αφορητο να μας ζητησει βοηθεια και να μας επιβαρυνει οικονομικα....Εφυγε τροχαδην να συναντησει το γιατρο του κρατικου νοσοκομειου,και μεσα σε μια ωρα,με συνοπτικες διαδικασιες,εκλεισε χειρουργειο μετα απο τρεις ημερες.Εγω επαθα σοκ οταν το ακουσα αλλα δεν μπορουσα να επεμβω γιατι θα τον επιβαρυνα ψυχολογικα.Ετσι αρκεστηκα στην επισημη εκδοχη του,οτι επρεπε να κανει την επεμβαση το συντομοτερο δυνατον.Μετα απο δυο μερες εφθασα αργα το βραδυ Γιαννενα και πηγα στο νοσοκομειο οπου ηδη ειχε εισαχθει.Συζητησαμε καμια ωρα και τον αφησα να ξεκουραστει.
Δωσαμε ραντεβου για το πρωι.Σαν ξημερωσε εφθασα στο νοσοκομειο με δυο φακελακια,ενα στην αριστερη τσεπη κι ενα στη δεξια.Τι νομιζατε,οτι τα κρατικα νοσοκομεια δεν εχουν φακελακια;Απλα εχουν πιο λαικα πακετα και ενιοτε κανουν και μερικες προσφορες που περιλαμβανουν τριημερες διακοπες κτλ.Περιττο να σας πω ποσο αβολα ενοιωθα!Πρωτη φορα εμπαινα σε τετοια διαδικασια.Ξεκιναω για το γραφειο του αναισθησιολογου για το πρωτο ''γραμμα''.Μπαινω μεσα,συστηνομαι και καθομαι.Μου εξηγει την κατασταση του πατερα μου.Δεν μπορειτε να φανταστειτε τι φιλαργυρη φατσα που ειχε!Ξερω καί΄εγω καί αυτος το λογο της επισκεψης.Νοιωθω αμηχανα οπως την πρωτη φορα που εκανα σεξ...Με ηρεμη φωνη μου λεει για να με κανει να νοιωσω ανετα:''μη ντρεπεσαι παιδι μου,αφησε το φακελακι στο γραφειο και ολα θα πανε καλα...θα συνηθισεις με τον καιρο,οπως συνηθισα κι εγω...''(αργοτερα δεν ημουν σιγουρος αν μου'πε τα λογια αυτα ή τα φανταστηκα).Ακουμπαω το φακελο στο γραφειο,τον παιρνει αστραπιαια και τον καταχωνιαζει στην εσωτερικη τσεπη απ'το σακακι.Δεν ειχα αλλο λογο να παραμεινω περισσοτερο.Τον χαιρεταω , φευγω,και φευγει και το βαρος που ενοιωθα...στην αριστερη τσεπη.Το αλλο βαρος δυστυχως θα το κουβαλουσα ως το τελος της επεμβασης γιατι το 'πρωτοκολλο'ελεγε οτι θα το εδινα αφου ολα πηγαιναν καλα.Κι επειδη το μυαλο παιζει παιχνιδια πολλα ,ακουστε τι σκεφτηκα:''τουλαχιστον αν ο πατερας μου πεθανει στο χειρουργειο,μενουν τα λεφτα.Φαντασου να τα 'δινα προκαταβολικα ολα και κατι να πηγαινε στραβα...''Η μανα μου βεβαια δεν το'ξερε τοι δεν ειχα δωσει τα χρηματα του γιατρου..Οταν μαλιστα της εκανα μια νιξη,μου βαλε τις φωνες και μου'πε:''Τι ειναι αυτα που λες; Πηγαινε γρηγορα να δωσεις τα λεφτα!Θελεις να μην τον προσεξουν οσο πρεπει;''Αφου ξεπεραστηκαν τα διαδικαστικα,εφυγε ο πατερας μου δακρυσμενος με το φορειο για το χειρουργειο.Ειπε και κατι βλακειες ,βγαλμενες ομως απο καρδιας:''...να προσεχετε αν παει κατι στραβα...κτλ''.Το χειρουργειο κρατησε πανω απο εφτα ωρες.Καθε λεπτο κι ενα διαφορετικο συναισθημα.Αγωνια για την εξελιξη,συμπαρασταση στη μανα,ψευτικα αστεια μεταξυ μας,οργη για την ελλειπη ενημερωση,αηδια για την γλοιωδη φατσα του αναισθησιολογου και αλλα....τελειωσε το χειρουργειο κι ευτυχως ολα πηγαν καλα παρα τις επιπλοκες που υπηρξαν κατα τη διαρκεια.Συναντω τον αναισθησιολογο στον προθαλαμο και μου εξηγει πανω-κατω:''δυσκολευτηκαμε πολυ,δωσαμε μεγαλο αγωνα κι εγω κι ο γιατρος,επαθε αλλεργικο σοκ κατα την διαρκεια,σχιστηκαμε,καναμε,ραναμε,δειξαμε...''Κοιταξε λεω που ο αλητης θελει κι αλλα χρηματα και μου το φερνει απ'εξω.Το προσπερνω.Περιμενω ξανα στην αναμονη.Βγαινει σε λιγο ο doctor με την ποδια και το σκουφο του χειρουργειου.Ειναι απο πανω μεχρι κατω μες στα αιματα.Τον ειχα συνηθισει με κουστουμι!Νομιζα οτι η ''πολεμικη αιματοβαμμενη αμφιεση του''ειναι προσχεδιασμενη για να δικαιολογησει το φακελακι και να διεκδικησει και παραπανω απ'τα προσυμφωνημενα...Τον ακολουθω στο γραφειο του και μετα το τετ-α-τετ και τις πρωτες μετεγχειριτικες οδηγιες,καταφερνω να ξεφορτοθω και το βαρος της δεξιας τσεπης!!!!!...Δοξα τω θεω που εχουμε μια σχετικη οικονομικη ανεση και θα ζησει ο πατερας μου μερικα χρονια ακομα!!!ΑΛΙΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΑΚΗ...
posted by nicola 2/08/2006 05:02:00 PM 1 comments
Monday, February 06, 2006
BLACK LIST
Eψες εκει που αραχνα στον καναπε, (ρημα: αραζω,παρατατικος:αραχνα,δηλ.ειχα πιασει αραχνες απ'την παρατεταμενη ξαπλα)ειδα στην τηλεοραση εναν μαυρο τραγουδιστη με κορμι φετες(η λεξη φετα εκ της ιταλικης fetta εχει πολλες μεταφορικες ενοιες στη γλωσσα μας με ποιο χαρακτηριστικη αυτη που χρησιμοποιειται στην αυτοκινηση:'μπηκε στη στροφη φετες και βγηκε τριμματα').Ως μαυρος τραγουδουσε υπεροχα.Δεν ζηλεψα τη φωνη του,ουτε το κορμι του,ουτε το πουλι του.Ζηλεψα ομως τα ολολευκα δοντια του που κανανε αντιθεση με το μαυρο χρωμα του και δειχναν ακομα πιο υπεροχα.Η αληθεια ειναι οτι ποτε δεν ειχα καλη οδοντοστοιχεια,αλλα οι γιατροι παντα με διαβεβαιωναν οτι ειχα παρα πολυ καλη παστα δοντιων(με παραμυθιαζαν βασικα γι αυτο κι εγω το μονο που σκεφτομουν οταν ακουγα τη λεξη 'παστα' ,ηταν οι υπεροχες σοκολατινες...) .Ως παιδι περασα δυσκολες ωρες στους οδοντογιατρους.Η χειροτερη εμπειρια μου ηταν οταν καποια φορα ειχα αφορητους πονους και χτυπιομουν στο γρασιδι διπλα στη σταση του λεοφωρειου,λιγο μετα την επισκεψη σ'ενα χασαπη...Γενικα απο τοτε δεν θυμαμαι να πηγα ποτε με χαρα στους οδοντογιατρους.Η μοναδικη φορα που μπηκα χαρουμενος σε οδοντοατρειο,ηταν την παραμονη του γαμου μου.Ειχα δωσει ραντεβου μετην αγαπημενη μου για να παμε μαζι να κανουμε 'καθαριμο'.Ημουν τοσο χαρουμενος (λογω του γαμου μου)γι αυτο και περασα απο ενα μπουγατσοπωλειο και αυθορμητα πηρα τρεις μπουγατσες με ζαχαρη και κανελα,μια για μενα,μια για την αγαπημενη μου και μια για την οδοντογιατρο(ειναι απιστευτο ,αλλατης πηρα και μπουγατσα!!)Οταν καθησα στην καρεκλα του ιατρειου φανταστηκα οτι θα μου πει να ελαττωσω τα γλυκα και τις μπουγατσες...αλλα αυτη δεν σκεφτηκε να μου πει ουτε ευχαριστω,σιγα μη νοιαζονταν για τα δοντια μου...Εκτοτε απαντες οδοντογιατροι στην black list!!1
Sunday, February 05, 2006
Ο ηχος του θανατου(προχθες βραδυ 3-2-2006)
Ντριννννννν...το τηλεφωνο χτυπησε.Δεν ηταν ο συνηθισμενος ηχος,ακουγοταν πιο αργος,πιο πενθιμος.Ηταν ο ηχος του θανατου.Η Α. το σηκωσε.Δεν αργησα να καταλαβω απο τα μισολογα,οτι προκειται για καποιο δυσαρεστο συμβαν.Τελειωσε η συνομιλια,ακουμπησε το ακουστικο στη θεση του και μου ειπε ψιθυριστα:''Μαλλον τα δυο παιδια του Π.Γ. σκοτωθηκαν σε τροχαιο''.Δεν ηταν διασταυρωμενο.Δεν ενοιωσα κανενα συναισθημα.Ειναι αυτες οι στιγμες που σε πιανουν απροετοιμαστο και δεν νοιωθεις απολυτως τιποτα.Υστερα απο μερικα λεπτα αμηχανιας,αρχισα να σκεφτομαι τον Π.Γ.
Ηταν οικογενειακος φιλος και υπηρξε ενας απ'τους καλυτερους ανθρωπους που ειχα γνωρισει.Ηταν ευγενικος,διακριτικος,χαμηλων τονων,και θα μπορουσα να αραδιασω ολα τα θετικα που μπορεις να προσδωσεις σ'εναν ανθρωπο.Τα 'βαλα αμεσως με το θεο.Αλλη μια φορα ο υψιστος εκανε λαθος...Αρχισα να φανταζομαι τις πιθανες σκηνες που διαδραματιζονται στο σπιτι του Π.Γ. παραμονη της νεκρωσιμης ακολουθιας.Η φαντασια μου καλπαζε,γιατι η οικογενεια μου ειχε βιωσει το ιδιο γεγονος πριν εφτα χρονια,οταν σκοτωθηκε ο αδερφος μου σε τροχαιο....Θα'ναι ολοι μαζεμενοι στο σπιτι διπλα στα νεκροκρεβατα...δεν μπορεις καν να φανταστεις δυο φερετρα διπλα-διπλα με δυο αδερφια μεσα...Η νυχτα θα'ναι ατελειωτη!Ανα ρωτιεμαι αν τα αψυχα κορμια των παιδιων βρισκονται σπιτι...Μακαρι οχι...Μακαρι να τ'αφησαν στο νοσοκομειο για αποψε...Το ξερω ειναι αυθαιρετο,αλλα νομιζω οτι χωρις την παρουσια τους ο πονος ειναι μικροτερος.
Ο Π.Γ. κι η γυναικα του θα'χουν τρελαθει!Η λεξη 'τρελαθει' ειναι ατοπη.Καμια λεξη δεν μπορει...Ο γιος 24 χρονων κι η κορη 19...Δεν θυμαμαι αν εχουν τριτο παιδι!Οχι πως εχει σημασια...Αμφιβαλλω αν ο πατερας μου πηγε να παρηγορησει το φιλο του...Τι να του πει;Δεν θα μπορει να αρθρωσει λεξη.Θα στεκεται τρια μετρα απεναντι του και δεν θα μπορει να τον πλησιασει,γιατι τα ποδια του θα αρνουνται να περπατησουν...Το μυαλο θα δινει εντολη και τα ποδια θα αρνουνται...Δεν μπορω να σκεφτω λεξεις ή φρασεις που να μπορουν να απαλυνουν τον πονο των γονεων,που μεσα σε μια νυχτα χασαν δυο παιδια μαζι!Ισως μια αγκαλια...Κι αυτη θα μοιαζει ψευτικη...Ο πατερας μου,μεσες ακρες, θα πει στον φιλο του:
-''σε καταλαβαινω,ηπια κι εγω απ'αυτο το πικρο ποτηρι''
Ο Π.Γ. ειμαι σχεδον βεβαιος δεν θα απαντησει.Ισως ομως να σκεφτει:
-''...εμενα σκοτωθηκαν δυο παιδια μαζι,οχι ενα...''
Τετοιες ωρες δεν εχουμε δικαιωμα να τον κρινουμε για καμια σκεψη του.Μακαρι να περασει η σημερινη νυχτα κι η αυριανη μερα μεσα σε κλασματα δευτερολεπτου.Μα τι λεω;Ηλιθια σκεψη.Δεν σβηνει ο πονος με μια απλη επιταχυνση των δεικτων του ρολογιου.Μονα χα αν γινουν ολα οπως πριν...Μακαρι να γυριζε ο χρονος δυο μερες πριν και να μην συνεβαινε τιποτα απ'ολα αυτα.Αν θελεις θεε να δειξεις την παρουσια σου,καν'το τωρα.Κανε ενα αληθινο θαυμα!Δωσε ζωη στα αδικοχαμενα παιδια!Δωσε ζωη στον πατερα τους!Δωσε ζωη στη μανα τους!Δεν πηρες μοναχα τα παιδια τους,πηρες κι αυτους μαζι...
Η Α.μου εξηγει ο,τι της ειπαν:''Ο Π.Γ.ειχε επιστρεψει πριν δυο μερες απο Αθηνα και ειχε αγορασει ΔΩΡΟ(θεε μου!!!)στα παιδια του ,το μοιραιο αυτοκινητο της επομενης νυχτας.-''θεε μου!!!θα το'χει ο ανθρωπος κριμα σ'ολη του τη ζωη οτι σκοτωσε τα παιδια του,με τα ιδια του τα χερια!!Ακομα κι η γυναικα του δεν ξερω αν τον συγχωρεσει ποτε...''Βυθισμενος στις σκεψεις μου ξεχασα τ'αλλα τρια παιδια που επεβαιναν στο αυτοκινητο.Το ενα χαροπαλευει και τ'αλλα ειναι τραυματισμενα.Τι να σκεφτονται οι γονεις τους;Ηταν οι τυχεροι...Θα σκεφτονται στιγμιαια κι ας μην το θελουν:''ευτυχως δεν σκοτωθηκαν τα δικα μας...''
Αφηνω τις σκεψεις μου στην ακρη και παιρνω τηλεφωνο στο πατρικο μου:
-''Παρακαλω;''
-''Ελα μανα,εγω ειμαι...''
-''Τι κανετε,καλα ειστε;''
-''Καλα,εμαθες για τον Π.Γ;''
-''Τι πραγμα;''
-''Αυτο...κι αυτο...''
-''Οχι,αποκλειεται,λαθος σας ειπαν,ο Π.Γ.ηταν πριν μια ωρα μαζι μας.Αλλος θα'ταν''
-''Σιγουρα;''
-''Ε,ναι σου λεω,σιγουρα.Αφου σου εξηγω ημαστε μαζι πριν μια ωρα...Καποιος αλλος ηταν.''
-''Ευτυχως...''
Κλεινω το τηλεφωνο κι ειμαι χαρουμενος που δεν σκοτωθηκαν τα παιδια του Π.Γ...ειμαι χαρουμενος που σκοτωθηκαν τα παιδια καποιου αλλου!!!!!(ετσι ειναι...η καρδια μας εχει δυο μετρα και δυο σταθμα...ας ειμαστε καλα εμεις κι οι φιλοι μας...και δεν μας νοιαζει για τους αλλους...ΤΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!)
posted by nicola 2/05/2006 02:35:00 PM 6 comments (ki ομως ειναι αληθεια οσα τηλεφωνηματα φανταστικα κι αν επινοησω...)
Friday, February 03, 2006
Μεταφυσικα!!
Aν και δεν πιστευω στη μεταθανατο ζωη,κατά βαθος ελπιζω να κανω λαθος…Επλασα λοιπον στο μυαλο μου μια εικονα του παραδεισου.Δεν φανταζομαι βεβαιως ότι θα παω στην κολαση!!!Ας προσπαθησω να αποτυπωσω στο χαρτι το τοπιο.Ένα ποταμι μαυρης μπυρας καταληγει στη θαλασσα,η οποια δεν αποτελειται από θαλασσινο νερο ,αλλα εξ’ολοκληρου από μαυρη μπυρα και η θερμοκρασια της είναι χαμηλη.Δικαιως θα ονομαζονταν ‘’μαυρη θαλασσα’’.Τα κυματα της μπυροθαλασσας είναι πολύ αφρισμενα…Εγω καθομαι στην παραλια σε μια σεζλονγκ,και εχω διπλα μου ένα ποτηρι που το γεμιζω συνεχεια από τη θαλασσα.Πισω μου στο βαθος υπαρχει το γνωστο δασος του παραδεισου,με μια μονο ιδιαιτεροτητα.Τα δενδρα δεν εχουν κανονικους καρπους,αλλα γεματα μπουκαλια μπυρας…Νομιζω πως δεν χρειαζεται να επεκταθω περισσοτερο.Σημειωνω μοναχα το εξης:μερα παρα μερα ερχεται και μου κανει παρεα ο θεος και πλακωνωμαστε στις μπυρες.
Όλα καλα ως εδώ…επειδη όμως βαθια μεσα μου υπαρχει η μαθηματικη σκεψη,καλο είναι να αναφερθω και στη δευτερη περιπτωση της κολασεως,μη τυχον και παει τιποτα στραβα.Εχω βεβαια ένα μικρο μεσο(ο πατερας μου είναι κληρικος)αλλα ποτε δεν ξερεις γιατι στις μερες που ζουμε τους παπαδες δεν τους εχουν και σε μεγαλη εκτιμηση…Η Κολαση αποκλεινει ελαχιστα από αυτά που τα βιβλια γραφουν.Εχει πραγματι καμινια,λαβα και αφορητη ζεστη.Ο καλος θεουλης όμως,που δεν είναι τιμωρος φροντισε να μας φερθει με επιεικεια.και τοποθετησε μια απεραντη μπυραρια στην κολαση,για να ξεδιψα το ποιμνιο του…Ολοι οι κολασμενοι είναι αιωνιως μεθυσμενοι,εχουν παθει τυφλωση από το αλκοολ,γι αυτό και κανουν αναφορες για το απολυτο σκοταδι της κολασεως.Τα υπολοιπα που διαβαζουμε στα θρησκευτικα βιβλια νομιζω ότι είναι προιοντα νοσηρης φαντασιας…
posted by nicola 2/03/2006 03:03:00 PM 0 comments
Tuesday, January 31, 2006
Λιγη σαφηνεια δεν βλαπτει
Ως κοινωνικα οντα που ειμαστε,αποζηταμε νεες γνωριμιες και καινουριες φιλιες.Πολλες φορες συμβαινει, στις πρωτες επαφες με καποιους,να δεχεσαι την ερωτηση:-''Απο που εισαι;''Κατα την γνωμη μου δεν υπαρχει πιο αοριστη ερωτηση και καλουμε να μαντεψω τι ακριβως θελει να μαθει ο συνομιλητης μου.Μηπως ρωταει που μενω;Μηπως που εμενα το μεγαλυτερο διαστημα της ζωης μου;Μηπως ρωταει ποια ειναι η καταγωγη του πατερα μου;Και αν ο πατερας μου αλλαξε δυο-τρεις πολεις;Μηπως ρωταει που γεννηθηκε ο πατερας μου;Μηπως που εζησε;Αοριστη μεν η ερωτηση,αλλα 99 στους 100 θα απαντησουν αμεσως χωρις να αναρωτηθουν...Κι επειδη δεν τυγχανει να ειμαι ο εκατοστος,απαντω συνηθως και εγω αυθορμητα τελειως:
-''Ειμαι απ'τα Γιαννενα'',
και προφανως εννοω οτι οι γονεις του πατερα μου γεννηθηκαν εκει,περασαν ολη τους τη ζωη στα Γιαννενα,ο ιδιος ο πατερας μου εξακολουθει να ζει στα Γιαννενα.Επισης και εγω εζησα το μεγαλυτερο μερος της ζωης μου στα Γιαννενα.Ισως υποσυνειδητα να υπαρχουν αυτα τα δεδομενα και γι αυτο να απαντω αυθορμητα σε μια αοριστη ερωτηση.Αναρωτιεμαι ομως τι θα απαντησω σε 15,20 ή30 χρονια απο τωρα που θα γερνει η πλαστιγγα ,οχι προς την πλευρα των Ιωαννινων...Μου φαινεται λογικο να δωσω ως απαντηση το ονομα της πολης που μενω τωρα,αλλα δεν σκοπευω να το πραξω,γιατι αγαπησα τοσο πολυ την πολη μου και δεν σκεφτομαι να την προδωσω...Μαλιστα ισως να αποκρυψω απ'τα παιδια μου ''τα περι σαφηνειας'' και θα τους κανω και μερικη πλυση εγκεφαλου να λενε οτι ειναι απο Γιαννενα μερια!!1
posted by nicola 1/31/2006 07:56:00 PM 5 comments
Monday, January 30, 2006
Egypt
Tο πλοιο απεπλευσε για Αιγυπτο.Αλλο ενα εππαγγελματικο ταξιδι και θα προσπαθησω να το εκμεταλλεθτω και να συλλεξω εικονες και ηχους απο αγνωρους τοπους.Μηνας Ιουνιος,ο ηλιος ψηλα στον ουρανο κι η θαλασσα λαδι.Ανυπομονω να περασουν δυο μερες και να δεσουμε στην Αλεξανδρεια.Το ταξιδι κυλαει ηρεμα και σαν ξημερωνει Τεταρτη,αντικρυζουμε απο μακρια το λιμανι με την περιβοητη βιβλιοθηκη.Εχουμε αφησει προ πολλου πισω μας τα καταγαλανα νερα της μεσογειου και ξαφνιαζομαστε με το περιεργο γκρι-πρασινο χρωμα της θαλασσας.Λυσαμε την απορια μας την επομενη ,οταν χωθηκαμε στα στενα σοκακια της πολης και αντικρυσαμε βρωμα και δυσωδια.Μικρα παζαρια παντου,υπαιθρια κρεοπωλεια με τους παγκους γεματους,οι μυγες να κολλανε πανω στα κρεατα,η θερμοκρασια κοντα στους 40,συνηθισμενοι οι ντοπιοι να τσαλαβουτανε αμεριμνοι πανω σε αιματα και τα νερα,αγοραζουν τα μολυσμενα -κατα τη γνωμη μου-κρεατα
.-''Μα ειναι δυνατον να ακμασε ποτε αυτη η πολη;''
Την επομενη κανονισαμε εκδρομη με πουλμαν,πού αλλου,στις πυραμιδες.Η ζεστη ηταν αφορητη,η ξεναγος απαραδεκτη και το λεωφορειο δεν ειχε κλιματισμο(απιστευτο κι ομως πραγματικο!).Ευτυχως ειχα προνοησει κι ειχα παρει μαζι μου ενα κρυσταλωμενο μπουκαλι νερο που δεν κρατησε πολυ ωρα γιατι εδινα και στους φιλους μου που'χαν κορακιασει!-''Ποσο θα'θελα να'χα ενα παγωμενο ποτηρι μπυρας εκεινες τις στιγμες!''Δεν αργησαμε να διαπιστωσουμε οτι επιτηδες το air condition εν δουλευε γιατι ο οδηγος με την ξεναγο ειχαν ενα ψυγειακι διπλα τους και πουλουσαν αναψυκτικα.
-''...ποσο εφευρητικος ειναι ο ανθρωπος για το χρημα!!''
Εγινα εξω φρενων.Ευτυχως φθασαμε στις πυραμιδες και καλμαρισα οταν τις αντικρυσα.Κατεβαινουμε απ'το πουλμαν και πεφτουν πανω μας μιλιουνια οι μικροπωλητες!Αγοραζω ενα τουρμπανι(αυτο που φοραν οι αραβες με τις κελεμπιες,δεν θυμαμαι την ακριβη ονομασια)μετα απο σκληρα παζαρια κι ειμαι απολυτα ικανοποιημενος με την τιμη που πετυχα.Λυπηθηκα μαλιστα τον καημενο τον νεαρο που μου το πουλησε τοσο φθηνα.''...Αμοιρε ταξιδιωτη...'' Λιγο αργοτερα πηρα το μαθημα μου,οταν αντι για το τουρμπνι βρηκα ενα ξεσκονοπανο!!Κατευθυνθηκαμε λιγο πιο κατω για να παρουμε καμηλες να παμε στα αξιοθεατα.Οι καμηλες ηταν λιγοτερες κι εγω εμεινα αμανατι να περιμενω ακριβως οπως στεκεσαι με ανυπομονησια στην πιατσα με τα ταξι!
Ερχεται ενας 'καμηλιερης ταριφας',γονατιζει το ζωντανο και μπαινω πανω.Δεν ειχα ξαναδει καμηλα απο κοντα.Την κοιταξα καταματα και εκανα μια αλλοκοτη παρομοιωση.Η καμηλα ειχε το βλεμμα της αγελαδας...Ξεκιναω τη βολτα αλλα οι φιλοι μου γκαζωναν τις καμηλες τους κι ειχαν απομακρυνθει.Η δικια μου ,μου θυμισε τα nissan bluebird ταξι του 80' που πανε πιο αργα κι απο τα λεωφορεια.Οδηγουσα το ζωντανο με ασφαλεια και ανεπνεα την μυρωδια της καμηλοτριχας.Ημουν στενοχωρημενος γιατι ειχα μεινει πιο πισω και οι φιλοι μου βγαζαν φωτογραφιες μεταξυ τους.-''Τι πειστηρια θα'φερνα στην Ελλαδα για να κανω φιγουρα;''Φθανω στις πυραμιδες και παρκαρω την καμηλα.Ο Αιγυπτιος μου ζηταει παραπανω χρηματα.Του δειχνω το καμηλομετρο!Μου λεει οτι οταν παιρνεις καμηλα απο αρχαιολογικο χωρο δινεις κατιτι παραπανω.Συνυπολογιζει και το μικρο μου σακιδιο γιατι οι αποσκευες πηγαινουν εξτρα!Προσθετει κι ενα μικρο tip!Του δινω τα χρηματα γιατι δεν μπορουσα να βγαλω ακρη.Φοβηδηκα επισης μην δωσει εντολη στην καμηλα να με φτυσει...Απομακρυνομαι και στρεφω το κεφαλι μου αριστερα.Αντικρυζω την πυραμιδα του Χεοπα.Μου φανηκε πιο μικρη απ'οτι την περιμενα.Εξισου μικρη μου φανηκε κι η Σφιγγα!-''Δε βαριεσαι...μικρος και ασημος ειμαι κι εγω.Τουλαχιστον οι πυραμιδες ειναι διασημες...''Περιφερομαι στους γυρω χωρους,βγαζω φωτοπειστηρια και αγοραζω σουβενιρ με προσοχη μην ξαναπεσω σε απατεωνες.Αντιλαμβανομαι τελικως την σημασια του Αιγυπτιακου πολιτισμου,πιστευω ομως ως Ελληναααρας στην ανωτερωτητα του Ελληνικου...Ομολογω ομως οτι δεν εχω παει ποτε στην Ακροπολη αλλα δεν εχει σημασια αφου την γραφω με κεφαλαιο 'αλφα'!Πινω εξαλλου καφε στο Θησειο και την βλεπω απο μακρια!!!Αρκει που πηγα στις πυραμιδες ...κι εχω και πειστηρια!Πολιταξιδεμενος...Παντως εχω δρομολογησει να παω και στους δικους μας αρχαιολογικους χωρους.Ακουσα οτι θα δωσουν εισητηρια δωρεαν στην επομενη Ολυμπιαδα μας,το 2105.Θα σπευσω να τα προμηθευτω εγκαιρως...διοτι''...οπου μπεχω τρεχω...'' (μπεχω=τζαμπα).
posted by nicola 1/30/2006 07:11:00 PM 3 comments
Friday, January 27, 2006
Hταν εκεινη τη νυχτια,μεσανυχτα και κατι...
Ηταν καλοκαιρι του 98.Ηταν το πρωτο μου αυτοκινητο.Ηταν η πρωτη γυναικα που ερωτευτηκα πραγματικα.Ηταν σχεση εξ αποστασεως κι επειδη ηθελα να διαρκεσει,ξεκινησα τα πρωτα μου οδικα ταξιδια.Δυο μερες Αθηνα,δυο μερες Γιαννενα.Πεντε μερες Αθηνα,τρεις μερες Γιαννενα και παλι πισω στην πρωτευουσα για δουλεια.Αμετρητες ωρες στο τιμονι,αξεχαστες ωρες με την Αλεξανδρα.Το σπιτι μου στην Αθηνα δεν μ'εβλεπε,το κρεβατι μου με ποθουσε,η Αλεξανδρα με περιμενε...Ανιση μαχη.Τελικα κερδισε ο ερωτας παλευοντας στην πιο δυσκολη μαχη, που'γινε σωμα με σωμα.
Το δικο μου σωμα παλευε να αντεξει τα ξενυχτια και την κουραση απ'τα απανωτα ταξιδια.Εδειχνε αρχικα να τα καταφερνει.Καποια μερα ομως λυγισε,τα ματια κλεισαν,το αυτοκινητο αλλαξε πορεια(εγω ειχα ηδη αλλαξει πορεια στη ζωη μου...),ηταν λιγο μετα τα μεσανυχτα,ηταν μολις μια ωρα μακρια απ'την αγαπημενη μου,κι ηταν το πρωτο μου τρακαρισμα!!!
''Σφοδρη πλαγιομετωπικη συγκρουση'',οπως θα'λεγε κι ο αστυνομικος συντακτης.''Λευκο αυτοκινητο μαρκας Νισαν εκτραπηκε απ'την πορεια του,περασε στο αντιθετο ρευμακαι συγκρουστηκε με την νταλικα που οδηγουσε ο ταδε...Στο λευκο αυτοκινητο επεβαινε ο 21χρονος Νιcola Beerman και διπλα του καθοταν...ενας αγιος!(μεγαλη η χαρη του!)''.Τα δυο οχηματα παλεψαν μεταξυ τους!Ανιση μαχη και παλι...Ο Δαβιδ δεν αντεξε.Ο Γολιαθ τον εκανε σχεδον θρυψαλλα.Εγω σοκαρισμενος,αλλα ευτυχως αλωβητος,βγηκα απ'το αυτοκινητο κι εψαχνα τον οδηγο της νταλικας.Αυτος εψαχνε εμενα...αναμεσα στα συντριμια!!!Του χτυπησα την πλατη και του ειπα:
-''Ει,φιλαρακο,εμενα ψαχνεις;''
Εκανε το σταυρο του.Παραλιγο να τον κανω κι εγω,αλλα δεν ηταν ωρα για προσευχες.Καλεσα οδικη βοηθεια κι αυτος καλεσε την τροχαια.Γνωριστηκαμε ολοι μεταξυ μας,ανταλαξαμε τηλεφωνα,καναμε ενα μικρο διαλογο,παραδεχτηκα οτι εφταιγα και δεχτηκα να του κανω δηλωση...γιατι ειχε παθει η νταλικα του ζημια!!!Ειχε τρυπησει το λαστιχο κι ειχε στραβωσει η ζαντα του!!!Η δικη μου ζημια ηταν λιγο μεγαλυτερη...Το παληκαρι της εξπρες εφτασε αγουροξυπνημενο και μου ειπε:
-''Τι την ηθελες την οδικη βοηθεια βραδιατικα;Εσυ χρειαζεσαι παλιατζη!!!''
Προσπερασα τα λογια του και ζητησα να με μεταφερει στα Γιαννενα.Μου προτεινε(επεμενε μαλιστα)να παμε στην Αρτα που'ταν πιο κοντα.Ξεχασα τους καλους μουτροπους και του τα'ψαλλα κανονικα.Μολις ακουσε τα τροπαρια,με θρησκευτικη ευλαβεια,δεχτηκε να με ρυμουλκησει ως τα Γιαννενα,με το αζημιωτο βεβαια(φαντα-στειτε να επροκειτο για δωρεαν οδικη βοηθεια,ακομα εκει θα ημαστε).Μια ωρα αργοτερα το αυτοκινητο βρισκοταν εξω απο ενα συνεργειο κι εγω χτυπαγα τοκουδουνι εξω απ'την πορτα της αγαπημενης μου.Μου ανοιξε και με πηρε στην αγκαλιατης ολη την υπολοιπη νυχτα.Ξεχαστηκα για μερικες ωρες και σαν ξυπνησα και πηγα ναριξω λιγο νερο στο προσωπο μου,ακουστε τι συνεβη:Εβρεξα τα μαλλια μου,κι οπως τιναξα το κεφαλι,πεσαν θρυψαλλα του παρμπριζ που'χαν παραμεινει απ'το βραδυνο τρακαρισμα , τραυματιστηκα στο ματι και πηγα στο νοσοκομειο!!Αν ειναι δυνατον!!Σκεφτηκα ποσο γκαντεμης ειμαι αλλαανκαλεσα αμεσως μολις συνειδητοποιησα οτι το βραδυ την ειχαγλιτωσει απ'του χαρου τα δοντια!
Ηταν η πρωτη φορα που γλιτωνα απ'τον μαυροντυμενο κυριο με το δρεπανι... και ηταν η πρωτη φορα που εμενα εξι μηνες χωρις αυτοκινητο γιατι... οι δοσεις τρεχαν οπως ετρεχα κι εγω στην εθνικη και' δεν ειχα μια' στην τσεπη. Ευτυχως ειχα την αγαπημενη μου που μου συμπαρασταθηκε στις δυσκολες αυτες στιγμες και...τσονταρε και κανενα ψιλο για να βγαζω το μηνα!!Το χρημα της μειωσε τις χιλιομετρικες αποστασεις και μας εφερε πιο κοντα...
posted by nicola 1/27/2006 06:29:00 PM 5 comments
Thursday, January 26, 2006
''O καλος σαμαρειτης''
.Το καλοριφερ δυσκολευεται να σηκωσει την θερμοκρασια πανω απο 19 βαθμους στο σαλονι και μολις διαβασα ενα ποστ για τους αστεγους και κρυωσα ακομα περισσοτερο!!Ειμαι κι εγω βλεπεις απο αυτους που νομιζουν οτι ενδιαφερονται για τους αστεγους,τους φτωχους,τους ανθρωπους με προβληματα πασης φυσεως(ενδιαφερον απο αποσταση...και εκ του ασφαλους...)Βγαζω και λογους καπου -καπου και επιπληττω και κανεναν που δεν δινει τον οβολο του προς βοηθεια!!
Μολις διαβασα το κειμενακι σκεφτηκα να σας γραψω το συμβαν που μου'τυχε χθες,αλλα δισταζω να το βγαλω σε κοινη θεα.Ηταν ένα τυχαιο περιστατικο που μπορεσα να δωσω μια μικρη βοηθεια σε εναν ταλαιπωρημενο ανθρωπο.Αν το'βγαλω οn line θα νομιζετε οτι θελω να αυτοπροβληθω…Εχετε αδικο, αυτό που πραγματικα επιδιωκω δεν περιοριζεται στα επιγεια και καθ’ημας…Θελω να σας εχω μαρτυρες κατά την κριση του υψιστου(μην τυχον και το ξεχασει με τις πολλες σκοτουρες που τον βασανιζουν μες στην αιωνιοτητα του!) θα επιλεξω προσεκτικα τις εκφρασεις μου γιατι μπορει κι ο παντοκρατωρ να χρησιμοποιει ιντερνετ και να με διαβαζει….
ΣΥΜΒΑΝ:προχθες επεστρεφα σπιτι και ημουν μεσα στο αυτοκινητο,ενω το φερυ μποουτ πλησιαζε την προβλητα.Ενας ηλικιωμενος χτυπαγε τα τζαμια των μπροστινων αυτοκινητων και κατι ρωταγε.Υπεθεσα οτι ηθελε οικονομικη βοηθεια.Ειχα αποφασισει να μην του δωσω γιατι τους εχω βαρεθει...Οταν μου χτυπησε το τζαμι ανοιξα το ηλεκτρικο παραθυρο(τι να σκεφτηκε αραγε μπροστα σε τοση χλιδη;)και με ρωτησε:-Μηπως πας προς τα σεληνια;-'μπειτε μεσα να σας παω',απαντησα στιγμιαια και μου αρεσε που του μιλησα στον πληθυντικο,ενω καποιοι αλλοι τον περιφρονησαν και δεν του ανοιξαν καν το παραθυρο...-Σ'ευχαριστω παιδι μου ,ο θεος να σ'εχει καλα,να σου δινει κτλ. κτλ.Ενοιωσα αβολα γιατι μου λεγε ποσο καλο παιδι ειμαι,το'βλεπε και στα ματια μου μαλιστα...Δεν σου κρυβω οτι μου αρεσαν τα λογια του και ειχα ενα ηλιθιο υφος αυταρεσκειας!!Μου ειπε διαφορα παραπονα για τη ζωη,οτι πηγαινε σπιτι με τα ποδια γιατι δεν μπορουσς να πληρωσει το εισητηριο του λεοφωρειου,το ιδιο εκανε κι η γυναικατου.Μου'πε οτι δεν επαιρνε συνταξη γιατι δεν ειχε δωσει τις δοσεις του ΤΕΒΕ.
Ηταν 65 χρονων και ισως σε 4 χρονια να του βγαζε ο ΟΑΕΔ μια συνταξη(πληρωνωντας του καποιες δοσεις για την ελαχιστη,αν καταλαβα καλα).Μου ειπε:''με υποχρεωσε το ΙΚΑ να κανω εξετα σεις και μου ειπαν οτι αν δεν ειμαι καλα στην υγεια μου,ισως παρω αναπηρικη συνταξη λιγο νωριτερα.Μακαρι!!''Το ξανασκεφτηκε λιγο και ειπε:''φαντασου,παρακαλαω να'μαι αρρωστος για να δω μια ασπρη μερα,ξερω γω....''Σε ολα αυτα προσπαθησα να τον καθυσηχασω,του'πα οτι ξερω απο ΤΕΒΕ γιατι κι ο πεθερος μου δεν το πληρωνει συνεχεια,του ειπα να κανει υπομονη 4 χρονια,του'πα οτι υπαρχουν ατυχιες στη ζωη ,του ειπα οτι προεχει η υγεια,του ειπα ενα σωρο μαλακιες για να τον κανω να αισθανθει καλυτερα...καποια στιγμη με ρωτησε πού μενω.Δεν μπορουσα να του πω ψεμματα και του ειπα οτι μενω 6χιλιομετρα προς την αντιθετη κατευθυνση.
Αρχισε να μου λεει ξανα ποσο καλο παιδι ειμαι.Του ειπα οτι δεν ηταν κοπος για μενα και οταν μου ανεφερε για τη γυναικα του -οτι ανεβαινε με τα ποδια και αυτη για το σπιτι τους-προθυμοποιηθηκα να παμε απο το δρομο που πιθανως να τη βρισκαμε... Μου ‘πε επισης ο γερακος μεταξυ αλλων:''τρωμε συνεχεια οσπρια και κανενα μακαρονακι,που λεφτα για τιποτ'αλλο!!Αραια και που το Σαββατο παιρνω κανενα μπαρμπουνακι και τρωμε με την κυρα,αμα εχω μαζεψει κανενα μικροποσο απο κανα φιλο πηγαινω και παιρνω καμια πανσετα!!...συνηθως ομως οσπρια.Δεν λεω τρωμε υγιεινα...''Εγω ο ηλιθιος για να τον καθυσηχασω του'πα οτι αποφευγω τα πολα κρεατα γιατι εχω υψηλη χοληστερινη...Καποια στιγμη αφου με ευχαριστουσε συνεχεια και εγω του εξηγουσα οτι δεν ηταν κοπος να παρεκλινω λιγακι και να τον παω σπιτι του,μου ειπε:
''εισαι πολυ καλο παιδι,φαινεται αμεσως αυτο...να κανεις παντα καλες πραξεις,αλλα να προσεχεις,να μη βαζεις αγνωστους στο αυτοκινητο,υπαρχουν πολλοι κινδυνοι,η κοινωνια εχει χαλασει...''
Αυτη η τελευταια φραση μου φανηκε και αστεια και τραγικη μαζι...Μεσα στ'αλλα δεν αντεξα να δαμασω την περιεργεια μου και τον ρωτησα διακριτικα αν ειχε παιδια.Μου εκανε κι αυτος διακριτικα ορισμενα παραπονα και κατεληξε οτι εχει 4 παιδια σε ΜΥΤΙΛΙΝΗ,ΚΩ,ΚΤΛ.(μακρια παντως).ΤΟΝ αφησα σ'ενα σπιτακι στο βουνο(ο θεος να το κανει σπιτι…)και γνωρισα επι τροχαδην και τη γυναικα του.Με καλεσε (μαζι με τη γυναικα μου)για κανενα κρασακι οποτε μπορεσω αλλα μου ειπε οτι πινει φθηνο και οχι τοσο καλο κρασι !Τους αποχαιρετησα και δεν ηξερα τι να απαντησω στην προσκληση τους,ηξερα οτι ειναι δυσκολο να παω επισκεψη αλλα αφησα να εννοηθει οτι θα προσπαθησω...(θα'θελα παντως να παω για να τους δωσω μια μικρη χαρα )
Περασα ενα τεταρτο μαζι του και ειχα αναμικτα συναισθηματα,γι αυτον,για την κοινωνια,για τα παιδια του,για μενα...ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ Τ'ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ!!!
posted by nicola 1/26/2006 08:21:00 PM 4 comments
Wednesday, January 25, 2006
Eπιθυμια
...οταν ερθει το πληρωμα του χρονου,οταν εξαντλησω και τα τελευταια αποθεματα'καυσιμου ζωης',οταν παγωσουν ταχειλη μου και ειναι ανεφικτονα αρθρωσω εστω και μια λεξη,οταν εκπνευσω και το τελευταιο απειροελαχιστο mbarδιοξειδιου του ανθρακα,οταν παγωσει ολοκληρο το κορμι μου,οταν δεν θα μπορω να απολαυσω ενα παγωμενο ποτηριμαυρης μπυρας,θελω γνωστοι και φιλοι να μεριμνησετε για την τελευταιαεπιθυμια μου.θελω να με καψετε και στην τελετη αποτεφρωσηςνα κανετε γλεντι τρικουβερτο με μαυρες μπυρες...(να πιειτε μοναχα 'μαυρες' για να με πενθησετε).Να συλλεξετε τη σταχτη μου και να τη διαλυσετε μεσα σεμαυρη μπυρα,να εμφιαλωσετε το διαλυμμα σ'ενα μπουκαλικαι να το τοποθετησετε σε μια κασα...απο μπυρες,και να με θαψετε βαθια μεσα στη γη,και να φυτεψετε απο πανω ενα λυκισκο,που θα τον ποτιζετε με μαυρη μπυρα...
posted by nicola 1/25/2006 02:19:00 PM 0 comments
Sunday, January 22, 2006
Οι συνάδελφοι
Συνάδελφος μετριου αναστηματος, γκριζομάλλης, σοβαρος και προσεγμενα ντυμενος, ετων περιπου σαραντα, βαδιζει στο χωρο εργασιας πρωτες πρωινες ωρες κρατωντας ενα χαρτοφυλακα στο δεξι χερι.Εγω ξερω τι καραγκιοζης ειναι αλλα η αληθεια ειναι οτι το υφος του δειχνει ενα κυρος.Ρε πουστη μου σκεφτομαι δεν θα αντεξω και καμια μερα θα τον πλακωσω στις κλωτσιες ή θα του την στησω σε καμια γωνια και θα του πεταξω κλουβια αυγα.Ο καλος (η μηπως κακος ) δαιμων της εκδικησης μου δεινει μια μερα ικανοποιηση και χαρα.
Ο εν λογω κυριος ενω κατευθυνετε στον εσωτερικο διαδρομο με αγερωχο υφος, σκονταφτει ξαφνικα, πεφτει κατω, ανοιγει ο χαρτοφυλακας και μου λυνεται και εμενα η απορια για το περιεχομενο του, καθως γνωριζα οτι το αντικειμενο εργασιας του δεν εχει να κανει με δουλεια γραφειου....Τσακ λοιπον και πεταγονται δυο σωβρακα μινερβα, τιραντε λευκα φανελακια και ενα ζευγαρι εμπριμε καλτσες....Εγινε ξεφτιλα ο καργιολης και το ευχαριστηθηκα!!!
Συνειρμικα θυμηθηκα και ενα δευτερο περιστατικο που μου συνεβει σε μια οδικη εκδρομη που εκανα στην Γερμανια με αλλους δυο συναδελφους.Πηγαινουμε σε ενα μαγαζι με αφορολογητα ειδη και αρχιζουν οι φιλοι μου να βαζουν στο καλαθι οτι μαλακια μπορειτε να φανταστειτε (δυο και τρεις φορες το καθε ειδος)Οταν φυγαμε το στεισον βαγκον ειχε φτασει μεχρι τα μπουνια.Στο ταμειο του μαγαζιου, μπκηκαμε στην σειρα (εγω τριτος) και η κοπελα επαθε σοκ οταν ειδε τις στοιβες.Εγινε πολεμος ρε παιδια, μας ρωτησεΚανει τον λογαριασμο και πληρωνουν οι φιλοι μου εκαστως 1500 $.Ερχεται η σειρα μου και η ταμειας με ρωταει: "Εσεις κυριε;"Και εγω που τα ειχα παρει στο κρανιο γιατι ειμασταν 4 ωρες στο μαγαζι πεταω πανω στον παγκο ενα σετ με τρια πολυχρωμα σωβρακα για να τους την σπασω.Ακομα τα εχω για ενθυμιο και ας ηταν XXXL!!! (δεν ειχα βρει μικροτερο μεγεθος, μαλλον σε εκεινη την περιοχη ειχαν μεγαλα παπαρια)
posted by nicola 1/22/2006 08:56:00 PM 2 comments
Αυστηρα...προσωπικο
Εχω πανω απο δεκα μερες να κανω ερωτα και δεν σας κρυβω οτι φοβαμαι μην περασει ακομα μεγαλυτερο διαστημα...Ανακουφιζομαι οταν σκεφτομαι οτι στο παρελθον αντεξα 18 χρονια χωρις να κανω ερωτα.Βεβαια δεν ηταν ερωτας η πρωτη φορα που πηγα στις πουτανες.Ουτε η δευτερη ,ουτε η τριτη...Συλλογιζομαι οτι δεν ηταν καν σεξουαλικη εμπειρια.Μαλλον επροκειτο για ψυχολογικη υποστηριξη και αναπτερωση ηθικου καθως ως εφηβος ηθελα να επισπευσω την ''πρωτη φορα'' γιατι ενοιωθα αμηχανα και υποδιαιστερα σε συζητησεις με 'εμπειρους' φιλους.
Φερνω στο μυαλο μου εικονες στα βαθια γεραματα που ισως να μην μπορω να κανω ερωτα.Η αληθεια ειναι οτι ειμαι αισιοδοξος.Μαλιστα εχω ακουσει συζητησεις σεξολογων που ισχυριζονται οτι ακομα και στα βαθια γεραματα μπορεις να το κανεις ,εστω, μια φορα το μηνα.Με βολευει αυτη η εκδοχη αν και θα'θελα το διαστημα της ανακωχης...να'ταν πιο μικρο.Μολις με πιασαν τα γελια γιατι με φανταστηκα σαψαλο(σαψαλο=ερειπιο),να εχω ψιλοτρεμουλο λογω ηλικιας,να ''διεισδυω''και το τρεμουλιασμα μου να προσφερει μεγαλυτερη ηδονη στη συντροφο μου.
Το μωρο μου δεν (δεν μπορω ευκολα να την φανταστω γριουλα) με κοιταζει στα ματια μετα τον πολλαπλο οργασμο και μου λεει τρεμωντας:-''70 χρονια περιμενα αυτη τη στιγμη...''Αντε ,σας αφηνω ,γιατι εχω ραντεβου με τη σεξολογο μου.Δεν μου φταναν τα προβληματα τα ψυχολογικα,τα υπαρξιακα και τα οικονομικα...τωρα απεκτησα και σεξουαλικα!!!
posted by nicola 1/21/2006 06:09:00 PM 3 comments
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ...TV
1977:Τα ματια μου για πρωτη φορα αντικρυζουν τον κοσμο ετουτο αλλα ως βρεφος τις πρωτες ημερες τα βλεπω όλα θολα γιατι η οραση μου θελει λιγακι χρονο...
1978-1986 :Η οραση μου είναι πληρης όμως τα παιδικα μου ματια συνεχιζουν να μην βλεπουν όλα τα χρωματα καθως η οικονομικη κατασταση της οικογενειας δεν μας επιτρεπει να εχουμε εγχρωμη τηλεοραση.Πολλες ελληνικες οικογενειες,φανταζομαι αντιμετωπιζουν το’’ προβλημα του ασπρομαυρου φοντου’’.Προσπαθω να φανταστω αν το ‘’χ’’ λουλουδι στην τηλεοραση είναι κοκκινο ή κιτρινο,αν η ‘’ψ’’ κοπελα εχει ξανθα,μαυρα ή καστανα μαλλια.(εκ των υστερων αντιλαμβανομαι ότι τα πρωιμα εκεινα χρονια ειχα την ελευθερια να φανταστω …τοπια και ανθρωπους με τα δικα μου ματια και με αυστηρα προσωπικες πινελιες!)
1985: Εισερχεται σπιτι μου η πρωτη εγχρωμη τηλεοραση 27 ιντσων.ΣΚΕΤΗ ΜΑΓΕΙΑ!!Πηρα τοση χαρα,που μια μερα το’σκασα απ’το πατρικο σπιτι του πατερα μου και περπατησα 12 km για να δω μια ταινια στην καινουρια εγχρωμη μας tv.(και τι ατυχια θεε μου,επροκειτο για απρομαυρο φιλμ νουαρ).
:κι άλλη αναβαθμιση στην οικογενεια μας…Ο θειος μου μας φερνει βιντεο από Γερμανια για να’χουμε περισσοτερες επιλογες καθ’ότι υπαρχουν ελαχιστα καναλια και για περιορισμενα γουστα.Στο χωρο του βιντεο,οι ελληνικες φθηνιαρικες παραγωγες κανουν παταγο.Ψαλτης,Γαρδελης,μηχανες και μακρυ μαλλι χαιτη…(μην κανετε πως δεν τα θυμοσαστε,ειμαι σιγουροςοτι τις βλεπατε και ότι ειχατε παρομοιο look).
1987-1989: α). Απειρες ταινιες παρελαυνουν από το σπιτι μου,ξενυχταω ως τις πρωτες πρωινες ωρες και πηγαινω κομματια το πρωι στο σχολειο και κοιμαμαι στα θρανια(όπως ο Γαρδελης στις ταινιες!!).Ας σημειωσω κατι κωμικοτραγικο:στο εσωτερικο του σπιτιου μου υπηρχε χρωμα μοναχα στην tv,γιατι το σπιτι μας ηταν αβαφτο (και δεν ειχε μαρμαροσκονη αλλα γκρι αμμο θαλασσης!)β). .Εμφανιζονται τα πρωτα δορυφορικα καναλια κι εγω ως πιτσιρικας,καρφωνομαι στο τοτε RTL PLUS που επαιζε σοφτ ερωτικες ταινιες με γλυκιες Γερμανιδες χωριατοπουλες.γ) Αποπειρα να νοικιασω την πρωτη τσοντουλα από ένα βιντεοκλαμπ.Με φανερη αμηχανια,διαλεγουμε με τον κολλητο μου μια πορνοταινια και μια άλλη ασχετη για ξεκαρφωμα,και πηγαινω στο ταμειο.Παω να πληρωσω με ψιλα που ειχα μαζεψει με αιματηρες οικονομιες απ’το χαρτζιλικι,και από το πολύ τρεμουλο μου πεφτουν τα κερματα στο πατωμα και προσπαθω να τα βρω…(μα τον Γκουσγκουνη,τί γκαντεμια!!!).
1989: Στροφη στην ελληνικη τηλεοραση.Εμφανιζονται τα πρωτα ιδιωτικα καναλια και νομιζουμε οι αμοιροι ότι πλεον ολοκληρωθηκαμε σαν ανθρωποι.Πού να ξεραμε τι θα συμβει τα επομενα χρονια.!!!
1992 : Προστιθενται και καποια τοπικα τηλεοπτικα καναλια που δεν βαζουν κανεναν περιορισμο στην αφεντια τους.Ενας εξ αυτων βαζει κατι φευγατες τσοντο-υπερπαραγωγες που με καθηλωνουν στον καναπε απειρες βραδιες(ένα πρωινο συνανταω έναν συμμαθητη μου και αντι για καλημερα του αρχιζω κατι ποινελικια:’’ρε καριολη θα σε καθαρισω…εκει που εβλεπα να του’’ κανει πινελο’’, επεσαν οι διαφημισεις απ’το γαμω-επιπλοποιειο σου και κρατησαν μια ωρα’’.).Πραγματικα παντως μου’χε κανει χαλαστρα νι φορες.
1992-1998 :Η ελληνικη ιδιωτικη τηλεοραση συνεχιζει την ανοδικη πορεια της και όλα τα καναλια εχουν τον ιδιο σκελετο προγραμματος(κατά την γνωμη μου ηταν ενας παραλυτος σκελετος!!!)1998-2002 : Δεν νοειται ελληνικη οικογενεια χωρις τηλεοραση (πολλες φορες δύο)και οι βιντεοκασσετες βαδιζουν προς το τελος τους καθως εχουμε περασει σε άλλες μεθοδους αποθηκευσης εικονας και ηχου.Στα media διακινειται αφθονο ζεστο χρημα και σκαει μυτη και η συνδρομητικη τηλεοραση για τους οικονομικα ευκαταστατους.Πλεον μιλαμε για παραδεισο της τηλεθεασης…Αν βαλεις λιγο βαθια το χερι σου εχεις αμετρητα καναλια στη διαθεση σου με ποικιλια θεματολογιας.Ξεχωριζουν τα ντοκιμαντερ και οι αισθησιακες ταινιες(πως οι τσοντες γινανε αισθησιακες ποτε δεν το καταλαβα!!!).
2003 :Τασσομαι κατά της ελληνικης τηλεορασης και παρακολουθω ελαχιστα ως καθολου.Εχω μεγαλωσει πια και δεν μπορουν να με ξεγελασουν με τσοντες και μαλακιες.Εξαλλου οι τσοντες πλεον πουλουνται με το κιλο σε περιπτερα και περιοδικα…2004-σημερα : Απ’τη μεγαλη οθονη της tv περναω σταδιακα στην μικρη του pc και στον κοσμο του ιντερνετ.
2006:Ας σκεφτουμε γιατο προσεχες μελλον: Η αθωα κι αυθορμητη παρακολουθηση μιας ερωτικης ταινιας κατά την εφηβεια μας,εγινε στις μερες μας η ατομικη μας αρρωστια και το κινητρο επιτηδειων που προσπαθουν να πλουτισουν εις βαρος μας και εις βαρος των παιδιων μας(με τις ευλογιες μας βεβαιως!!).Τα παιδια ολου του κοσμου μεγαλωνουν σ’ένα περιβαλλον που τα εκπαιδευει να γινουν οι αυριανοι τρομοκρατες,οι αυριανοι βιαστες,οι αυριανοι παιδεραστες…ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΙΤΥΧΟΥΜΕ!!!ΠΟΥ ΟΔΕΥΟΥΜΕ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ??????
Monday, February 27, 2006
Προβολη ταινιας
(μητερα και γιος καθονται στον καναπε μπροστα στην τηλεοραση)-Μανα να βαλω μια ταινια να δουμε;-Γιατι οχι ,δεν εχω προβλημα-Τι ταινια να βαλω;-Οτι αγαπας παιδακι μου(ο γιος σηκωνεται και επιλεγει μια κοινωνικη του Κουροσαβα)Η ταινια παιζει περιπου εικοσι λεπτα ενω ο γιος παρατηρει την μητερα τουνα εχει ενα περιεργο υφος.Καποια στιγμη τον ρωταει για κατι που δεν καταλαβεστην εξελιξη της ταινιας.Τη ς απανταει αλλα διαισθανεται οτι κατι δεν παει καλα.Αφου σκεφτεται λιγο γυριζει στην μητερα του και ρωταει:
-Προλαβαινεις μανα να διαβασεις τους υποτιτλους;(εκειμη προφανως ντρεπεται για τον εαυτο της που δεν ξερει να διαβαζει και απανταγρηγορα με επιτηδευμενη φυσικοτητα)
-Περνανε καπως γρηγορα και δεν προλαβαινω..
.Ο γιος σκεφτεται οτι η μητερα του παρατησε το σχολειο στην τριτη δημοτικουκαι τα βαζει με τον εαυτο του που τοσα χρονια δεν ειχε αντιληφθει τη δυσκολια της μητεραςτου στις ξενες ταινιες.Προσπαθει να επανορθωσει:
-Θελεις να βαλω μια ελληνικη ταινια να δουμε;
Εκεινη αυθορμητα απαντα -οπως τοσα χρονια τωρα-μοναχα με γνωμονα την ευχαριστησηκαι ευτυχια των παιδιων της παραβλεποντας καθε προσωπικη της επιθυμια..
.-Ασ'την αφου θελεις να την δεις,δεν πειραζει για μενα...
Ο γιος της σκεφτεται να την αφησει και να της διαβαζει τους υποτιτλους αλλα φοβαταιοτι θα την κανει να αισθανεται χειροτερα.Στην πραγματικοτητα φοβαται για τα δικα του συναισθηματα κι οχι για της μανας του.Φοβαται μην τον πιασουν τα κλαματα την ωρα που θα της διαβαζει...Παιρνει το τηλεκοντρολ , σταματαει την ταινια,βαζει ενα ελληνικο σηριαλγια τη μητερα του και πηγαινει στο διπλανο δωματιο γιατι του ξεφευγουν τα πρωτα δακρυα.
Saturday, February 18, 2006
Καποιοι το λεν 'αναπτυξη' και καποιοι απλα σωπαινουν...
Κεντρο κωμοπολης που αναπτυσσεται με γοργους ρυθμους.Ο νεοεκλεγης δημαρχος εκμετταλευτηκε τη θεση του στο επακρο και εκανε απανωτα ταξιδια σε αλλες πολεις του εξωτερικου ,συνοδευομενος παντα απο την οικογενεια του και χωρις να μας πειθει για την πηγη των χρηματων που σπαταλουσε.Στις εξορμησεις αυτες διευρυνε τους οριζοντες του και αποφασισε -μετα τη συμβουλη της συζυγου-να εκσυγχρονισει την πολη του!Την επομενη της επιστροφης του καλεσε το δημοτικο συμβουλιο και μετα απο εναν εκτενη λογο που εβγαλε τους επεισε να τοποθετησουν εκατονταδες διασπαρτα κερματομηχανηματα με σνακ, στο κεντρο της πολης.Αξιζει να σημειωθει οτι ειχε τοσο μεγαλη επιρροη στους δημοτικους συμβουλους, που η αποφαση παρθηκε ομοφωνα.
Σε λιγοτερο απο δυο μηνες οπου κι αν εστρεφες τη ματια σου εβλεπες ενα απ'τα εν λογω μηχανηματα.Ο ενθουσιασμος του δημαρχου απεκλεισε καθε ενδεχομενο για μελετη και γεννηθηκαν προβληματα απ'την πρωτη κι ολας μερα της καινοτομιας.Σε πολλα σημεια εφραξαν τα μηχανηματα εισοδους σε ανθρωπους με ειδικες αναγκες και σε στενα πεζοδρομια δυσχεραιναν την μετακινηση των περαστικων.
στην πολη ηταν ευχαριστημενοι εκτος απ'τον Ανεστη τον ζητιανο που εχει διπλα του τοσα σνακ που δεν μπορει να απολαυσει.Ο κυρ Ανεστης συνιθιζε να περιφερεται στο κεντρο.Χθες το απογευμα πλησιασε απο περιεργεια ενα μηχανημα.Το βλεμμα του ακινητοποιειται και πεφτει πανω σε μια σοκολατενια γκοφρετα.Ξερει οτι δεν εχει το αντιτιμο,αλλα βαζει το χερι του στην τσεπη για να ψαξει.Θαρρεις πως ειναι μιμος και μιμειται τους εχοντες στον ηλιο μοιρα...Ματαια ομως ψαχουλευει τις τρυπιες τσεπες του.Απομακρυνεται και πηγαινει εξω απο ενα πολυκαταστημα,απλωνει το χερι στους περαστικους,ελπιζοντας να παρει οσο πιο γρηγορα το πολυποθητο κερμα που θα του εξασφαλισει την σοκολατενια γκοφρετα και συναμα μια ''γλυκια'' στιγμη στη ζωη του.Το κρυο θεριζει.
Ο κυρ Ανεστης επιμενει παρ'οτι εχουν περασει τεσσερεις ωρες...Αντεχει ομως γιατι εχει τη σκεψη του καρφωμενη στο μοναδικο ισως στοχο που 'βαλε ποτε στη ρεμπελη ζωη του,στην αποκτηση μιας γκοφρετας!!!Ενας κυριος περνα διπλα του και αποφασιζει, μετα απο μια εξονυχιστικη ματια,να του δωσει μερικα ψιλα.Ο ζητιανος μας καρφωνεται στα κερματα,κανει εναν γρηγορο υπολογισμο και το προσωπο του παιρνει αμεσως μια χαρουμενη εκφραση γιατι εχει ακριβως το ποσο που χρειαζεται...
Με ταχυ βημα απομακρυνεται και κατευθυνεται προς το μηχανημα.Αρχιζει χαρουμενος να γεμιζει τον κερματοδεκτη με τα ψιλα και υστερα παταει περηφανα τον κωδικο της γκοφρετας.Ακουει το χαρακτηριστικο ηχο...αλλα δυστυχως δεν βλεπει την γκοφρετα να μετακινειται.Αλλαζει αποτομα εκφραση,νοιωθει θλιψη και απογοητευση καθως διαπιστωνει οτι το μηχανημα του'φαγε τα ψιλα ή μαλλον καλυτερα του'φαγε την γκοφρετα του!Ενα δακρυ ξεφευγει κι υστερα απο μερικα δευτερολεπτα ο κυρ Ανεστης παθαινει αμοκ.Βουταει ενα σιδερο απο κατω και επιτιθεται στο μηχανημα.Σπαει το τζαμι και παιρνει στα χερια του μία μοναχα γκοφρετα χωρις να αγγιξει οτιδηποτε αλλο.Ξερει πολυ καλα οτι μοναχα αυτη του ανηκει...Ειναι ετοιμος να φυγει με την λεια του αλλα εντελως ξαφνικα ερχονται τροχαδην δυο αστυνομικοι και τον συλλαμβανουν,μετα απο υποδειξη μιας κυριας που δεν γνωριζε τα γεγονοτα πώς συνεβησαν και που θελησε να αποδωσει δικαιοσυνη.Τι ειρωνεια!!!
Οι ενστολοι οδηγουν το ζητιανο στο τμημα και ακολουθει μια μικρη ανακριση.Ο κυρ Ανεστης παραμενει σιωπηλος καθ'ολη τη διαρκεια και παρα τις συνεχεις προσβολες που δεχεται απο τους κυριους που υπερβαλλουν εαυτω κατα την επιτελεση του καθηκοντος...Τα οργανα της ταξης παιρνουν αγκαζε τον ηρωα μας και τον οδηγουν στο κρατητηριο για να περασει το υπολοιπο της βραδιας του.Κατα τη γνωμη μου ειναι καλυτερα απ'το παγκακι...
Ο κυρ Ανεστης διασχιζει υποβασταζομενος εναν μακρυ διαδρομο και περναει πολλες σιδερενιες πορτες.Λιγο πριν φτασει στην πτερυγα των κελιων ,ανοιγει η τελευταια πορτα του προθαλαμου,και ο ζητιανος μας την προσπερναει με αργο βημα.Το βλεμμα του καρφωνεται στην αριστερη πλευρα του δωματιου.Εκει υπαρχουν πεντε μηχανηματα με σνακ για την εξυπηρετηση των σωφρονιστικων υπαλληλων.Οι γκοφρετες ειναι εκατονταδες!Ο κυρ Ανεστης λυγιζει τα ποδια του και γονατιζει στο πατωμα.Πολυ περισσοτερο ομως γονατιζει συναισθηματικα,σπαει τη σιωπη του και βαζει τα κλαμματα...
posted by nicola 2/18/2006 03:20:00 PM 0 comments
Monday, February 13, 2006
Φιλοδοξος ψαρας
Καλοκαιρακι,διακοπες με συγγενεις και οικογενειακους φιλους,γελια πολλα,μπανιο στη θαλασσα πρωι απογευμα(γιατι ως πιτσιρικαδες τα μετρουσαμε και επιδιωκαμε ρεκορ!).Αλλες εποχες τοτε,μαζευομαστε ολα τα παιδακια και καναμε ονειρα και σχεδια για το μελλον.Μικρα περιστατικα μας καναν ευτυχισμενους.Δεν ειχαμε σχεδον τιποτα κι ομως...ειχαμε την παιδικη αθωοτητα και τα βλεπαμε ολα μ'αλλα ματια,ματια ερευνητικα,χαρουμενα και γεματα ελπιδα...Ακουγαμε τους μεγαλους (γονεις,θειους,ξαδερφια) και βιαζομαστε να μεγαλωσουμε!Κουνια που μας κουναγε!!!Ισως αυτη να'ταν και η μεγαλυτερη πλανη που γνωριζει ποτε ο ανθρωπος...Τι την θελαμε την μεταβαση;Δεν ξεραμε...Δεν ειχαμε γνωρισει ουσιαστικα προβληματα,ουτε αδικιες ,ουτε θανατο...Ολα μοιαζαν παραμυθενια....Θα 'μουν δεν θα'μουν δεκα ετων.
Σαν επεσε το βραδυ,ο πατερας μου,ο θειος μου κι ενας οικογενειακος φιλος,αρχιζαν να προετοιμαζουν τα συνεργα του ψαρεματος.Σχεδον καθε μερα,καθ'ολη τη δειαρκεια των διακοπων,οι μεγαλοι ξανοιγονταν με την βαρκα και ψαρευαν με πετονιες.Την υπολοιπη μερα συζητουσαν και αστειευονταν μεταξυ τους ποιος επιασε το μεγαλυτερο ψαρι.Ειχα απο καιρο που προσπαθουσα να τους πεισω να με παρουν μαζι τους.Φοβομουν βεβαια μην καταντησω ψευτης σαν κι αυτους!Αλλα...καλυτερα μεγαλος και ψευτης...αργισα να καταλαβω ποσο αδικο ειχα.Εκεινο το βραδυ τους βρηκα σε στιγμη αδυναμιας(δεν πιστευα οτι ειχαν αδυνατα σημεια οι μεγαλοι!) και μου υποσχεθηκαν να με παρουν μαζι τους.Ολο το βραδυ δεν εκλεισα ματι,περιμενα να ξημερωσει.Ξεκινησαμε πολυ νωρις το πρωι.Για την ακριβεια,πολυ αργα το βραδυ!Εξω ειχε βαθυ σκοταδι.
Πηραμε τα συμπραγκαλα,πετονιες και κουβαδες,μπηκαμε νυχοπατωντας στο αυτοκινητο ακι κατευθηνθηκαμεγια το μωλο της παραλιας.Φορτωσαμε τη βαρκα,τη λυσαμε και προοδευτικα ανοιχτηκαμε για να πιασουμε το επιθυμητο βαθος(50μετρα),στο σημειο που'χαμε ραντεβου με τα ψαρια...Αισθανομουν πολυ χαρουμενος.Αρχισε να χαραζει και φτασαμε στο μερος που θα ψαρευαμε.Ριξαμε την αγκυρα.Ενοιωσα πως επιασα αγκυροβολιο μετα απο πολλες μερες ταξιδιου στο πρωτο μου μπαρκο...Νομιζα πως ημουν ενας μικρος Καββαδιας!Προσπαθησα να φτιαξω και μερικους στιχους.Φτωχο το λεξιλογιο μου κι οι μονες υποψηφιες λεξεις για ομοιοκαταληξια ηταν ''σαβριδι ''και ''αρχιδι''.Πανω που το ποιημα μου επαιρνε την τελικη του μορφη,αρχισαν να γυριζουν ολα...Εγινα ασπρος σαν το πανι και αισθανθηκα το πρωτο ανακατεμα.Παλεψα λιγη ωρα αλλα δεν τα καταφερα.Εβγαλα το κεφαλι μου εξω απ'τη βαρκα και αδειασα το στομαχι μου μεσοπελαγα.Τα ψαρια μυριστηκαν τροφη κι αρχισαν να μαζευονται...Επρεπε ομως να με βγαλουν στην παραλια.Ακουσα τα σχετικα ποινελικια απ'τον αθυροστομο μπαρμπα μου ,τραβηξε την αγκυρα και με βγαλαν στη στερια.
Εκανα χρονια να ξαναμπω σε βαρκα,αλλα ειχα κερδισει και κατι.Καταλαβα οτι ειχα ποιητικη φλεβα!!!Την δευτερη φορα που μπηκα σε πλεουμενο ηταν στην Αμοργο,σ'ενα μπαρακι που το λεγαν ''the boat''.Δεν κουνουσε αυτη τη φορα,αλλα παλι την ιδια καταληξη ειχα.Αδειασα το στομαχι μου...γιατι ειπια ενα τελαρο μπυρες!!!Ωραια τα ταξιδια μετα απο μπυροποσια και ξαναβλεπα και τον κοσμο οπως αλλοτε οταν ημουν παιδι,χωρις πολλες σκοτουρες...
posted by nicola 2/13/2006 10:23:00 PM 1 comments
Wednesday, February 08, 2006
Eκ των υστερων ολα φαινονται...(ή ''απο αλλη σκοπια)
Παραμονη πρωτοχρονιας κι ημουν μακρια απ'το σπιτι μου στο εξωτερικο.Αυτο δεν σημαινει οτι δεν περναγα καλα,αναπωλουσα ομως την ζεστασια του σπιτιου μου.Το μονο που μπορουσα να κανω ηταν ενα τηλεφωνημα στους δικους μου για χρονια πολλα.Φαντασου να ζουσα εκατο χρονια πριν και να μην υπηρχε και το τηλεφωνο!Σχηματισα τον τεραστιο αριθμο και περιμενα...Η μανα μου(ποτε δεν μπορεσα να την πω μητερα ή μαμα γιατι νομιζα οτι την κρατουσα σε αποσταση)μου απαντησε, και ολο χαρα της ευχηθηκα.Αντι να ανταποδωσει τις ευχες,αρχισε να μου κανει εναν προλογο που καταληξε ως εξης:''Δεν μπορω να στο κρατησω κρυφο...γιατι μπορει να συμβει οτιδηποτε...ο μπαμπας σου μπηκε στο νοσοκομειο σημερα με εμφραγμα''(ωραια αλλαγη ετους!!!)Πηρα την πρωτη πικρα,εμεινα αφωνος στιγμιαια,ειπα κατι ασυναρτησιες αλλα τελικα το ξεπερασα.Περασαν μερες αγωνιας,τελικα ολα πηγαν καλα και δεν χρειαστηκε να επιστρεψω Ελλαδα.Ακομα αναρωτιεμαι μηπως θα'πρεπε...Μηπως δεν υπηρξα καλος γιος;Επειτα απο δυο μηνες ο πατερας μου εκανε μια μικρη επεμβαση,το λαικο ''μπαλονακι''.
Ημουν ακομη εξωτερικο και μαθαινα νεα απο αποσταση.Ολα πηγαν καλα κι ο dad μεταπηδησε σ'εναν αλλο τροπο ζωης που περιελαμβανε διαιτα και μια μαυρη σακουλα με χαπια.Αναθεωρησε τις αποψεις του και μαζι μ'αυτον τις αναθεωρησα κι εγω.Ο πατερας μου εχασε αρκετα κιλα ως τη στιγμη που...Δεν ειχαν περασει δυο χρονια κι ολη μαζι η οικογενεια ξανααναθεωρησαμε οταν σκοτωθηκε ο αδερφος μου σε τροχαιο(ποσο ψυχρα το λεω υστερα απο 7 χρονια!!...τοτε δεν μπορουσα ουτε να το προφερω...).Οι γονεις μου το πηραν βαρια.Ε πειδη η εκφραση ''το πηραν βαρια'' δειχνει αναισθησια την τροποποιω για να μην κακοχαρακτηριστω!''Οι γονεις μου δυσκολέυτηκαν να ξεχαστουν και να πανε μπροστα''.Εμεις μπορεσαμε να συνελθουμε πιο γρηγορα γιατι ειχαμε ενα σωρο ασχολιες και ξεχαστηκαμε.Οι γονεις πως μπορουσαν να ξεφυγουν;Ειναι τοσο οδυνηρο(κατα τη γνωμη μου),καθε μερα πρωι απογευμα, να πηγαινεις να αναβεις το καντηλακι του παιδιου σου!!!Να τη χεσω τη θρησκεια μας ,αμα ειναι να περναω τετοιο ψυχολογικο λουκι...Γι αυτο και εκτοτε πηγα 'επισκεψη' στο νεκροταφειο μετρημενες φορες.
Η μανα μου μαραζωσε κι εγω ενοιωθα ψευτικος να της κανω κουραγιο.Ο πατερας μου το'ριξε παλι στα ανθυγιεινα!!!Κι επειδη η καρδια δεν χωραει συναισθηματισμους,αρχισε ο dad α παιρνει την κατω βολτα και περυσι εφτασε στο αμην.Ο καρδιοχειρουργος το'πε ξεκαθαρα.4 βουλωμενες αρτηριες και το τετραπλο by-pass αναποφευκτο.Εθεσε επισης και χρονικα περιθωρια.Ολα αυτα σε ιδιωτικο νοσοκομειο της Αθηνας.Οταν ρωτησαμε τον γιατρο για το οικονομικο(ο πατερας μου ηξερε οτι παιζονται 'φακελακια'κι ας ηταν απο χωριο)αυτος μας απαντησε και μας αφοπλισε:''...εγω ασχολουμε με το ιατρικο κομματι,τα περαιτερω τα κανονιζει η γραμματεας μου''.Αναλυσα λιγο τα λογια του και αποφανθηκα οτι απο ψυχολογικης πλευρας ειναι καλυτερα που ο γιατρος δεν σου δινει αμεσα τον τιμοκαταλογο...Τι εμπιστοσυνη θα'βαζες σ'εναν ταβερνιαρη;
Το 'πιασε το υπονοουμενο ο dad,πηρε το τηλεφωνο της ''κυριας'' και επεστρεψε στα Ιωαννινα με λεοφωρειο ,γιατι καταλαβε οτι επρεπε να ξεκινησει αιματηρες οικονομιες!!Την μεθεπομενη πηρε τηλεφωνο και η γραμματεας του ειπε για το μενου:αναμονη
6 μηνες:εξοδα κατι ψιλα(αν ζουσες,σιγα μην σε βαζαν χειρουργειο!!)
αναμονη
3 μηνες,τετρακλινο:εξοδα 4000 ευρω
αναμονη 2 μηνες,δικλινο:εξοδα 6000ευρω(χωρις ακριβη ημερομηνια,που σημαινε πιθανη καθυστερηση και πιθανο ''καπελωμα'' στα εξοδα)
Ο πατερας μου της εκλεισε το τηλεφωνο καταμουτρα.Το γεγονος αυτο μου'κανε εντυπωση γιατι ειχε μια ιδεα των τιμων απο πριν.Μαλλον του στοιχισε η ψυχροτητα της γραμματεως...Υποθετω θα σκεφτηκε:''στην καλυτερη περιπτωση,αν δεν προλαβω να κανω την επεμβαση,ναι μεν θα μου'ρθει δωρεαν,αλλα θα αναγκαστω να πληρωσω κανα τεσσαρι χιλιαδες ευρω για εξοδα κηδειας καθως εχω και μεγαλο κυκλο γνωστων...Τα εξοδα λοιπον ειναι αναποφευκτα.Για να μειωσω το χρονο αναμονης θα εγχειριστω στο κρατικο νοσοκομειο Ιωαννινων...Εγω ηξερα βεβαια ,οτι κατα βαθος σκεφτοταν το οικονομικο κι οχι τον χρονο αναμονης.Γνωριζε πολυ καλα οτι δεν ειχε τα 6000ευρω και επιπλεον ηθελε και εξτρα εξοδα αν κατεβαινε Αθηνα.Του ηταν αφορητο να μας ζητησει βοηθεια και να μας επιβαρυνει οικονομικα....Εφυγε τροχαδην να συναντησει το γιατρο του κρατικου νοσοκομειου,και μεσα σε μια ωρα,με συνοπτικες διαδικασιες,εκλεισε χειρουργειο μετα απο τρεις ημερες.Εγω επαθα σοκ οταν το ακουσα αλλα δεν μπορουσα να επεμβω γιατι θα τον επιβαρυνα ψυχολογικα.Ετσι αρκεστηκα στην επισημη εκδοχη του,οτι επρεπε να κανει την επεμβαση το συντομοτερο δυνατον.Μετα απο δυο μερες εφθασα αργα το βραδυ Γιαννενα και πηγα στο νοσοκομειο οπου ηδη ειχε εισαχθει.Συζητησαμε καμια ωρα και τον αφησα να ξεκουραστει.
Δωσαμε ραντεβου για το πρωι.Σαν ξημερωσε εφθασα στο νοσοκομειο με δυο φακελακια,ενα στην αριστερη τσεπη κι ενα στη δεξια.Τι νομιζατε,οτι τα κρατικα νοσοκομεια δεν εχουν φακελακια;Απλα εχουν πιο λαικα πακετα και ενιοτε κανουν και μερικες προσφορες που περιλαμβανουν τριημερες διακοπες κτλ.Περιττο να σας πω ποσο αβολα ενοιωθα!Πρωτη φορα εμπαινα σε τετοια διαδικασια.Ξεκιναω για το γραφειο του αναισθησιολογου για το πρωτο ''γραμμα''.Μπαινω μεσα,συστηνομαι και καθομαι.Μου εξηγει την κατασταση του πατερα μου.Δεν μπορειτε να φανταστειτε τι φιλαργυρη φατσα που ειχε!Ξερω καί΄εγω καί αυτος το λογο της επισκεψης.Νοιωθω αμηχανα οπως την πρωτη φορα που εκανα σεξ...Με ηρεμη φωνη μου λεει για να με κανει να νοιωσω ανετα:''μη ντρεπεσαι παιδι μου,αφησε το φακελακι στο γραφειο και ολα θα πανε καλα...θα συνηθισεις με τον καιρο,οπως συνηθισα κι εγω...''(αργοτερα δεν ημουν σιγουρος αν μου'πε τα λογια αυτα ή τα φανταστηκα).Ακουμπαω το φακελο στο γραφειο,τον παιρνει αστραπιαια και τον καταχωνιαζει στην εσωτερικη τσεπη απ'το σακακι.Δεν ειχα αλλο λογο να παραμεινω περισσοτερο.Τον χαιρεταω , φευγω,και φευγει και το βαρος που ενοιωθα...στην αριστερη τσεπη.Το αλλο βαρος δυστυχως θα το κουβαλουσα ως το τελος της επεμβασης γιατι το 'πρωτοκολλο'ελεγε οτι θα το εδινα αφου ολα πηγαιναν καλα.Κι επειδη το μυαλο παιζει παιχνιδια πολλα ,ακουστε τι σκεφτηκα:''τουλαχιστον αν ο πατερας μου πεθανει στο χειρουργειο,μενουν τα λεφτα.Φαντασου να τα 'δινα προκαταβολικα ολα και κατι να πηγαινε στραβα...''Η μανα μου βεβαια δεν το'ξερε τοι δεν ειχα δωσει τα χρηματα του γιατρου..Οταν μαλιστα της εκανα μια νιξη,μου βαλε τις φωνες και μου'πε:''Τι ειναι αυτα που λες; Πηγαινε γρηγορα να δωσεις τα λεφτα!Θελεις να μην τον προσεξουν οσο πρεπει;''Αφου ξεπεραστηκαν τα διαδικαστικα,εφυγε ο πατερας μου δακρυσμενος με το φορειο για το χειρουργειο.Ειπε και κατι βλακειες ,βγαλμενες ομως απο καρδιας:''...να προσεχετε αν παει κατι στραβα...κτλ''.Το χειρουργειο κρατησε πανω απο εφτα ωρες.Καθε λεπτο κι ενα διαφορετικο συναισθημα.Αγωνια για την εξελιξη,συμπαρασταση στη μανα,ψευτικα αστεια μεταξυ μας,οργη για την ελλειπη ενημερωση,αηδια για την γλοιωδη φατσα του αναισθησιολογου και αλλα....τελειωσε το χειρουργειο κι ευτυχως ολα πηγαν καλα παρα τις επιπλοκες που υπηρξαν κατα τη διαρκεια.Συναντω τον αναισθησιολογο στον προθαλαμο και μου εξηγει πανω-κατω:''δυσκολευτηκαμε πολυ,δωσαμε μεγαλο αγωνα κι εγω κι ο γιατρος,επαθε αλλεργικο σοκ κατα την διαρκεια,σχιστηκαμε,καναμε,ραναμε,δειξαμε...''Κοιταξε λεω που ο αλητης θελει κι αλλα χρηματα και μου το φερνει απ'εξω.Το προσπερνω.Περιμενω ξανα στην αναμονη.Βγαινει σε λιγο ο doctor με την ποδια και το σκουφο του χειρουργειου.Ειναι απο πανω μεχρι κατω μες στα αιματα.Τον ειχα συνηθισει με κουστουμι!Νομιζα οτι η ''πολεμικη αιματοβαμμενη αμφιεση του''ειναι προσχεδιασμενη για να δικαιολογησει το φακελακι και να διεκδικησει και παραπανω απ'τα προσυμφωνημενα...Τον ακολουθω στο γραφειο του και μετα το τετ-α-τετ και τις πρωτες μετεγχειριτικες οδηγιες,καταφερνω να ξεφορτοθω και το βαρος της δεξιας τσεπης!!!!!...Δοξα τω θεω που εχουμε μια σχετικη οικονομικη ανεση και θα ζησει ο πατερας μου μερικα χρονια ακομα!!!ΑΛΙΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΑΚΗ...
posted by nicola 2/08/2006 05:02:00 PM 1 comments
Monday, February 06, 2006
BLACK LIST
Eψες εκει που αραχνα στον καναπε, (ρημα: αραζω,παρατατικος:αραχνα,δηλ.ειχα πιασει αραχνες απ'την παρατεταμενη ξαπλα)ειδα στην τηλεοραση εναν μαυρο τραγουδιστη με κορμι φετες(η λεξη φετα εκ της ιταλικης fetta εχει πολλες μεταφορικες ενοιες στη γλωσσα μας με ποιο χαρακτηριστικη αυτη που χρησιμοποιειται στην αυτοκινηση:'μπηκε στη στροφη φετες και βγηκε τριμματα').Ως μαυρος τραγουδουσε υπεροχα.Δεν ζηλεψα τη φωνη του,ουτε το κορμι του,ουτε το πουλι του.Ζηλεψα ομως τα ολολευκα δοντια του που κανανε αντιθεση με το μαυρο χρωμα του και δειχναν ακομα πιο υπεροχα.Η αληθεια ειναι οτι ποτε δεν ειχα καλη οδοντοστοιχεια,αλλα οι γιατροι παντα με διαβεβαιωναν οτι ειχα παρα πολυ καλη παστα δοντιων(με παραμυθιαζαν βασικα γι αυτο κι εγω το μονο που σκεφτομουν οταν ακουγα τη λεξη 'παστα' ,ηταν οι υπεροχες σοκολατινες...) .Ως παιδι περασα δυσκολες ωρες στους οδοντογιατρους.Η χειροτερη εμπειρια μου ηταν οταν καποια φορα ειχα αφορητους πονους και χτυπιομουν στο γρασιδι διπλα στη σταση του λεοφωρειου,λιγο μετα την επισκεψη σ'ενα χασαπη...Γενικα απο τοτε δεν θυμαμαι να πηγα ποτε με χαρα στους οδοντογιατρους.Η μοναδικη φορα που μπηκα χαρουμενος σε οδοντοατρειο,ηταν την παραμονη του γαμου μου.Ειχα δωσει ραντεβου μετην αγαπημενη μου για να παμε μαζι να κανουμε 'καθαριμο'.Ημουν τοσο χαρουμενος (λογω του γαμου μου)γι αυτο και περασα απο ενα μπουγατσοπωλειο και αυθορμητα πηρα τρεις μπουγατσες με ζαχαρη και κανελα,μια για μενα,μια για την αγαπημενη μου και μια για την οδοντογιατρο(ειναι απιστευτο ,αλλατης πηρα και μπουγατσα!!)Οταν καθησα στην καρεκλα του ιατρειου φανταστηκα οτι θα μου πει να ελαττωσω τα γλυκα και τις μπουγατσες...αλλα αυτη δεν σκεφτηκε να μου πει ουτε ευχαριστω,σιγα μη νοιαζονταν για τα δοντια μου...Εκτοτε απαντες οδοντογιατροι στην black list!!1
Sunday, February 05, 2006
Ο ηχος του θανατου(προχθες βραδυ 3-2-2006)
Ντριννννννν...το τηλεφωνο χτυπησε.Δεν ηταν ο συνηθισμενος ηχος,ακουγοταν πιο αργος,πιο πενθιμος.Ηταν ο ηχος του θανατου.Η Α. το σηκωσε.Δεν αργησα να καταλαβω απο τα μισολογα,οτι προκειται για καποιο δυσαρεστο συμβαν.Τελειωσε η συνομιλια,ακουμπησε το ακουστικο στη θεση του και μου ειπε ψιθυριστα:''Μαλλον τα δυο παιδια του Π.Γ. σκοτωθηκαν σε τροχαιο''.Δεν ηταν διασταυρωμενο.Δεν ενοιωσα κανενα συναισθημα.Ειναι αυτες οι στιγμες που σε πιανουν απροετοιμαστο και δεν νοιωθεις απολυτως τιποτα.Υστερα απο μερικα λεπτα αμηχανιας,αρχισα να σκεφτομαι τον Π.Γ.
Ηταν οικογενειακος φιλος και υπηρξε ενας απ'τους καλυτερους ανθρωπους που ειχα γνωρισει.Ηταν ευγενικος,διακριτικος,χαμηλων τονων,και θα μπορουσα να αραδιασω ολα τα θετικα που μπορεις να προσδωσεις σ'εναν ανθρωπο.Τα 'βαλα αμεσως με το θεο.Αλλη μια φορα ο υψιστος εκανε λαθος...Αρχισα να φανταζομαι τις πιθανες σκηνες που διαδραματιζονται στο σπιτι του Π.Γ. παραμονη της νεκρωσιμης ακολουθιας.Η φαντασια μου καλπαζε,γιατι η οικογενεια μου ειχε βιωσει το ιδιο γεγονος πριν εφτα χρονια,οταν σκοτωθηκε ο αδερφος μου σε τροχαιο....Θα'ναι ολοι μαζεμενοι στο σπιτι διπλα στα νεκροκρεβατα...δεν μπορεις καν να φανταστεις δυο φερετρα διπλα-διπλα με δυο αδερφια μεσα...Η νυχτα θα'ναι ατελειωτη!Ανα ρωτιεμαι αν τα αψυχα κορμια των παιδιων βρισκονται σπιτι...Μακαρι οχι...Μακαρι να τ'αφησαν στο νοσοκομειο για αποψε...Το ξερω ειναι αυθαιρετο,αλλα νομιζω οτι χωρις την παρουσια τους ο πονος ειναι μικροτερος.
Ο Π.Γ. κι η γυναικα του θα'χουν τρελαθει!Η λεξη 'τρελαθει' ειναι ατοπη.Καμια λεξη δεν μπορει...Ο γιος 24 χρονων κι η κορη 19...Δεν θυμαμαι αν εχουν τριτο παιδι!Οχι πως εχει σημασια...Αμφιβαλλω αν ο πατερας μου πηγε να παρηγορησει το φιλο του...Τι να του πει;Δεν θα μπορει να αρθρωσει λεξη.Θα στεκεται τρια μετρα απεναντι του και δεν θα μπορει να τον πλησιασει,γιατι τα ποδια του θα αρνουνται να περπατησουν...Το μυαλο θα δινει εντολη και τα ποδια θα αρνουνται...Δεν μπορω να σκεφτω λεξεις ή φρασεις που να μπορουν να απαλυνουν τον πονο των γονεων,που μεσα σε μια νυχτα χασαν δυο παιδια μαζι!Ισως μια αγκαλια...Κι αυτη θα μοιαζει ψευτικη...Ο πατερας μου,μεσες ακρες, θα πει στον φιλο του:
-''σε καταλαβαινω,ηπια κι εγω απ'αυτο το πικρο ποτηρι''
Ο Π.Γ. ειμαι σχεδον βεβαιος δεν θα απαντησει.Ισως ομως να σκεφτει:
-''...εμενα σκοτωθηκαν δυο παιδια μαζι,οχι ενα...''
Τετοιες ωρες δεν εχουμε δικαιωμα να τον κρινουμε για καμια σκεψη του.Μακαρι να περασει η σημερινη νυχτα κι η αυριανη μερα μεσα σε κλασματα δευτερολεπτου.Μα τι λεω;Ηλιθια σκεψη.Δεν σβηνει ο πονος με μια απλη επιταχυνση των δεικτων του ρολογιου.Μονα χα αν γινουν ολα οπως πριν...Μακαρι να γυριζε ο χρονος δυο μερες πριν και να μην συνεβαινε τιποτα απ'ολα αυτα.Αν θελεις θεε να δειξεις την παρουσια σου,καν'το τωρα.Κανε ενα αληθινο θαυμα!Δωσε ζωη στα αδικοχαμενα παιδια!Δωσε ζωη στον πατερα τους!Δωσε ζωη στη μανα τους!Δεν πηρες μοναχα τα παιδια τους,πηρες κι αυτους μαζι...
Η Α.μου εξηγει ο,τι της ειπαν:''Ο Π.Γ.ειχε επιστρεψει πριν δυο μερες απο Αθηνα και ειχε αγορασει ΔΩΡΟ(θεε μου!!!)στα παιδια του ,το μοιραιο αυτοκινητο της επομενης νυχτας.-''θεε μου!!!θα το'χει ο ανθρωπος κριμα σ'ολη του τη ζωη οτι σκοτωσε τα παιδια του,με τα ιδια του τα χερια!!Ακομα κι η γυναικα του δεν ξερω αν τον συγχωρεσει ποτε...''Βυθισμενος στις σκεψεις μου ξεχασα τ'αλλα τρια παιδια που επεβαιναν στο αυτοκινητο.Το ενα χαροπαλευει και τ'αλλα ειναι τραυματισμενα.Τι να σκεφτονται οι γονεις τους;Ηταν οι τυχεροι...Θα σκεφτονται στιγμιαια κι ας μην το θελουν:''ευτυχως δεν σκοτωθηκαν τα δικα μας...''
Αφηνω τις σκεψεις μου στην ακρη και παιρνω τηλεφωνο στο πατρικο μου:
-''Παρακαλω;''
-''Ελα μανα,εγω ειμαι...''
-''Τι κανετε,καλα ειστε;''
-''Καλα,εμαθες για τον Π.Γ;''
-''Τι πραγμα;''
-''Αυτο...κι αυτο...''
-''Οχι,αποκλειεται,λαθος σας ειπαν,ο Π.Γ.ηταν πριν μια ωρα μαζι μας.Αλλος θα'ταν''
-''Σιγουρα;''
-''Ε,ναι σου λεω,σιγουρα.Αφου σου εξηγω ημαστε μαζι πριν μια ωρα...Καποιος αλλος ηταν.''
-''Ευτυχως...''
Κλεινω το τηλεφωνο κι ειμαι χαρουμενος που δεν σκοτωθηκαν τα παιδια του Π.Γ...ειμαι χαρουμενος που σκοτωθηκαν τα παιδια καποιου αλλου!!!!!(ετσι ειναι...η καρδια μας εχει δυο μετρα και δυο σταθμα...ας ειμαστε καλα εμεις κι οι φιλοι μας...και δεν μας νοιαζει για τους αλλους...ΤΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!)
posted by nicola 2/05/2006 02:35:00 PM 6 comments (ki ομως ειναι αληθεια οσα τηλεφωνηματα φανταστικα κι αν επινοησω...)
Friday, February 03, 2006
Μεταφυσικα!!
Aν και δεν πιστευω στη μεταθανατο ζωη,κατά βαθος ελπιζω να κανω λαθος…Επλασα λοιπον στο μυαλο μου μια εικονα του παραδεισου.Δεν φανταζομαι βεβαιως ότι θα παω στην κολαση!!!Ας προσπαθησω να αποτυπωσω στο χαρτι το τοπιο.Ένα ποταμι μαυρης μπυρας καταληγει στη θαλασσα,η οποια δεν αποτελειται από θαλασσινο νερο ,αλλα εξ’ολοκληρου από μαυρη μπυρα και η θερμοκρασια της είναι χαμηλη.Δικαιως θα ονομαζονταν ‘’μαυρη θαλασσα’’.Τα κυματα της μπυροθαλασσας είναι πολύ αφρισμενα…Εγω καθομαι στην παραλια σε μια σεζλονγκ,και εχω διπλα μου ένα ποτηρι που το γεμιζω συνεχεια από τη θαλασσα.Πισω μου στο βαθος υπαρχει το γνωστο δασος του παραδεισου,με μια μονο ιδιαιτεροτητα.Τα δενδρα δεν εχουν κανονικους καρπους,αλλα γεματα μπουκαλια μπυρας…Νομιζω πως δεν χρειαζεται να επεκταθω περισσοτερο.Σημειωνω μοναχα το εξης:μερα παρα μερα ερχεται και μου κανει παρεα ο θεος και πλακωνωμαστε στις μπυρες.
Όλα καλα ως εδώ…επειδη όμως βαθια μεσα μου υπαρχει η μαθηματικη σκεψη,καλο είναι να αναφερθω και στη δευτερη περιπτωση της κολασεως,μη τυχον και παει τιποτα στραβα.Εχω βεβαια ένα μικρο μεσο(ο πατερας μου είναι κληρικος)αλλα ποτε δεν ξερεις γιατι στις μερες που ζουμε τους παπαδες δεν τους εχουν και σε μεγαλη εκτιμηση…Η Κολαση αποκλεινει ελαχιστα από αυτά που τα βιβλια γραφουν.Εχει πραγματι καμινια,λαβα και αφορητη ζεστη.Ο καλος θεουλης όμως,που δεν είναι τιμωρος φροντισε να μας φερθει με επιεικεια.και τοποθετησε μια απεραντη μπυραρια στην κολαση,για να ξεδιψα το ποιμνιο του…Ολοι οι κολασμενοι είναι αιωνιως μεθυσμενοι,εχουν παθει τυφλωση από το αλκοολ,γι αυτό και κανουν αναφορες για το απολυτο σκοταδι της κολασεως.Τα υπολοιπα που διαβαζουμε στα θρησκευτικα βιβλια νομιζω ότι είναι προιοντα νοσηρης φαντασιας…
posted by nicola 2/03/2006 03:03:00 PM 0 comments
Tuesday, January 31, 2006
Λιγη σαφηνεια δεν βλαπτει
Ως κοινωνικα οντα που ειμαστε,αποζηταμε νεες γνωριμιες και καινουριες φιλιες.Πολλες φορες συμβαινει, στις πρωτες επαφες με καποιους,να δεχεσαι την ερωτηση:-''Απο που εισαι;''Κατα την γνωμη μου δεν υπαρχει πιο αοριστη ερωτηση και καλουμε να μαντεψω τι ακριβως θελει να μαθει ο συνομιλητης μου.Μηπως ρωταει που μενω;Μηπως που εμενα το μεγαλυτερο διαστημα της ζωης μου;Μηπως ρωταει ποια ειναι η καταγωγη του πατερα μου;Και αν ο πατερας μου αλλαξε δυο-τρεις πολεις;Μηπως ρωταει που γεννηθηκε ο πατερας μου;Μηπως που εζησε;Αοριστη μεν η ερωτηση,αλλα 99 στους 100 θα απαντησουν αμεσως χωρις να αναρωτηθουν...Κι επειδη δεν τυγχανει να ειμαι ο εκατοστος,απαντω συνηθως και εγω αυθορμητα τελειως:
-''Ειμαι απ'τα Γιαννενα'',
και προφανως εννοω οτι οι γονεις του πατερα μου γεννηθηκαν εκει,περασαν ολη τους τη ζωη στα Γιαννενα,ο ιδιος ο πατερας μου εξακολουθει να ζει στα Γιαννενα.Επισης και εγω εζησα το μεγαλυτερο μερος της ζωης μου στα Γιαννενα.Ισως υποσυνειδητα να υπαρχουν αυτα τα δεδομενα και γι αυτο να απαντω αυθορμητα σε μια αοριστη ερωτηση.Αναρωτιεμαι ομως τι θα απαντησω σε 15,20 ή30 χρονια απο τωρα που θα γερνει η πλαστιγγα ,οχι προς την πλευρα των Ιωαννινων...Μου φαινεται λογικο να δωσω ως απαντηση το ονομα της πολης που μενω τωρα,αλλα δεν σκοπευω να το πραξω,γιατι αγαπησα τοσο πολυ την πολη μου και δεν σκεφτομαι να την προδωσω...Μαλιστα ισως να αποκρυψω απ'τα παιδια μου ''τα περι σαφηνειας'' και θα τους κανω και μερικη πλυση εγκεφαλου να λενε οτι ειναι απο Γιαννενα μερια!!1
posted by nicola 1/31/2006 07:56:00 PM 5 comments
Monday, January 30, 2006
Egypt
Tο πλοιο απεπλευσε για Αιγυπτο.Αλλο ενα εππαγγελματικο ταξιδι και θα προσπαθησω να το εκμεταλλεθτω και να συλλεξω εικονες και ηχους απο αγνωρους τοπους.Μηνας Ιουνιος,ο ηλιος ψηλα στον ουρανο κι η θαλασσα λαδι.Ανυπομονω να περασουν δυο μερες και να δεσουμε στην Αλεξανδρεια.Το ταξιδι κυλαει ηρεμα και σαν ξημερωνει Τεταρτη,αντικρυζουμε απο μακρια το λιμανι με την περιβοητη βιβλιοθηκη.Εχουμε αφησει προ πολλου πισω μας τα καταγαλανα νερα της μεσογειου και ξαφνιαζομαστε με το περιεργο γκρι-πρασινο χρωμα της θαλασσας.Λυσαμε την απορια μας την επομενη ,οταν χωθηκαμε στα στενα σοκακια της πολης και αντικρυσαμε βρωμα και δυσωδια.Μικρα παζαρια παντου,υπαιθρια κρεοπωλεια με τους παγκους γεματους,οι μυγες να κολλανε πανω στα κρεατα,η θερμοκρασια κοντα στους 40,συνηθισμενοι οι ντοπιοι να τσαλαβουτανε αμεριμνοι πανω σε αιματα και τα νερα,αγοραζουν τα μολυσμενα -κατα τη γνωμη μου-κρεατα
.-''Μα ειναι δυνατον να ακμασε ποτε αυτη η πολη;''
Την επομενη κανονισαμε εκδρομη με πουλμαν,πού αλλου,στις πυραμιδες.Η ζεστη ηταν αφορητη,η ξεναγος απαραδεκτη και το λεωφορειο δεν ειχε κλιματισμο(απιστευτο κι ομως πραγματικο!).Ευτυχως ειχα προνοησει κι ειχα παρει μαζι μου ενα κρυσταλωμενο μπουκαλι νερο που δεν κρατησε πολυ ωρα γιατι εδινα και στους φιλους μου που'χαν κορακιασει!-''Ποσο θα'θελα να'χα ενα παγωμενο ποτηρι μπυρας εκεινες τις στιγμες!''Δεν αργησαμε να διαπιστωσουμε οτι επιτηδες το air condition εν δουλευε γιατι ο οδηγος με την ξεναγο ειχαν ενα ψυγειακι διπλα τους και πουλουσαν αναψυκτικα.
-''...ποσο εφευρητικος ειναι ο ανθρωπος για το χρημα!!''
Εγινα εξω φρενων.Ευτυχως φθασαμε στις πυραμιδες και καλμαρισα οταν τις αντικρυσα.Κατεβαινουμε απ'το πουλμαν και πεφτουν πανω μας μιλιουνια οι μικροπωλητες!Αγοραζω ενα τουρμπανι(αυτο που φοραν οι αραβες με τις κελεμπιες,δεν θυμαμαι την ακριβη ονομασια)μετα απο σκληρα παζαρια κι ειμαι απολυτα ικανοποιημενος με την τιμη που πετυχα.Λυπηθηκα μαλιστα τον καημενο τον νεαρο που μου το πουλησε τοσο φθηνα.''...Αμοιρε ταξιδιωτη...'' Λιγο αργοτερα πηρα το μαθημα μου,οταν αντι για το τουρμπνι βρηκα ενα ξεσκονοπανο!!Κατευθυνθηκαμε λιγο πιο κατω για να παρουμε καμηλες να παμε στα αξιοθεατα.Οι καμηλες ηταν λιγοτερες κι εγω εμεινα αμανατι να περιμενω ακριβως οπως στεκεσαι με ανυπομονησια στην πιατσα με τα ταξι!
Ερχεται ενας 'καμηλιερης ταριφας',γονατιζει το ζωντανο και μπαινω πανω.Δεν ειχα ξαναδει καμηλα απο κοντα.Την κοιταξα καταματα και εκανα μια αλλοκοτη παρομοιωση.Η καμηλα ειχε το βλεμμα της αγελαδας...Ξεκιναω τη βολτα αλλα οι φιλοι μου γκαζωναν τις καμηλες τους κι ειχαν απομακρυνθει.Η δικια μου ,μου θυμισε τα nissan bluebird ταξι του 80' που πανε πιο αργα κι απο τα λεωφορεια.Οδηγουσα το ζωντανο με ασφαλεια και ανεπνεα την μυρωδια της καμηλοτριχας.Ημουν στενοχωρημενος γιατι ειχα μεινει πιο πισω και οι φιλοι μου βγαζαν φωτογραφιες μεταξυ τους.-''Τι πειστηρια θα'φερνα στην Ελλαδα για να κανω φιγουρα;''Φθανω στις πυραμιδες και παρκαρω την καμηλα.Ο Αιγυπτιος μου ζηταει παραπανω χρηματα.Του δειχνω το καμηλομετρο!Μου λεει οτι οταν παιρνεις καμηλα απο αρχαιολογικο χωρο δινεις κατιτι παραπανω.Συνυπολογιζει και το μικρο μου σακιδιο γιατι οι αποσκευες πηγαινουν εξτρα!Προσθετει κι ενα μικρο tip!Του δινω τα χρηματα γιατι δεν μπορουσα να βγαλω ακρη.Φοβηδηκα επισης μην δωσει εντολη στην καμηλα να με φτυσει...Απομακρυνομαι και στρεφω το κεφαλι μου αριστερα.Αντικρυζω την πυραμιδα του Χεοπα.Μου φανηκε πιο μικρη απ'οτι την περιμενα.Εξισου μικρη μου φανηκε κι η Σφιγγα!-''Δε βαριεσαι...μικρος και ασημος ειμαι κι εγω.Τουλαχιστον οι πυραμιδες ειναι διασημες...''Περιφερομαι στους γυρω χωρους,βγαζω φωτοπειστηρια και αγοραζω σουβενιρ με προσοχη μην ξαναπεσω σε απατεωνες.Αντιλαμβανομαι τελικως την σημασια του Αιγυπτιακου πολιτισμου,πιστευω ομως ως Ελληναααρας στην ανωτερωτητα του Ελληνικου...Ομολογω ομως οτι δεν εχω παει ποτε στην Ακροπολη αλλα δεν εχει σημασια αφου την γραφω με κεφαλαιο 'αλφα'!Πινω εξαλλου καφε στο Θησειο και την βλεπω απο μακρια!!!Αρκει που πηγα στις πυραμιδες ...κι εχω και πειστηρια!Πολιταξιδεμενος...Παντως εχω δρομολογησει να παω και στους δικους μας αρχαιολογικους χωρους.Ακουσα οτι θα δωσουν εισητηρια δωρεαν στην επομενη Ολυμπιαδα μας,το 2105.Θα σπευσω να τα προμηθευτω εγκαιρως...διοτι''...οπου μπεχω τρεχω...'' (μπεχω=τζαμπα).
posted by nicola 1/30/2006 07:11:00 PM 3 comments
Friday, January 27, 2006
Hταν εκεινη τη νυχτια,μεσανυχτα και κατι...
Ηταν καλοκαιρι του 98.Ηταν το πρωτο μου αυτοκινητο.Ηταν η πρωτη γυναικα που ερωτευτηκα πραγματικα.Ηταν σχεση εξ αποστασεως κι επειδη ηθελα να διαρκεσει,ξεκινησα τα πρωτα μου οδικα ταξιδια.Δυο μερες Αθηνα,δυο μερες Γιαννενα.Πεντε μερες Αθηνα,τρεις μερες Γιαννενα και παλι πισω στην πρωτευουσα για δουλεια.Αμετρητες ωρες στο τιμονι,αξεχαστες ωρες με την Αλεξανδρα.Το σπιτι μου στην Αθηνα δεν μ'εβλεπε,το κρεβατι μου με ποθουσε,η Αλεξανδρα με περιμενε...Ανιση μαχη.Τελικα κερδισε ο ερωτας παλευοντας στην πιο δυσκολη μαχη, που'γινε σωμα με σωμα.
Το δικο μου σωμα παλευε να αντεξει τα ξενυχτια και την κουραση απ'τα απανωτα ταξιδια.Εδειχνε αρχικα να τα καταφερνει.Καποια μερα ομως λυγισε,τα ματια κλεισαν,το αυτοκινητο αλλαξε πορεια(εγω ειχα ηδη αλλαξει πορεια στη ζωη μου...),ηταν λιγο μετα τα μεσανυχτα,ηταν μολις μια ωρα μακρια απ'την αγαπημενη μου,κι ηταν το πρωτο μου τρακαρισμα!!!
''Σφοδρη πλαγιομετωπικη συγκρουση'',οπως θα'λεγε κι ο αστυνομικος συντακτης.''Λευκο αυτοκινητο μαρκας Νισαν εκτραπηκε απ'την πορεια του,περασε στο αντιθετο ρευμακαι συγκρουστηκε με την νταλικα που οδηγουσε ο ταδε...Στο λευκο αυτοκινητο επεβαινε ο 21χρονος Νιcola Beerman και διπλα του καθοταν...ενας αγιος!(μεγαλη η χαρη του!)''.Τα δυο οχηματα παλεψαν μεταξυ τους!Ανιση μαχη και παλι...Ο Δαβιδ δεν αντεξε.Ο Γολιαθ τον εκανε σχεδον θρυψαλλα.Εγω σοκαρισμενος,αλλα ευτυχως αλωβητος,βγηκα απ'το αυτοκινητο κι εψαχνα τον οδηγο της νταλικας.Αυτος εψαχνε εμενα...αναμεσα στα συντριμια!!!Του χτυπησα την πλατη και του ειπα:
-''Ει,φιλαρακο,εμενα ψαχνεις;''
Εκανε το σταυρο του.Παραλιγο να τον κανω κι εγω,αλλα δεν ηταν ωρα για προσευχες.Καλεσα οδικη βοηθεια κι αυτος καλεσε την τροχαια.Γνωριστηκαμε ολοι μεταξυ μας,ανταλαξαμε τηλεφωνα,καναμε ενα μικρο διαλογο,παραδεχτηκα οτι εφταιγα και δεχτηκα να του κανω δηλωση...γιατι ειχε παθει η νταλικα του ζημια!!!Ειχε τρυπησει το λαστιχο κι ειχε στραβωσει η ζαντα του!!!Η δικη μου ζημια ηταν λιγο μεγαλυτερη...Το παληκαρι της εξπρες εφτασε αγουροξυπνημενο και μου ειπε:
-''Τι την ηθελες την οδικη βοηθεια βραδιατικα;Εσυ χρειαζεσαι παλιατζη!!!''
Προσπερασα τα λογια του και ζητησα να με μεταφερει στα Γιαννενα.Μου προτεινε(επεμενε μαλιστα)να παμε στην Αρτα που'ταν πιο κοντα.Ξεχασα τους καλους μουτροπους και του τα'ψαλλα κανονικα.Μολις ακουσε τα τροπαρια,με θρησκευτικη ευλαβεια,δεχτηκε να με ρυμουλκησει ως τα Γιαννενα,με το αζημιωτο βεβαια(φαντα-στειτε να επροκειτο για δωρεαν οδικη βοηθεια,ακομα εκει θα ημαστε).Μια ωρα αργοτερα το αυτοκινητο βρισκοταν εξω απο ενα συνεργειο κι εγω χτυπαγα τοκουδουνι εξω απ'την πορτα της αγαπημενης μου.Μου ανοιξε και με πηρε στην αγκαλιατης ολη την υπολοιπη νυχτα.Ξεχαστηκα για μερικες ωρες και σαν ξυπνησα και πηγα ναριξω λιγο νερο στο προσωπο μου,ακουστε τι συνεβη:Εβρεξα τα μαλλια μου,κι οπως τιναξα το κεφαλι,πεσαν θρυψαλλα του παρμπριζ που'χαν παραμεινει απ'το βραδυνο τρακαρισμα , τραυματιστηκα στο ματι και πηγα στο νοσοκομειο!!Αν ειναι δυνατον!!Σκεφτηκα ποσο γκαντεμης ειμαι αλλαανκαλεσα αμεσως μολις συνειδητοποιησα οτι το βραδυ την ειχαγλιτωσει απ'του χαρου τα δοντια!
Ηταν η πρωτη φορα που γλιτωνα απ'τον μαυροντυμενο κυριο με το δρεπανι... και ηταν η πρωτη φορα που εμενα εξι μηνες χωρις αυτοκινητο γιατι... οι δοσεις τρεχαν οπως ετρεχα κι εγω στην εθνικη και' δεν ειχα μια' στην τσεπη. Ευτυχως ειχα την αγαπημενη μου που μου συμπαρασταθηκε στις δυσκολες αυτες στιγμες και...τσονταρε και κανενα ψιλο για να βγαζω το μηνα!!Το χρημα της μειωσε τις χιλιομετρικες αποστασεις και μας εφερε πιο κοντα...
posted by nicola 1/27/2006 06:29:00 PM 5 comments
Thursday, January 26, 2006
''O καλος σαμαρειτης''
.Το καλοριφερ δυσκολευεται να σηκωσει την θερμοκρασια πανω απο 19 βαθμους στο σαλονι και μολις διαβασα ενα ποστ για τους αστεγους και κρυωσα ακομα περισσοτερο!!Ειμαι κι εγω βλεπεις απο αυτους που νομιζουν οτι ενδιαφερονται για τους αστεγους,τους φτωχους,τους ανθρωπους με προβληματα πασης φυσεως(ενδιαφερον απο αποσταση...και εκ του ασφαλους...)Βγαζω και λογους καπου -καπου και επιπληττω και κανεναν που δεν δινει τον οβολο του προς βοηθεια!!
Μολις διαβασα το κειμενακι σκεφτηκα να σας γραψω το συμβαν που μου'τυχε χθες,αλλα δισταζω να το βγαλω σε κοινη θεα.Ηταν ένα τυχαιο περιστατικο που μπορεσα να δωσω μια μικρη βοηθεια σε εναν ταλαιπωρημενο ανθρωπο.Αν το'βγαλω οn line θα νομιζετε οτι θελω να αυτοπροβληθω…Εχετε αδικο, αυτό που πραγματικα επιδιωκω δεν περιοριζεται στα επιγεια και καθ’ημας…Θελω να σας εχω μαρτυρες κατά την κριση του υψιστου(μην τυχον και το ξεχασει με τις πολλες σκοτουρες που τον βασανιζουν μες στην αιωνιοτητα του!) θα επιλεξω προσεκτικα τις εκφρασεις μου γιατι μπορει κι ο παντοκρατωρ να χρησιμοποιει ιντερνετ και να με διαβαζει….
ΣΥΜΒΑΝ:προχθες επεστρεφα σπιτι και ημουν μεσα στο αυτοκινητο,ενω το φερυ μποουτ πλησιαζε την προβλητα.Ενας ηλικιωμενος χτυπαγε τα τζαμια των μπροστινων αυτοκινητων και κατι ρωταγε.Υπεθεσα οτι ηθελε οικονομικη βοηθεια.Ειχα αποφασισει να μην του δωσω γιατι τους εχω βαρεθει...Οταν μου χτυπησε το τζαμι ανοιξα το ηλεκτρικο παραθυρο(τι να σκεφτηκε αραγε μπροστα σε τοση χλιδη;)και με ρωτησε:-Μηπως πας προς τα σεληνια;-'μπειτε μεσα να σας παω',απαντησα στιγμιαια και μου αρεσε που του μιλησα στον πληθυντικο,ενω καποιοι αλλοι τον περιφρονησαν και δεν του ανοιξαν καν το παραθυρο...-Σ'ευχαριστω παιδι μου ,ο θεος να σ'εχει καλα,να σου δινει κτλ. κτλ.Ενοιωσα αβολα γιατι μου λεγε ποσο καλο παιδι ειμαι,το'βλεπε και στα ματια μου μαλιστα...Δεν σου κρυβω οτι μου αρεσαν τα λογια του και ειχα ενα ηλιθιο υφος αυταρεσκειας!!Μου ειπε διαφορα παραπονα για τη ζωη,οτι πηγαινε σπιτι με τα ποδια γιατι δεν μπορουσς να πληρωσει το εισητηριο του λεοφωρειου,το ιδιο εκανε κι η γυναικατου.Μου'πε οτι δεν επαιρνε συνταξη γιατι δεν ειχε δωσει τις δοσεις του ΤΕΒΕ.
Ηταν 65 χρονων και ισως σε 4 χρονια να του βγαζε ο ΟΑΕΔ μια συνταξη(πληρωνωντας του καποιες δοσεις για την ελαχιστη,αν καταλαβα καλα).Μου ειπε:''με υποχρεωσε το ΙΚΑ να κανω εξετα σεις και μου ειπαν οτι αν δεν ειμαι καλα στην υγεια μου,ισως παρω αναπηρικη συνταξη λιγο νωριτερα.Μακαρι!!''Το ξανασκεφτηκε λιγο και ειπε:''φαντασου,παρακαλαω να'μαι αρρωστος για να δω μια ασπρη μερα,ξερω γω....''Σε ολα αυτα προσπαθησα να τον καθυσηχασω,του'πα οτι ξερω απο ΤΕΒΕ γιατι κι ο πεθερος μου δεν το πληρωνει συνεχεια,του ειπα να κανει υπομονη 4 χρονια,του'πα οτι υπαρχουν ατυχιες στη ζωη ,του ειπα οτι προεχει η υγεια,του ειπα ενα σωρο μαλακιες για να τον κανω να αισθανθει καλυτερα...καποια στιγμη με ρωτησε πού μενω.Δεν μπορουσα να του πω ψεμματα και του ειπα οτι μενω 6χιλιομετρα προς την αντιθετη κατευθυνση.
Αρχισε να μου λεει ξανα ποσο καλο παιδι ειμαι.Του ειπα οτι δεν ηταν κοπος για μενα και οταν μου ανεφερε για τη γυναικα του -οτι ανεβαινε με τα ποδια και αυτη για το σπιτι τους-προθυμοποιηθηκα να παμε απο το δρομο που πιθανως να τη βρισκαμε... Μου ‘πε επισης ο γερακος μεταξυ αλλων:''τρωμε συνεχεια οσπρια και κανενα μακαρονακι,που λεφτα για τιποτ'αλλο!!Αραια και που το Σαββατο παιρνω κανενα μπαρμπουνακι και τρωμε με την κυρα,αμα εχω μαζεψει κανενα μικροποσο απο κανα φιλο πηγαινω και παιρνω καμια πανσετα!!...συνηθως ομως οσπρια.Δεν λεω τρωμε υγιεινα...''Εγω ο ηλιθιος για να τον καθυσηχασω του'πα οτι αποφευγω τα πολα κρεατα γιατι εχω υψηλη χοληστερινη...Καποια στιγμη αφου με ευχαριστουσε συνεχεια και εγω του εξηγουσα οτι δεν ηταν κοπος να παρεκλινω λιγακι και να τον παω σπιτι του,μου ειπε:
''εισαι πολυ καλο παιδι,φαινεται αμεσως αυτο...να κανεις παντα καλες πραξεις,αλλα να προσεχεις,να μη βαζεις αγνωστους στο αυτοκινητο,υπαρχουν πολλοι κινδυνοι,η κοινωνια εχει χαλασει...''
Αυτη η τελευταια φραση μου φανηκε και αστεια και τραγικη μαζι...Μεσα στ'αλλα δεν αντεξα να δαμασω την περιεργεια μου και τον ρωτησα διακριτικα αν ειχε παιδια.Μου εκανε κι αυτος διακριτικα ορισμενα παραπονα και κατεληξε οτι εχει 4 παιδια σε ΜΥΤΙΛΙΝΗ,ΚΩ,ΚΤΛ.(μακρια παντως).ΤΟΝ αφησα σ'ενα σπιτακι στο βουνο(ο θεος να το κανει σπιτι…)και γνωρισα επι τροχαδην και τη γυναικα του.Με καλεσε (μαζι με τη γυναικα μου)για κανενα κρασακι οποτε μπορεσω αλλα μου ειπε οτι πινει φθηνο και οχι τοσο καλο κρασι !Τους αποχαιρετησα και δεν ηξερα τι να απαντησω στην προσκληση τους,ηξερα οτι ειναι δυσκολο να παω επισκεψη αλλα αφησα να εννοηθει οτι θα προσπαθησω...(θα'θελα παντως να παω για να τους δωσω μια μικρη χαρα )
Περασα ενα τεταρτο μαζι του και ειχα αναμικτα συναισθηματα,γι αυτον,για την κοινωνια,για τα παιδια του,για μενα...ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ Τ'ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ!!!
posted by nicola 1/26/2006 08:21:00 PM 4 comments
Wednesday, January 25, 2006
Eπιθυμια
...οταν ερθει το πληρωμα του χρονου,οταν εξαντλησω και τα τελευταια αποθεματα'καυσιμου ζωης',οταν παγωσουν ταχειλη μου και ειναι ανεφικτονα αρθρωσω εστω και μια λεξη,οταν εκπνευσω και το τελευταιο απειροελαχιστο mbarδιοξειδιου του ανθρακα,οταν παγωσει ολοκληρο το κορμι μου,οταν δεν θα μπορω να απολαυσω ενα παγωμενο ποτηριμαυρης μπυρας,θελω γνωστοι και φιλοι να μεριμνησετε για την τελευταιαεπιθυμια μου.θελω να με καψετε και στην τελετη αποτεφρωσηςνα κανετε γλεντι τρικουβερτο με μαυρες μπυρες...(να πιειτε μοναχα 'μαυρες' για να με πενθησετε).Να συλλεξετε τη σταχτη μου και να τη διαλυσετε μεσα σεμαυρη μπυρα,να εμφιαλωσετε το διαλυμμα σ'ενα μπουκαλικαι να το τοποθετησετε σε μια κασα...απο μπυρες,και να με θαψετε βαθια μεσα στη γη,και να φυτεψετε απο πανω ενα λυκισκο,που θα τον ποτιζετε με μαυρη μπυρα...
posted by nicola 1/25/2006 02:19:00 PM 0 comments
Sunday, January 22, 2006
Οι συνάδελφοι
Συνάδελφος μετριου αναστηματος, γκριζομάλλης, σοβαρος και προσεγμενα ντυμενος, ετων περιπου σαραντα, βαδιζει στο χωρο εργασιας πρωτες πρωινες ωρες κρατωντας ενα χαρτοφυλακα στο δεξι χερι.Εγω ξερω τι καραγκιοζης ειναι αλλα η αληθεια ειναι οτι το υφος του δειχνει ενα κυρος.Ρε πουστη μου σκεφτομαι δεν θα αντεξω και καμια μερα θα τον πλακωσω στις κλωτσιες ή θα του την στησω σε καμια γωνια και θα του πεταξω κλουβια αυγα.Ο καλος (η μηπως κακος ) δαιμων της εκδικησης μου δεινει μια μερα ικανοποιηση και χαρα.
Ο εν λογω κυριος ενω κατευθυνετε στον εσωτερικο διαδρομο με αγερωχο υφος, σκονταφτει ξαφνικα, πεφτει κατω, ανοιγει ο χαρτοφυλακας και μου λυνεται και εμενα η απορια για το περιεχομενο του, καθως γνωριζα οτι το αντικειμενο εργασιας του δεν εχει να κανει με δουλεια γραφειου....Τσακ λοιπον και πεταγονται δυο σωβρακα μινερβα, τιραντε λευκα φανελακια και ενα ζευγαρι εμπριμε καλτσες....Εγινε ξεφτιλα ο καργιολης και το ευχαριστηθηκα!!!
Συνειρμικα θυμηθηκα και ενα δευτερο περιστατικο που μου συνεβει σε μια οδικη εκδρομη που εκανα στην Γερμανια με αλλους δυο συναδελφους.Πηγαινουμε σε ενα μαγαζι με αφορολογητα ειδη και αρχιζουν οι φιλοι μου να βαζουν στο καλαθι οτι μαλακια μπορειτε να φανταστειτε (δυο και τρεις φορες το καθε ειδος)Οταν φυγαμε το στεισον βαγκον ειχε φτασει μεχρι τα μπουνια.Στο ταμειο του μαγαζιου, μπκηκαμε στην σειρα (εγω τριτος) και η κοπελα επαθε σοκ οταν ειδε τις στοιβες.Εγινε πολεμος ρε παιδια, μας ρωτησεΚανει τον λογαριασμο και πληρωνουν οι φιλοι μου εκαστως 1500 $.Ερχεται η σειρα μου και η ταμειας με ρωταει: "Εσεις κυριε;"Και εγω που τα ειχα παρει στο κρανιο γιατι ειμασταν 4 ωρες στο μαγαζι πεταω πανω στον παγκο ενα σετ με τρια πολυχρωμα σωβρακα για να τους την σπασω.Ακομα τα εχω για ενθυμιο και ας ηταν XXXL!!! (δεν ειχα βρει μικροτερο μεγεθος, μαλλον σε εκεινη την περιοχη ειχαν μεγαλα παπαρια)
posted by nicola 1/22/2006 08:56:00 PM 2 comments
Αυστηρα...προσωπικο
Εχω πανω απο δεκα μερες να κανω ερωτα και δεν σας κρυβω οτι φοβαμαι μην περασει ακομα μεγαλυτερο διαστημα...Ανακουφιζομαι οταν σκεφτομαι οτι στο παρελθον αντεξα 18 χρονια χωρις να κανω ερωτα.Βεβαια δεν ηταν ερωτας η πρωτη φορα που πηγα στις πουτανες.Ουτε η δευτερη ,ουτε η τριτη...Συλλογιζομαι οτι δεν ηταν καν σεξουαλικη εμπειρια.Μαλλον επροκειτο για ψυχολογικη υποστηριξη και αναπτερωση ηθικου καθως ως εφηβος ηθελα να επισπευσω την ''πρωτη φορα'' γιατι ενοιωθα αμηχανα και υποδιαιστερα σε συζητησεις με 'εμπειρους' φιλους.
Φερνω στο μυαλο μου εικονες στα βαθια γεραματα που ισως να μην μπορω να κανω ερωτα.Η αληθεια ειναι οτι ειμαι αισιοδοξος.Μαλιστα εχω ακουσει συζητησεις σεξολογων που ισχυριζονται οτι ακομα και στα βαθια γεραματα μπορεις να το κανεις ,εστω, μια φορα το μηνα.Με βολευει αυτη η εκδοχη αν και θα'θελα το διαστημα της ανακωχης...να'ταν πιο μικρο.Μολις με πιασαν τα γελια γιατι με φανταστηκα σαψαλο(σαψαλο=ερειπιο),να εχω ψιλοτρεμουλο λογω ηλικιας,να ''διεισδυω''και το τρεμουλιασμα μου να προσφερει μεγαλυτερη ηδονη στη συντροφο μου.
Το μωρο μου δεν (δεν μπορω ευκολα να την φανταστω γριουλα) με κοιταζει στα ματια μετα τον πολλαπλο οργασμο και μου λεει τρεμωντας:-''70 χρονια περιμενα αυτη τη στιγμη...''Αντε ,σας αφηνω ,γιατι εχω ραντεβου με τη σεξολογο μου.Δεν μου φταναν τα προβληματα τα ψυχολογικα,τα υπαρξιακα και τα οικονομικα...τωρα απεκτησα και σεξουαλικα!!!
posted by nicola 1/21/2006 06:09:00 PM 3 comments
posted by Νicola Beerman | 3/02/2006 02:44:00 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home