Stories of a Beerman

Name:
Location: Athens, Greece

οταν δεν πίνω μπύρες εκπαιδεύω σκυλιά...

Thursday, January 18, 2007

Xουν και Στηβ(3)

Η αυλαια επεσε κι οι ηθοποιοι αποσυρθηκαν στα καμαρινια τους για το καθιερωμενο διαλειμμα.Οι θεατες σηκωθηκαν για να ξεμουδιασουν.Ο Στηβ απομεινε σκεφτικος και κοιτουσε τη σκηνη.Στο μικρο διαλειμμα ανεβασε με τη φαντασια του το δικο του εργο.Πρωταγωνιστης ο ιδιος κι οι αναμνησεις του παρελθοντος.Η παρασταση δικαια ονομαστηκε ‘’η αυλαια της ζωης’’Οι ηθοποιοι αρχισαν να κινουνται στο σανιδι του μυαλου του:

… ξεπλυνε τις τσιμπλες με δυο σταγονες νερο,εβαλε το ισχυρο τζελ μαλλιων κι αφου διαπιστωσε για πολλοστη φορα ποσο ωραιος είναι,φορεσε τη σχολικη τσαντα και κατηφορησε την 25η Μαρτιου.Δυο τετραγωνα πιο κατω μπηκε σε μια αυλη μιας μονοκατοικιας,προχωρησε έναν στενο διαδρομο με τριανταφυλλιες,ηταν απροσεκτος και γδαρθηκε απ’τα φυτα ,εσπρωξε τελικα την πισω πορτα του σπιτιου του πιο εγκαρδιου φιλου του.Παει πολύ καιρος που’μπαινε σαν να’ταν ιδιοκτητης.Ειχε βαρεθει να χτυπησει;Δεν ειχε τροπους; Όχι,απλα αυτή η οικογενεια τον αγαπουσε σαν παιδι της.Προχωρησε στην κουζινα αγνοωντας την μαυροφορεμενη κοντη γριουλα(‘’βαβω’’ τη φωναζε ο φιλος του) που καθονταν καμπουριασμενη στο παλιο μπαουλοντιβανο .Με ιδιωματικη προφορα προσπαθησε να του πιασει κουβεντα αλλα αυτος την αγνοησε διακριτικα!Περασε αναμεσα απ’τις πλεχτες καρεκλες,ανοιξε τη λακαρισμενη λευκη πορτα και εισχωρησε στον κλασσικο διαδρομο που επεβαλλε η αρχιτεκτονικη της εποχης εκεινης.Εριξε μια κλεφτη ματια στο σαλονι γιατι του φαινοταν μυστηριο που ανοιγε σπανια(εως καθολου) και κατευθυνθηκε στο παιδικο δωματιο νυχοπατωντας για να μην ξυπνησει τους γονεις του φιλου του.Πιθανον να’χαν φυγει για τον αγροτικο γολγοθα τους αλλα για καλο και κακο πηρε τα απαραιτητα μετρα ελεχιστοποιησης θορυβου.

Χτυπησε την ερμητικα κλειστη αριστερη πορτα και περιμενε απαντηση.Ματαια όμως!Αναγκαστηκε να μπει διστακτικα γιατι στο ιδιο δωματιο κοιμοταν κι η αδερφη του φιλου του.Πλησιασε στο προσκεφαλο και κοντοσταθηκε.Αφου βεβαιωθηκε ότι ηταν στο σωστο κρεβατι,εσκυψε,όχι πολύ γιατι γνωριζε οτι η πρωινη αναπνοη είναι δυσαρεστη,τον σκουντησε λεγοντας ψιθυριστα ‘’ξυπνα ρε κατεστραμενε’’...Μαλλον δεν χρησιμοποιουσε τοτε αυτή την εκφραση αλλα δεν θυμαται τα ακριβη λογια.Μετα από επιμονες προσπαθειες ο φιλος του παραμερισε την βελεντζα, αφησε το ζεστο στρωμα κι αρχισε να ετοιμαζεται.Αυτος κατευθυνθηκε στην κουζινα κι επιασε κουβεντα με την ‘βαβω’ που εδώ και πολλα χρονια τον ρωτουσε ακριβως τις ιδιες ερωτησεις.Καποια στιγμη σκεφτηκε να της δωσει διαφορετικες απαντησεις για να την δοκιμασει!’’Δε βαριεσαι,γριουλα είναι…ποιος ξερει πως θα καταντησουμε εμεις…’’ σκεφτηκε και τελικα απαντησε με ειλικρινεια .Ο κολλητος του ετοιμαστηκε στην τριχα(όπως παντα) ,αποχαιρετησαν ευγενικα τη γιαγια και εφυγαν χαμογελαστοι για το αυστηρο σχολειο που αληθεια είναι πως του οφειλουν πολλα…

Οι θεατες επεστρεψαν στις θεσεις τους ,τα φωτα εσβησαν κι ο Στηβ παρακολουθουσε ασαλευτος τους ηθοποιους που κινουνταν ασταματητα σ’ολο το εμβαδον της σανιδενιας σκηνης.Προσπαθουσε να’χει στο οπτικο πεδιο ολη τη σκηνη γιατι φοβοταν μη χασει καποια λεπτομερεια.Ενοιωθε ότι το στρατηγικο σχεδιο του σκηνοθετη θα του αποκαλυπτε ανα πασα στιγμη το νοημα της παραστασης-ισως και το νοημα της ζωης-γι αυτό ηταν σε εγρηγορση.Καποια στιγμη δεν αντεξε και του’τρεξαν δακρυα.Η συντροφος του το διαισθανθηκε,γυρισε προς το μερος του και τον ρωτησε: ‘’…κλαις κι εσυ;’’ Της απαντησε ‘’ναι’’ με σιγανη φωνη λες κι ηταν ντροπη που’κλαιγε.Δεν της ειπε όμως την αληθινη αιτια:ενοιωθε δεσμιος της μοιρας κι αντιλαμβανονταν ότι δεν θα καταφερνε ν’αποδρασει απ’την πρωτευουσα γιατι στην επαρχια θα’ταν αδυνατο να γνωρισει τις συγκινησεις της τεχνης καθως οι επιλογες ηταν ελαχιστες ή ανυπαρκτες!Κι η επιλογη να μεινει στην τσιμεντενια ζουγκλα θα του στερουσε για παντα το γλυκο τσουξιμο απ’το γδαρσιμο των τριανταφυλλιων των φιλων του!!

Tα δακρυα του θολωσαν τα ματια , δεν μπορει πλεον να παρακολουθησει την παρασταση και κινδυνευει να μην αντιληφθει το νοημα της ζωης...

Sunday, January 07, 2007

Χουν και Στηβ (2)

...o ψηλος μισογκρεμισμενος χορταριαμενος τοιχος δεν αφηνε τον καυτο ηλιο να διεισδυσει στο στενο κακοασφαλτοστρωμενο δρομο που διεσχιζε την μπροστινη πλευρα της ‘Τεχνικης Διευθυνσης’ του στρατοπεδου.Η σκια που απλωνονταν εμοιαζε με μικρη οαση στα ματια του Στηβ.Αν κι ηθελε να κανει μια σταση,δεν τολμησε να το ζητησει απ’τον κ.Χουν.Στην πραγματικοτητα δεν ενοιωθε κανενα ειδος φοβου,απλα δεν ηθελε να δωσει την ευκαιρια στον κ. Χουν να του το αρνηθει.Ηταν απολυτα πεπεισμενος ότι ο ανωτερος του θα ενεργουσε κατ’αυτόν τον τροπο για να του θυμισει ποιος εχει τα ηνια της εξουσιας…κι ηταν γνωστο ότι του αρεσε να επιβαλλεται-προσχεδιασμενα και κακοπροαιρετα-στους υφισταμενους του.Ο Στηβ ασφιξε τα δοντια , ασυνειδητα ανοιξε το βημα και παρασυρμενος απ’την προηγουμενη σκεψη του απομακρυνονταν αναγκαζοντας τον Χουν να υψωνει τη φωνη του που αναμφισβητητα τον ικανοποιουσε,χωρις να γνωριζουμε γιατί.

Ενας ασπρομαλλης ρυτιδιασμενος γεροντακος τους αποσπασε την προσοχη,συγκεκριμενα όχι ο ηλικιωμενος,αλλα ο θορυβος που’κανε η παλια τρικυκλη μοτοσυκλετα του,απομειναρι της γερμανικης κατοχης.Ο Στηβ γουρλωσε τα ματια του και μετα την πρωτη εκπληξη ακουμπησε το φορτιο καταγης γιατι δεν μπορουσε να κρατηθει απ’τα γελια.Αν και γνωριζε πολύ καλα το γεροντακο(ηταν πολιτικο προσωπικο και δουλευε ως συγκολητης),δεν τον ειχε ξαναδει κατω από τοσο γελοιες συνθηκες!Ο μαστρο-Βαγγελης (ετσι τον αποκαλουσαν στο συνεργειο) φορουσε μια μπλε ολοσωμη φορμα και στη μοναδικη της τσεπη,στο υψος της καρδιας,κρεμονταν ένα κοκκινο τριανταφυλλο.Στην διπλανη θεση της τρικυκλης ΒΜW ειχε τοποθετησει ένα κοτοπουλο,ένα καρπουζι μισο καρβελι ψωμι κι ένα μεγαλο πρασινο αγγουρι που προεξειχε μαλλον εσχεμενα!Τιποτα απ’ολο αυτό το θεαμα δεν ευθυνονταν για τα γελια του Στηβ.Ηταν γνωστο εξαλλου ότι οι’’ παππουδες’’ του πολιτικου προσωπικου, εμμεσα προστατευμενοι απ’το συνδικαλιστικο οργανο,βγαζαν εκτος στρατοπεδου κάθε λογης αντικειμενο ή τροφιμο που θα βοηθουσε το οικογενειακο εισοδημα.Δεν ηταν δυσκολο να περασουν τα ‘κλοπιμαια’ απ’την εξωτερικη πυλη αφου όπως προειπαμε ο ελεγχος ειχε ατονησει. Αυτό που πραγματικα ‘γονατισε’ τον Στηβ ηταν η εφευρετικοτητα του μαστρο-Βαγγελη ,που λογικο ηταν να την κατεχει,αφου σ’ολη του τη ζωη δουλευε στο συνεργειο με πατεντες διοτι η υλικοτεχνικη υποστηριξη στο στρατο ηταν ανυπαρκτη!!Τελευταια ειχαν παρθει δραστικα μετρα για τους οδηγους που δεν φορουσαν κρανη(δεν θα γινοταν αν δεν ειχαν σκοτωθει δυο συναδελφοι του Στηβ).Ο κινδυνος δεσμευσης της αδειας κυκλοφοριας οδηγησε τον πολυμηχανο μαστορα να σκαρφιστει να κοψει μια μπαλα του μπασκετ,να της προσαρμοσει ένα συρματινο λουρακι και να την χρησιμοποιει ως κρανος!Μαλιστα ειχε φτιαξει και δευτερο κρανος απ’τ’άλλο μισο της μπαλας και το’χε τοποθετησει στη θεση του συνοδηγου,διπλα στο πονηρο ζαρζαβατικο!

Ο τυπικος…κ.Χουν ενοιωσε θιγμενος απ’το θεαμα κι αντι να γελασει όπως ο Στηβ,απευθυνθηκε στο διερχομενο μοτο-συγκολητη με προτεταμενο το δεικτη και αυστηρο υφος.Ο μαστρο-Βαγγελης,χρονια στο κουρμπετι,οργανωμενος συνδικαλιστης…τα’χε χεσμενα τα γαλονια !Εντικτωδως γυρισε αταραχος προς τον αξιωματικο Χουν και του υψωσε το αγγουρι συνοδευομενο με τις απαραιτητες βωμολοχιες...Με το άλλο χερι μαρσαρε τη μηχανη και χαθηκε στο βαθος σαν γνησιος easy rider!!!

O Στηβ κρυφογελασε,βουτηξε τη βαλιτσα με τους σακους και ξεκινησε με πιο αργο βημα γιατι ηδη πλησιαζε προς το τελος της σκιας εκτεθειμενος στον μεσημεριατικο ‘φονια-ηλιο’ που δεν δισταζε να επιτεθει κατακουτελα.Τριαντα μετρα πιο κατω συναντησαν μια καντινα στην οποια υπευθυνος ειχε ορισθει ενας ανθυπασπιστης γιατι επροκειτο για δυσκολη αποστολη και δεν μπορουσε να ανατεθει σε κατωτερο υπαξιωματικο…Συμφωνα με μυστικες πληροφοριες που’χαν διαρευσει,η καντινα αποτελουσε στοχο-κλειδι και κατεστη σαφες ότι θα’πρεπε να διατεθουν δυο στρατευσιμοι βοηθοι γιατι οι εισβολεις θα προσπαθουσαν να πληξουν τους ‘πυραυλους-παγωτα’!!Το χειμωνα που θ’αλλαζαν οι πρωτεραιοτητες,οι στρατευσιμοι θα μετατιθονταν σ’άλλο ποστο κι ο ανθυπας θα’ταν σε εγρηγορση(κρυμμενος όμως σπιτι του για να μην είναι ευκολος στοχος) και θα μελετουσε τις συνθηκες της αποστολης του επομενου καλοκαιριου.Θα’ταν βεβαια ανακλησιμος… γιατι ανα πασα στιγμη θα μπορουσαν να’ρθουν οδηγιες απ’τον θαλαμο επιχειρησεων του πενταγωνου!!!

Ο ηλιος εκαιγε κι ο ιδρωτας εσταζε στο κουτελο του Στηβ.Τα ματια του τσουζαν και τα χερια του ηταν απασχολημενα με το φορτιο.Δεν μπορουσε να σκουπιστει γι αυτό προσπαθουσε ανοιγοκλεινοντας τα βλεφαρα να ανακουφιστει. Ματαια όμως.Στην αριστερη μερια του δρομου απλωνονταν μια κακοτραχαλη εκταση που εμοιαζε με βομβαρδισμενο τοπιο.Μοναχα η ημερομηνια του ρολογιου σου θυμιζε ότι ο πολεμος ειχε τελειωσει τουλαχιστον σαραντα χρονια πριν...Τα χαμοσπιτα ηταν αβαφα,οι σοφαδες ειχαν πεσει,τα κεραμιδια ηταν ξεχαρβαλωμενα και σε μερικα μπαλκονια εβλεπες απλωμενες μπουγαδες που σταζαν στα ‘σαρακωφαγωμενα’ μωσαικα..Το μονο που διακοσμουσε το τοπιο ηταν η θαλασσα στην πισω μερια.Ομορφη –από μακρια-αποβαθρα ενώ αν πλησιαζες κοντα εβλεπες το σκουπιδαριο που πλατσουριζε και μυριζες τα λυμματα του αγωγου που περνουσε κατω απ’τα σπιτια και κατεληγε στην υδατινη χωματερη.Μια σκουριασμενη πινακιδα εγραφε; ‘’ΘΕΡΕΤΡΑ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ’’.Ο Στηβ δεν αντεξε να μη γελασει όταν θυμηθηκε το αστειο που’χε σκαρωσει ο μαστρο-Βαγγελης πριν τρια χρονια όταν στη θεση της πινακιδας ειχε τοποθετησει μια άλλη που’γραφε: ‘’ΑΥ-ΘΑΙΡΕΤΡΑ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ’’.Κανεις δεν κακοχαρακτηρισε τον ιδιορρυθμο μαστορα γιατι η ενεργεια του θεωρηθηκε απολυτα δικαιολογημενη καθως εκατο μετρα πιο κατω δεσποζαν οι μοντερνες τριωροφες πολυκατοικιες με τα οροφοδιαμερισματα των αξιωματικων…

(συνεχιζεται?)

Wednesday, January 03, 2007

Xουν και Στηβ

O κ. Χουν περασε την πυλη ευθυτενης και καμαρωτος φορωντας το εντυπωσιακο μαυρο γυαλι ηλιου που του’δινε σοβαρο και αυταρχικο υφος.Κρατουσε μια ακριβη βαλιτσα που τον εγερνε αριστερα λογω βαρους.Λιγο παραδιπλα περπατουσε ενας συναδελφος του φανερα ενοχλημενος για την παρουσια του προισταμενου του και παρα τις προσπαθειες που κατεβαλλε,δεν μπορουσε να κρυψει τη δυσαρεσκεια.Μιλουσαν με προσποιητο χαμογελο-κι αν δεν ησουν παρατηρητικος-θα’λεγες πως ησαν φιλοι.Ο φρουρος αρκεστηκε στην στρατιωτικη αμφιεση του κ.Χουν ,θεωρησε σκοπιμο να μην ψαξει την βαλιτσα του για να μην μπει σε μπελαδες και παρελειψε να ζητησει ταυτοτητα απ’τον συνοδοιπορο του παρολο που φορουσε πολιτικη περιβολη.Το μονο που τον απασχολησε σαν ειδε τον κ. Χουν ηταν ο στρατιωτικος χαιρετισμος που θα του απενειμε!!!

‘’…ξεφραγο αμπελι καταντησαμε…’’σκεφτηκε ο Χουν σαν ειδε την ελλιπη εκτελεση καθηκοντων του φρουρου και εκμυστηρευτηκε τη σκεψη του στον κατωτερο ‘’φιλαρακο’’ που ακολουθουσε με μισο βημα καθυστερηση, για να αποφυγει τη συνομιλια που του ηταν ενοχλητικη καθως δεν παρουσιαζε κανενα ενδιαφερον.

‘’…δεν εχω κανενα κοινο μ’αυτόν κι ας εχουμε την ιδια ηλικια…η στρατιωτικη σχολη του κατεστρεψε την προσωπικοτητα…ειχε βεβαια και γονιδιακη προδιαθεση…τι τα θες…’’

Ο Στηβ μετα την επιπολαιη συγκριση που εκανε περασε σε πιο βαθιες σκεψεις και αναλογιστηκε ποιες διορθωσεις πρεπει να γινουν στο εκπαιδευτικο συστημα των στρατιωτικων σχολων.Χρονια τον απασχολουσε αυτό το ζητημα γιατι μπορει να μην ηταν ο τυπικος υπαξιωματικος,αλλα ηθελε να αναβαθμιστει ο στρατος οσο κανεις άλλος.Πολλες φορες ειχε σκεφτει να υποβαλλει αναφορα με τις προτασεις του,αλλα δισταζε αφ’ενός μεν γιατι δεν ηξερε πώς να την προωθησει στα υψηλα κλιμακια αφ’ετερου δε γιατι φοβοταν μην εχει επιπτωσεις στην καριερα του,που αληθεια είναι δεν ηταν και σπουδαια .

‘’…ξεφραγο αμπελι …’’ξαναπε ο Χουν και μετανοιωσε που το’πε γιατι φοβηθηκε μην ριξει το ηθικο του κατωτερου του.Δεν αργησε να υποπεσει και σε δευτερο φραστικο λαθος όταν ξεστομισε : ‘’…γι αυτό τις προαλλες οι Αλβανοι φθασαν ως το διοικητηριο και ζητουσαν δουλεια!!’’.

Με αργο βημα ο Χουν κι ο Στηβ,αφησαν πισω τους την γαλανολευκη να ανεμιζει στον ιστο της πυλης-κι ας μου επιτραπει το σχολιο-ο Χουν παρ’ότι ηταν πειθαρχημενος στρατιωτικος,δεν χαιρετησε τη σημαια όπως οριζουν οι διαταξεις.Ευτυχως δεν εγινε αντιληπτο από κανεναν ανωτερο του …να του χαλασει τα φυλλα ποιοτητας!!!Δεν προφτασαν να διασχισουν τα πρωτα 10 μετρα στο εσωτερικο του στρατοπεδου,ο Χουν αλλαξε τον φιλικο τονο της φωνης του,εκανε χρηση του βαθμου του και ζητησε απ’το Στηβ να του κουβαλησει τη βαλιτσα.Ο Στηβ ξαφνιαστηκε(δεν θα’πρεπε αν ηξερε με ποιον ειχε να κανει!),αλλα αντι να τον διαολοστειλει,σεβαστηκε την ιεραρχεια , εκτελεσε την εντολη του ανωτερου του και πλεον περπατουσε δυσκολα φορτωμενος μια βαλιτσα και δυο σακους δικους του.Ο ηλιος εστεκε στο ανωτερο σημειο του και η ζεστη ηταν αφορητη.Ο Χουν αναγκαστηκε λογω συνθηκων(για την ακριβεια λογω του βηματος του Στηβ) να κοψει ρυθμο και επιδοθηκε σ’έναν μονολογο αφου ο Στηβ δεν μπορουσε να αρθρωσει λεξη απ’το λαχανιασμα και τη δυσφορια που’νοιωθε.Η αναισθησια του Χουν ξεπερασε κάθε οριο όταν περασε από μπροστα τους μια στρατιωτικη φαλαγγα ανωτατων αξιωματικων.Εδωσε ‘’προσοχη’’,εστριψε αριστερα το κεφαλι του και χαιρετησε με υφος λες κι ηταν επικεφαλης ολοκληρου ταγματος!!!Αυτη η ολιγοωρη σταση ηταν βαλσαμο για τον Στηβ γι αυτό και δεν την κατεκρινε.Τελειωσε όμως γρηγορα,σηκωσε νωχελικα το φορτιο του και συνεχισαν την πορεια τους.

Ένα μπλε αστικο λεοφωρειο ηταν σταματημενο δεξια στη σταση.Ο Χουν προτεινε να συνεχισουν μ’αυτό.Παρα την αφορητη ζεστη και την αδυναμια που νοιωθε,ο Στηβ απαντησε αρνητικα και φροντισε να τεκμηριωσει την αποψη του:

‘’…δεν είναι δυνατον να’χουν βαλει τον ιδιωτικο φορεα να μας μεταφερει εντος στρατοπεδου,να πληρωνουμε αντιτιμο 1 ευρω για αποστασεις μερικων εκατονταδων μετρων ενώ τα υπηρεσιακα λεοφωρεια είναι σταθμευμενα κι οι φανταροι οδηγοι πινουν καφεδακι στο καψιμι!!Καταντησε μπουρδελο ο στρατος…’’

Η άποψή του βρηκε απολυτα συμφωνο τον Χουν και γι αυτό συνεχισαν με τα ποδια !

Προσπερασαν το διοικητηριο και διαπιστωσαν για πολλοστη φορα ότι ηταν το μονο σημειο του στρατοπεδου που’ταν καλλωπισμενο.Υπηρχε παντου γκαζον κι ομοιομορφα παρτερια με πολυχρωμα λουλουδια αφηναν να δραπετευσουν μεθυστικες ευωδιες που σου γαργαλουσαν την ρινικη κοιλοτητα.Ποιος να’ταν αραγε ο δημιουργος;Ενας υπαξιωματικος εκανε χρεη κηπουρου αλλα είναι αμφιβολο κατά ποσο είναι ικανος για κατι τετοιο.Δεξια του δρομου υπηρχαν μερικοι βραχοι που σχηματιζαν μια μικρη εσωχη που’μοιαζε με σπηλια και μπροστα βρισκοταν μια μικρη λιμνουλα που ανατροφοδοτουνταν με νερο που ερρεε και σχηματιζε έναν μικρο καταρρακτη στους βραχους,ενώ περιμετρικα ποωδης βλαστηση συμπληρωνε το ‘θεμα’.Αριστερα του δρομου δεσποζε ενας τεχνητος χωματινος λοφος που πανω του ηταν σκορπισμενοι σπασμενοι αμφορεις σε διαφορα μεγεθη και στους περισσοτερους ειχαν φυτρωσει μαργαριτες.

Η ομορφη πινελια του κηπουρου τερματιστηκε αποτομα όταν ο Χουν κι ο Στηβ εστριψαν στη γωνια μετα το διοικητηριο.Μπροστα τους εμφανιστηκαν τα γκρεμισμενα κτιρια προπολεμικης κατασκευης,οι αβαφοι σοφαδες κι ενας ‘’τεχνητος’’ λοφος σκουπιδιων διπλα στον καδο απορριματων που κανεις δεν φροντισε ν’αδιασει.Παρα την κουραση ο Στηβ επιταχυνε γιατι δεν αντεχε την μποχα .Σταδιακα η δυσωσμια εδινε τη θεση της στην τσικνα που’σπαγε την μυτη του Χουν καθως πλησιαζαν στο ψητοπωλειο που’χε ανεγερθει διπλα στο καψιμι .Ο Χουν κοντοσταθηκε και ρωτησε τον Στηβ αν θελει να φαει κατι.Ο Στηβ αρπαξε την ευκαιρια και εξεθεσε την αποψη του:

‘’…κανω εμπαργκο εδώ και τεσσερα χρονια(απ’όταν ανοιξε το ψητοπωλειο) γιατι δεν μπορω να δεχθω ότι καποιοι καλοθελητες εγκριναν να μπει ιδιωτης στο στρατοπεδο και ν’ανοιξει ψητοπωλειο…γνωριζετε πολύ καλα ότι το φαγητο του στρατοπεδου δεν το τρωνε ουτε τα σκυλια και αντι να φροντισουν για την ποιοτικη αναβαθμιση του,αυτοι δωσαν το μονοπωλιο σε καποιον και σχηματιζονται ουρες κάθε βραδυ…και μαλιστα για να μην χασουν κανενα πελατη εχουν και ντελιβερι για τις απομακρυσμενες σκοπιες!Αν θελανε κυριε Χουν μπορουσαν να αναθεσουν με πλειοδοτικο διαγωνισμο την παρασκευη του φαγητου και να καταργουσαν τα μαγειρια .Αρκει να σκεφτειται το κοστος των υλικων που μαγειρευονται και πετιουνται καθως και τους μισθους των μαγειρων… Βεβαια γνωριζετε πολύ καλα πως όλα γινονται για τη μιζα καποιων…’’

Ο Χουν κοιταξε σκεφτικος τον Στηβ , πηρε την αποφαση να κανει κι αυτος την μικρη του επανασταση και να μην φαει σουβλακι,ενοιωσε ζηλεια που ο κατωτερος του ειχε πιο ωριμη σκεψη και κατηγορησε τον εαυτο του που δεν ειχε σκεφτει τιποτα απ’όλα αυτά.Τελικα,κατεληξε ότι θα μπορουσε να οικοιοποιηθει τη σκεψη του Στηβ και να υποβαλλει αναλυτικη αναφορα για ν’ανεβει στα ματια των ανωτερων του!!!Ηταν αραγε εντιμο;Οι προβληματισμοι του τερματιστηκαν όταν μια νοστιμη νεοεισαχθεισα υπαξιωματικος περασε από μπροστα του. Ο Χουν γυρισε και την κοιταξε λιγωμενος.Δεν εφταιγε αυτος που ξενοκοιτουσε(γενικοτερα) κι ουτε βεβαια εφταιγε η σιχασια που νοιωθε όταν εβλεπε τη γυναικα του!Συμφωνα με μια θεωρια ,όταν μια γυναικα περναει μπροστα από έναν ανδρα τοτε αυτος στρεφει ασυνειδητα το κεφαλι του και την κοιταζει.Και αν σκεφτουμε ότι η κοπελιτσα που περασε ηταν μουναρος,ε τοτε ,η σταση του κ.Χουν ηταν απολυτα δικαιολογημενη!!!

(συνεχιζεται?)

<>